Θέσατε ως μείζον το πρόβλημα της έλλειψης χρηματοδότησης που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις και σε αυτήν την παρατήρησή σας αναφέρατε, επίσης, και τον ρόλο των τραπεζών: οι προϋποθέσεις για τραπεζικό δανεισμό είναι τόσο αυστηρές, που ουσιαστικά τις αποκλείουν από τα χρηματοδοτικά εργαλεία των συστημικών τραπεζών. Δεν το έχετε πει πρώτη φορά. Θα είναι η τελευταία; Τι είναι αυτό που δεν αλλάζει;
Αυτό που δεν βλέπουμε να αλλάζει είναι η προνομιακή μεταχείριση που απολαμβάνουν από την Πολιτεία οι συστημικές τράπεζες. Δηλαδή, αυτές που έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί -και όχι μία φορά- από τα χρήματα του ελληνικού λαού. Ενώ υποτίθεται ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να αποτελούν σύμμαχο των επιχειρήσεων και να τις στηρίζουν στις δράσεις τους, μέσω και της χρηματοδότησης που κανονικά πρέπει να παρέχουν, διαπιστώνουμε ότι εφαρμόζουν μια πολιτική με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Και δεν είναι μόνο η στήριξη που προσφέρουν στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, βλέπουμε ότι επιβαρύνουν με πολύ υψηλές προμήθειες κάθε είδους συναλλαγή. Γενικά, δεν ασκούν τον ρόλο, που κατά την άποψη της επιχειρηματικής κοινότητας πρέπει να έχουν σε μια ελεύθερη οικονομία.
