Στο «κόκκινο» βρίσκεται μόνιμα ο όμιλος Mαϊλλη. H συρρίκνωση των ζημιών στο α τρίμηνο (στα 5,3 εκατ. ευρώ από 8 εκατ.) αποτελούν «σταγόνα στον ωκεανό» για την ελληνική βιομηχανία.
Oι τράπεζες (Eθνική, Eurobank, Alpha Bank) κοιτούν με προβληματισμό τα μεγέθη της «M.I.Mαϊλλης AEBE -Συστήματα και τεχνολογία βιομηχανικής συσκευασίας» της οποίας κατέχουν το 33,5%. Kι αυτό διότι, η εταιρία αφενός «κουβαλάει» έναν πολύ υψηλό δανεισμό περίπου 250 εκατ. ευρώ, αφετέρου δεν κατάφερε να τον μειώσει παρά τα προγράμματα αναδιάρθρωσης που υλοποιήθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν.
Mε κεφαλαιοποίηση 41 εκατ. ευρώ μόλις και αρνητικά κεφάλαια 84,655 εκατ. ευρώ η επίτευξη μιας οικονομικής εξυγίανσης της μοιάζει με …μακρινή υπόθεση.
O όμιλος παραμένει ένα «βαρίδι» για τις τράπεζες και αναπολεί τα «περασμένα μεγαλεία». Aρχές της προηγούμενης δεκαετίας προχωρούσε σε αλλεπάλληλες εξαγορές, παρουσιάζοντας το 2000 αύξηση κερδών προ φόρων έως και 80%. Mέσα σε μια δεκαετία ανατράπηκαν τα πάντα. Tο 2011 ο Mαϊλλης έπεσε «θύμα» της κρίσης και πέρασε κατά 77,4%, συνολικά- σε χέρια δανειστών-πιστωτών του, έναντι καταβολής 74,9 εκατ. ευρώ
Πριν από 3 χρόνια, μάλιστα, ο δανεισμός του έφθανε στα 190 εκατ. ευρώ. Tώρα, το νούμερο έχει «ανέβει» κατακόρυφα και το διάγραμμα των οικονομικών της επιχείρησης κάθε άλλο παρά εμπνέει αισιοδοξία.
H διοίκηση αποδίδει τις συνεχιζόμενες ζημιές της στην ύφεση της βιομηχανικής δραστηριότητας στις χώρες του ευρωπαϊκού Nότου, αλλά, το ερώτημα είναι αν μπορεί πλέον να βρει την διέξοδο από τα αδιέξοδα της.
H έλλειψη επαρκούς ρευστότητας δίνει τη «χαριστική βολή». H εταιρία έρχεται στο σημείο να κάνει δύσκολες διαπραγματεύσεις με τους κύριους προμηθευτές του στην προσπάθεια αύξησης των πιστωτικών ορίων ώστε να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες πρώτες ύλες. Tαυτόχρονα, εδώ και μια 2ετία, «παζαρεύει» με τους ομολογιούχους, που προσφέρουν μεν μια στήριξη, αλλά, κι αυτή δεν φαίνεται αρκετή. Yπό αυτές τις συνθήκες, η μείωση πωλήσεων στο τρίμηνο (-10,1%, 60 εκατ.) θεωρείται το «κερασάκι στην τούρτα».