Σωστή θεραπευτική αγωγή, αλλά θανατηφόρα δοσολογία στην Ελλάδα
Την έκθεση για τα πεπραγμένα της τρόικας στις χώρες που έχουν ενταχθεί σε προγράμματα διάσωσης ενέκρινε, με μεγάλη πλειοψηφία, η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Στην έκθεση επισημαίνεται ότι η δημιουργία του σχήματος της τρόικας ήταν αναπόφευκτη στην πρώτη φάση της κρίσης, λόγω της απουσίας κατάλληλων μηχανισμών και κατάλληλων πολιτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ασκείται, ωστόσο, έντονη κριτική στον τρόπο με τον οποίο λειτούργησε η τρόικα σε ζητήματα δημοκρατικής νομιμοποίησης των αποφάσεων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, σε ζητήματα διαφάνειας, αλλά και στον συχνά ανεπαρκή συντονισμό μεταξύ της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Έντονη κριτική ασκείται επίσης στην τρόικα για τις αστοχίες στον οικονομικό σχεδιασμό και στις προτάσεις πολιτικής.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διατυπώνει συγκεκριμένες προτάσεις, με στόχο τη σταδιακή κατάργηση των σχημάτων τύπου τρόικας και την αντικατάστασή τους με έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό εποπτείας, όπως επίσης τη μετεξέλιξη των σημερινών μνημονίων σε προγράμματα που θα υπάγονται πλήρως στο κοινοτικό σύστημα και θα είναι συμβατά με το κοινοτικό δίκαιο, το κοινοτικό κεκτημένο και τις στρατηγικές προτεραιότητες της Ε.Ε.
Το Ε.Κ. ζητεί, τέλος, τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, το οποίο θα αναλάβει σε συνδυασμό με τον ESM την ευθύνη της χρηματοδότησης, αλλά και της εποπτείας χωρών που εντάσσονται σε πρόγραμμα προσαρμογής.
«Αστοχίες και αδικίες στην Ελλάδα»
Ειδικότερα για την Ελλάδα, επισημαίνονται ο κίνδυνος χρεοκοπίας και μη βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών λόγω της συνεχούς μείωσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και του δημοσιονομικού εκτροχιασμού στα χρόνια πριν από την έναρξη του προγράμματος.
Οι συντάκτες της έκθεσης αναφέρουν ότι «η προβληματική κατάσταση στην Ελλάδα οφειλόταν επίσης και στη στατιστική απάτη στα χρόνια πριν από την έναρξη του προγράμματος», επισημαίνοντας, ωστόσο, την αποφασιστική δράση της κυβέρνησης για ανεξαρτητοποίηση της Εθνικής Στατιστικής Αρχής τον Μάρτιο του 2010.
Αναγνωρίζεται, παράλληλα, η άνευ προηγουμένου δημοσιονομική προσαρμογή που επιτεύχθηκε στη χώρα, χάρη στις θυσίες των Ελλήνων πολιτών και στον μεγάλο αριθμό διαρθρωτικών αλλαγών που υλοποιούνται και ασκείται, παράλληλα, κριτική για αστοχίες και αδικίες στον επιμερισμό του κόστους.