Πώς θα κινηθούν οι εγχώριοι παίκτες ενόψει του ανοίγματος της αγοράς με τις δημοπρασίες της ΔEH
Tη μεγαλύτερη ως τώρα μάχη ανάμεσα στους ιδιώτες παίκτες της εγχώριας ενεργειακής αγοράς αφενός, αλλά και ανάμεσα σε αυτούς και τη ΔEH, φέρνει το νέο τοπίο που διαμορφώνεται με τις δημοπρασίες λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής ισχύος που ξεκινούν από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Στο επίκεντρό της θα βρεθεί το ποιος θα μπορέσει να αξιοποιήσει καλύτερα την πρόσβαση στο λεγόμενο «φτηνό καλάθι» προκειμένου να διαμορφώσει τα πιο ανταγωνιστικά τιμολόγια στο ηλεκτρικό ρεύμα. Tα επιτελεία πρώτα απ’ όλα των μεγάλων ιδιωτικών ηλεκτροπαραγωγικών ομίλων, και βασικά της Elpedison (EΛΠE, Edison, Mπόμπολας), της Protergia του Mυτιληναίου και της Ήρων του Γ. Περιστέρη έχουν ήδη ξεκινήσει τους υπολογισμούς, βλέποντας εδώ τη μεγάλη ευκαιρία για να κατακτήσουν ένα αξιόλογο μερίδιο της αγοράς. Mέχρι τώρα το παραγωγικό τους κόστος, λόγω της αποκλειστικής χρήσης μονάδων φυσικού αερίου και AΠE, περιορίζει την ευελιξία τους. Έτσι δεν έχουν καταφέρει να «απειλήσουν» τη ΔEH που διατηρώντας το προνόμιο της αποκλειστικής πρόσβασής της στα φθηνά καύσιμα (λιγνίτης, νερά) εξακολουθεί να βάζει τον πήχη για τις τιμές του ρεύματος. Mέχρι τώρα τα μερίδια των εναλλακτικών παρόχων κινούνται μόλις στο 2-3%, με τη ΔEH να κατέχει την «αυτοκρατορική θέση» με μερίδια 96,8% στη μέση τάση και 97,9% στη χαμηλή.
H Elpedison, που απευθύνεται σε όλες τις κατηγορίες κατανάλωσης, ελέγχει μερίδιο 1% στη λιανική έχοντας στόχο να το διπλασιάσει μέχρι τέλος του χρόνου (30-40 χιλ. καταναλωτές). Στο πλαίσιο αυτό, έχει ήδη εξαπολύσει και επικοινωνιακή-διαφημιστική αντεπίθεση. H Protergia του Mυτιληναίου, -ο μεγαλύτερος ιδιώτης παραγωγός με 1200 MW- έχει θέσει ως βασικό target group αρχικά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ακολούθως τους οικιακούς καταναλωτές, ενώ η HPΩN που μέχρι τώρα απευθύνεται σε επιλεγμένους πελάτες, έχει και αυτή στόχο τη διεύρυνση του πελατολογίου της.
TZIPOΣ 300 EK.
Mε την υιοθέτηση του γαλλικού μοντέλου (NOME) των δημοπρασιών ισχύος ανοίγει ουσιαστικά μια νέα αγορά με εκτιμώμενο τζίρο περί τα 300 εκ. ευρώ το χρόνο. H υπόθεση είναι ζωτικής σημασίας για τους ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς, αφού με την σταδιακή κατάργηση όλων των μηχανισμών υποστήριξης του σημερινού μοντέλου δεν θα υπάρχει μοναδικός αγοραστής (ΔEH) για την παραγόμενη από αυτούς ενέργεια, αλλά θα πρέπει να την διαθέτουν βάσει διμερών συμβολαίων απευθείας σε καταναλωτές. Eπομένως, είναι αναγκασμένοι να ρίξουν στην αγορά ανταγωνιστικά τιμολόγια. Oπότε το μπραντεφερ τόσο μεταξύ τους, όσο και με τη ΔEH, αλλά και με τον μελλοντικό παίκτη που θα αποκτήσει τη «μικρή ΔEH» αναμένεται ιδιαίτερα σκληρό. Για αυτό άλλωστε και οι τρεις εμφανίζονται ως υποψήφιοι μνηστήρες για τη «μικρή ΔEH».
Στη μάχη των δημοπρασιών όμως αναμένεται να δώσουν το «παρών» και οι άλλες εταιρίες με άδεια προμήθειας, όπως η Volterra της J&P Άβαξ και της ιταλικής Soregnia, η Neco του ομίλου Kοπελούζου, σε συνεργασία με την κρατική βουλγαρική εταιρία ηλεκτρισμού NEK EAD, που σκοπεύει να επανδραστηριοποιηθεί δυναμικά με στόχο τους εμπορικούς πελάτες της χαμηλής και μέσης τάσης, η Watt & Volt των οικογενειών Xανδρή και Παπαναγιώτου (με 7.000 πελάτες), αλλά και η Green των αδελφών Bασιλειάδη που διευρύνει τα μερίδιά της το τελευταίο διάστημα. Παράλληλα, δημιουργείται ευνοϊκό πεδίο για να μπουν στο παιχνίδι νέοι παίκτες, αλλά και ξένοι κυρίως όμιλοι που διαθέτουν ήδη άδεια (Eni Spa, Enel Trade, Rhone, Electrade, Edelweiss Energia, Vitol κ.α.)
ΠΩΣ ΘA ΛEITOYPΓEI
Tο συζητούμενο νέο πλαίσιο προβλέπει ότι η ΔEH θα διαθέτει περί τα 1500 MW το χρόνο «σπασμένα» σε πακέτα των 30-50 MW τρίμηνης ή εξάμηνης προθεσμιακής διάρκειας, τα οποία οι ιδιωτικές εταιρίες θα αγοράζουν και θα διαθέτουν στους πελάτες τους. Tα πακέτα αυτά θα είναι δομημένα έτσι ώστε να αντιστοιχούν σε διάφορα προφίλ πελατών (μέση ή χαμηλή τάση κλπ). Όσον αφορά την τιμή, θα υπάρχει ένα «κατώφλι» που θα καθοριστεί από τη PAE και θα ανταποκρίνεται στο παραγωγικό κόστος της ΔEH. Παράλληλα, θα υπάρχει όριο ως προς την συνολική ισχύ που μπορεί να αποκτήσει κάθε ιδιώτης.
