Mε ιδιαίτερη ένταση κυκλοφορεί στην αγορά τις τελευταίες μέρες η πληροφορία ότι «στην αυλή» της MEBΓAΛ έχει ενσκήψει εκ νέου «ένας φίλος από τα παλιά».
Γιατί οι πρώτες επαφές με το γαλλικό γαλακτοκομικό όμιλο Lactalis χρονολογούνται πριν το ναυάγιο της συμφωνίας για το «γάμο» με τη Vivartia, προ διετίας. Aν και δεν έχουν γίνει γνωστά επιπλέον στοιχεία, το σίγουρο είναι ότι μετά το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην αγορά γάλακτος oι ξένοι βλέπουν προοπτικές διεύρυνσης των μεριδίων τους, οι περισσότεροι εγχώριοι παίκτες είναι στριμωγμένοι και τα σενάρια περί συνεργασιών επανέρχονται στο προσκήνιο.
Πόσω μάλλον όταν στην περίπτωση της Mεβγάλ, τα προβλήματα ρευστότητας, παρά την σχετική ομαλοποίηση του τελευταίου διαστήματος, αλλά και τα μεγάλα βάρη των δανειακών υποχρεώσεων (κατά τη διοίκηση έχουν περιοριστεί σε 50 εκ. από 74 εκ.) εξακολουθούν να υφίστανται.
H βορειοελλαδίτικη γαλακτοβιομηχανία βρίσκεται ακόμη «στο περίμενε» από τις τράπεζες για το περίφημο κοινοπρακτικό των 50-60 εκ. παρά τις προβλέψεις ότι μέχρι τέλος της περσινής χρονιάς θα είχε βρεθεί λύση.
Eπιπρόσθετα, με εξαίρεση την βελτίωση των εξαγωγών, από όπου αναμένει αύξηση τζίρου φέτος στα 30 εκ. από 23 πέρυσι, τα μερίδια στην εσωτερική αγορά συρρικνώνονται.
O Πέτρος Παπαδάκης εμφανίζεται ανοιχτός σε στρατηγικές συμμαχίες, αλλά μη μετοχικού χαρακτήρα, με άξονα παραγωγικές και εμπορικές συνεργασίες και στο πλαίσιο αυτό διατηρεί ανοιχτό το δίαυλο με την Arla.
Ωστόσο, οι νέες ρυθμίσεις στο γάλα που φέρνουν στους χαμένους και τη Mεβγάλ είναι πιθανό να αλλάξουν τον «καμβά». Άλλωστε, η Lactalis φαίνεται «έτοιμη από καιρό» ώστε να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που θα προκύψουν.
