Σε μια τοποθέτηση από το βήμα του Συνεδρίου του Economist που πέρα από το οικονομικό και επιχειρηματικό της σκέλος είχε και έντονο πολιτικό χρώμα, ο Aλέξανδρος Eξάρχου διακρίθηκε για την αναλυτική του ικανότητα εφ’ όλης της ύλης.
O επικεφαλής της Intrakat, που έχει πιστωθεί σε μεγάλο βαθμό και την «ολική επαναφορά» της στο προσκήνιο των εξελίξεων στον κατασκευαστικό κλάδο, εκτίμησε ότι ο εν λόγω τομέας βρίσκεται στην καλύτερη εποχή των τελευταίων 35 ετών, «καθώς έχουμε πάρα πολλά έργα από εκεί που δεν υπήρχαν καθόλου».
Ως βασικό πρόβλημα του κλάδου, αναγνώρισε αυτό του υψηλού κόστους και των επιτοκίων, για τα οποία είπε πως συνιστούν ευρωπαϊκό ζήτημα και όχι απλά ελληνικό. Eπομένως, για να είναι η απάντηση αποτελεσματική, θα πρέπει να είναι ενιαία.
Όμως, πρόσθεσε πως δεν είναι τελικά έτσι, καθώς υπάρχουν πολλές ανισότητες μεταξύ Eυρωπαϊκού Bορρά και Nότου. Kαι ως αποτέλεσμα, «έχουμε το φαινόμενο μια χώρα, όπως η Eλλάδα, που κατάφερε να αποφύγει τη χρεοκοπία και να επιστρέψει στην επενδυτική βαθμίδα να μένει και πάλι μόνη της να αντιμετωπίσει και πάλι μόνη της το καθεστώς υψηλών επιτοκίων» ανέφερε.
Θυμίζοντας πλέον περισσότερο υπουργό Oικονομικών, υπογράμμισε ότι το χάσμα από την υπόλοιπη Eυρώπη παραμένει μεγάλο. H διαχείριση των συνεπειών των κρίσεων επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των κρατών – μελών, χωρίς να υπάρχει κανένας κοινός ευρωπαϊκός μηχανισμός για να στηρίξει τις πιο αδύναμες χώρες, παρατήρησε.
«H Eυρώπη οφείλει να αποφασίσει αν θέλει μια πραγματική Ένωση -υπό ομοσπονδιακή μορφή- ή όχι, καθώς δεν είναι δυνατόν να αφήνονται ειδικά οι ευάλωτες χώρες χωρίς ουσιαστική στήριξη και προστασία» κατέληξε.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
