Του Δημήτρη Καπράνου
Ζούμε στη χώρα της υπερβολής. Ημασταν που ήμασταν «στα όρια», ήρθε και ο Στέφανος με το TikTok και τη μεθοδολογία του Ντόναλντ (Τραμπ, όχι Ντακ) και απογίναμε!
Σε λίγο καιρό θα επιλύονται τα πάντα από τα κόμματα! Τα κόμματα θα συντάσσουν κατηγορητήρια και η Δικαιοσύνη θα διεκπεραιώνει τις εντολές τους! Αλλά δεν δουλεύουν έτσι οι δημοκρατίες…
Με τα νέα γούστα, με όλον αυτό τον σαματά στα social media, όπου ο καθένας βγάζει τα απωθημένα του, σοβαρή δουλειά δεν μπορεί να γίνει. Η χώρα έχει εισέλθει σε νέο κύκλο οικονομικής δοκιμασίας και ουδείς ασχολείται!
Αντί να βλέπουμε τα άσχημα που επικρέμανται πάνω από το κεφάλι μας, αντί να δούμε πώς θα καταπολεμηθεί η αναίσχυντη και ασυγκράτητη κερδοσκοπία εις βάρος των πολιτών, ασχολούμεθα με τις καταγγελίες μιας κυρίας κατά της πρώτης κυρίας και γίνεται κύριο θέμα η εν λόγω αντιπαράθεση. Λες και η αντιπολίτευση έχει βαλθεί να κάνει τα πάντα προκειμένου η προσοχή των πολιτών να στραφεί σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα πραγματικά και μεγάλα προβλήματα.
Ουδείς αμφιβάλλει ότι η τραγωδία των Τεμπών πρέπει να φθάσει το συντομότερο στις δικαστικές αίθουσες και να αποδοθούν οι ευθύνες στους όποιους υπαιτίους. Ουδείς αμφιβάλλει ότι η Δικαιοσύνη πρέπει να μένει μακράν των κομματικών αντιπαραθέσεων. Αλλά ποιος εφαρμόζει αυτά τα απλά πράγματα; Κανείς! Πάντα «ο καβγάς είναι για το πάπλωμα» και, αντί για μια εποικοδομητική αντιπαράθεση επιχειρημάτων, το έχουμε γυρίσει στα «μαλλιοτραβήγματα». Μήπως είναι καιρός να σοβαρευτούμε;
Οπως δείχνουν τα πράγματα και όπως προβλέπονται οι εξελίξεις, βρισκόμαστε σε επικίνδυνο σημείο και ο κατήφορος είναι πολύ κοντά. Οι πολίτες έχουν φθάσει σε σημείο «να τρώνε και τα τελευταία από τα έτοιμα», η μυθολογία περί των «υψηλών καταθέσεων» στερεύει, τα έσοδα δεν είναι τα αναμενόμενα, εξού και η επαναφορά των ρυθμίσεων από την Εφορία. Κάποιοι -ευτυχώς- αντιλαμβάνονται ότι μεγάλος αριθμός Ελλήνων καλείται να επιλέξει μεταξύ της καταβολής των οφειλομένων στο κράτος και της αξιοπρεπούς επιβίωσης, καθώς η ακρίβεια εξολοθρεύει τα εισοδήματα. Μακάρι, να περάσει το μήνυμα στις πολιτικές ηγεσίες και να μαζέψουν τον «τραχανά» που έχουν απλώσει και να δουλέψουν σοβαρά επάνω στον καμβά της οικονομίας, που κάθε μέρα παρουσιάζει καινούργιες «τρύπες».
Αν εξαιρέσει κανείς τα έσοδα από τη ναυτιλία και τις όποιες επενδύσεις των εφοπλιστών στην ξηρά, δεν υπάρχει κάτι που να μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε. Οι επενδύσεις, για τις οποίες έγινε τόση φασαρία και ακούστηκαν πανηγυρισμοί, έχουν βαλτώσει και «ψαχνόμαστε». Ημείς, όμως, κατά την προσφιλή μας συνήθεια, «άδομεν» και μάλιστα παράφωνα!
Κάποια στιγμή καλό θα είναι να κοπάσει η «επικοινωνιακή καταιγίδα» και να αρχίσουμε να παράγουμε πολιτική. Δεν είναι όλα θέατρο και εντυπώσεις. Υπάρχει και η ουσία, την οποία έχουμε παραμερίσει. Φυσικά, όλο αυτό το σκηνικό ωφελεί τους κυβερνώντες, αφού τα μεγάλα θέματα παραμένουν σε δεύτερο πλάνο. Και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά δεν τα αντιλαμβάνονται οι έχοντες την ευθύνη της άσκησης αποτελεσματικής και εποικοδομητικής για τη χώρα αντιπολίτευσης, με την οποία λειτουργούν οι υγιείς δημοκρατίες.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
