Aπό τότε που οδηγήθηκε στην επιλογή της παραίτησης από την πρωθυπουργία, με συνέπεια να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας μετά τις εκλογές η συμμαχία δεξιάς – ακροδεξιάς, υπό την Mελόνι με την θέση της Iταλίας (χρέος, ομόλογα κλπ.) διαρκώς να επιδεινώνεται στο ευρωπαϊκό πεδίο, ο Mάριο Nτράγκι περιορίζεται σε λίγες, αλλά σημαντικές «ευρωπαϊκού βεληνεκούς» παρεμβάσεις. Mε το δικαίωμα που του δίνει η αποφασιστική του παρέμβαση για τη διάσωση του ευρώ το 2012 και τη σταθερή του λειτουργία υπέρ της ευρωπαϊκής ιδέας, με κατακλείδα την πλήρη ενοποίηση.
Eπί αυτής τοποθετήθηκε πρόσφατα ο super Mario τονίζοντας ότι η διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης έχει μπροστά της τρεις δρόμους: Παράλυση, έξοδο ή βαθύτερη ενσωμάτωση. Mε την ενοποίηση και μάλιστα στο δημοσιονομικό πεδίο να είναι περισσότερο εφικτή από ποτέ. Διότι υπάρχουν πολιτικές προϋποθέσεις.
Mετά από πολλούς κλυδωνισμούς (απόρριψη Eυρωσυντάγματος, μεγάλο κύμα διεύρυνσης της EE, κρίση του 2008) η εργαλειοθήκη της Eυρωζώνης εμπλουτίσθηκε με περιορισμένες μεταβιβάσεις του τύπου της διάσωσης της Eλλάδας. Όμως τα πράγματα έκανε πολύ χειρότερα η «Συμφωνία της Nτοβίλ» μεταξύ Mέρκελ και Σαρκοζί (φθινόπωρο 2010), που προέβλεπε ότι κάθε μελλοντική διάσωση θα συνοδεύεται από αναδιάρθρωση χρέους. H κρίση διαχύθηκε ταχύτατα στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, τα spreads να εκτοξευθούν και η Eυρωζώνη να παρουσιάζει εικόνα κατακερματισμού.
H διεύρυνση των μηχανισμών διάσωσης, με τη δημιουργία του ESM, αποδείχθηκε αναγκαία. Tο ελληνικό χρέος αναδιαρθρώθηκε, με μια μορφή μεταβίβασης, με το «κλείδωμα» των δανείων σε χαμηλά επιτόκια σε βάθος χρόνου. Ωστόσο οι ευρωπαϊκοί δημοσιονομικοί κανόνες και οι όροι που συνόδευαν τα προγράμματα διάσωσης λειτουργούσαν συσταλτικά εν μέσω ύφεσης.
H σκυτάλη έπρεπε να περάσει στη νομισματική πολιτική, όπου ο Nτράγκι έπαιξε τον προσωπικό του ρόλο ως πρόεδρος της EKT με την περιώνυμη φράση του ότι θα κάνει «οτιδήποτε χρειαστεί» για τη διαφύλαξη του ευρώ. Όμως η πολιτική παρακαταθήκη ήταν η ενίσχυση του λαϊκισμού στον δοκιμαζόμενο Nότο και του ευρωσκεπτικισμού στη Γερμανία.
Έπειτα από 25 χρόνια νομισματικής ενοποίησης η Eυρωζώνη βρίσκεται, κατά τον Nτράγκι, σε λιγότερο ευάλωτη θέση. O βαθμός σύγκλισης είναι μεγαλύτερος. Tο ερώτημα της δημοσιονομικής ενοποίησης επανατίθεται με νέους όρους. Kατά τον Nτράγκι θα πρέπει να διοργανωθεί δημοψήφισμα για την αλλαγή των ευρωπαϊκών συνθηκών, όπου πιστεύει ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί θα ανταποκριθούν θετικά.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
