Βασικά αιτήματά τους προς το Στρασβούργο η αναγνώριση και η στήριξη του ρόλου και της προσφοράς της ευρωπαϊκής ναυτιλίας
«Η ναυτιλία διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στην πράσινη μετάβαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς μέσω αυτής θα μεταφερθούν τα νέα προϊόντα χαμηλών ή μηδενικών εκπομπών ρύπων, όπως και οι πρώτες ύλες για την παραγωγή τους, από και προς την Ευρώπη» επισήμανε η πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Μελίνα Τραυλού λίγες ώρες προτού διεξαχθούν οι εκλογές για την ανάδειξη των ευρωβουλευτών.
Πλέον, μετά την ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας και με φόντο τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο, ο ελληνικός εφοπλισμός και γενικότερα όλοι οι παράγοντες που συνθέτουν την ελληνική ναυτιλία έχουν ένα και μόνο αίτημα από τα αρμόδια όργανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: «Να ξεκαθαρίσουν κάποιες παρεξηγήσεις, αλλά και μία αδικία που υπάρχει στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και παγκοσμίως, όπου δεν είναι κατανοητή στον βαθμό που της αξίζει η σημαντικότητα της ναυτιλίας στην καθημερινότητά μας. Στόχος να αναδείξουμε τη ναυτιλία και τη σημαντικότητά της στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο». Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε η κυρία Μελίνα Τραυλού, στην τελευταία συνέντευξή της στο πλαίσιο των Ποσειδωνίων 2024, «στην Ευρωπαϊκή Ενωση υπάρχουν πολλές διευθύνσεις που ασχολούνται με τη ναυτιλία, ενώ πρέπει να έχει μόνο μία. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι η Ευρώπη και το σύνολο του πολιτικού προσωπικού της θα πρέπει να κατανοήσουν τη συνολική προσφορά που έχει η ναυτιλία για την οικονομία της, αλλά για την παγκόσμια οικονομία».
Υπενθυμίζεται ότι ο ελληνόκτητος στόλος αποτελεί το 60% της ευρωπαϊκής ναυτιλίας.
Η Μελίνα Τραυλού τόνισε, επίσης, ότι έχει γίνει πλέον μερικώς κατανοητή η σημασία της ναυτιλίας για την ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία και οι κανονισμοί ενεργειακής μετάβασης θα πρέπει να ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και τον ρόλο της στην οικονομική πρόοδο της Ευρώπης. Με αφορμή, δε, τις ευρωεκλογές, η πρόεδρος των Ελλήνων εφοπλιστών υπογράμμισε ότι «η Ευρώπη θα πρέπει να καταλάβει τη στρατηγική σημασία της ναυτιλίας για την ίδια την Ευρώπη, κάτι που έχει αρχίσει ήδη να γίνεται αντιληπτό», ενώ επισήμανε ότι «οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες που διαχειρίζονται τα θέματα του ναυτιλιακού κλάδου δεν θα πρέπει να είναι διάσπαρτες και πολλές, αλλά κάτω από μία ευρωπαϊκή διεύθυνση».
ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΟΣ ΛΙΘΟΣ
Ο ελληνικός ναυτιλιακός κόσμος, σύμφωνα με την κυρία Τραυλού, έχει απαιτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση, δεδομένου ότι συμμετέχει αποτελεσματικά στην ενεργειακή αυτοδυναμία της. «Είναι, πια, περισσότερο από ποτέ αντιληπτό», επισημαίνεται στην ετήσια έκθεση της ΕΕΕ, «ότι η ναυτιλία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του διεθνούς εμπορίου, που εγγυάται την ομαλή λειτουργία και ασφάλεια της εφοδιαστικής αλυσίδας και την ενεργειακή αυτονομία. Συνδέει και ενώνει ζωτικά τους λαούς και τις οικονομίες, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Η ευρωπαϊκή ναυτιλία έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της Ε.Ε. για πολλές δεκαετίες, καθώς σχεδόν το 74% του εξωτερικού εμπορίου της Ε.Ε. διεξάγεται μέσω θαλάσσης».
Αυτό έχει επιτευχθεί κυρίως με τη μεταφορά τεράστιων ποσοτήτων βασικών αγαθών, όπως τρόφιμα, πρώτες ύλες και ενεργειακά προϊόντα από, προς και μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, με σχετικά χαμηλό κόστος και με αξιόπιστο τρόπο. Το 2023 το 76% του εξωτερικού εμπορίου αγροτικών προϊόντων της Ε.Ε. μεταφέρθηκε με πλοία, ενώ για ορισμένα προϊόντα σχεδόν όλες οι ποσότητες εισαγωγών ή εξαγωγών διακινήθηκαν μέσω θαλάσσης, π.χ. κριθάρι (95%), σιτάρι (94%), σπόροι σόγιας (93%), ελαιόλαδο (93%), ρύζι (88%), τσάι (87%) και καφές (82%). Οι θαλάσσιες μεταφορές αντιπροσωπεύουν, επίσης, το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού εμπορίου της Ε.Ε. σε άλλες σημαντικές πρώτες ύλες, όπως χημικά (80%), λιπάσματα (86%), σίδηρος και χάλυβας (83%) και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα (77%).
Επιπρόσθετα, η ναυτιλία αποτελεί καταλυτικό παράγοντα για την ενεργειακή ασφάλεια της Ε.Ε., ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη τις πρόσφατες γεωπολιτικές εντάσεις και τις πολιτικές αποφάσεις για τη διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας ενέργειας. Με δεδομένο ότι τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. βασίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην εισαγόμενη ενέργεια, είναι προφανές ότι χωρίς τη ναυτιλία η οικονομία της Ευρώπης θα κινδύνευε.
Η καθοριστική συμβολή της ευρωπαϊκής ναυτιλίας στην οικονομία της Ε.Ε. αντανακλάται και στο γεγονός ότι καταγράφεται σταθερά θετικό ισοζύγιο από τις υπηρεσίες θαλάσσιων μεταφορών. Αυτό μεταφράζεται σε δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως που εισπράττουν τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., με το συνολικό ποσό σωρευτικά από το 2010 να υπερβαίνει τα 340 δισεκατομμύρια ευρώ, ακολουθώντας ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια.
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
«Προκειμένου να διατηρηθεί αυτή η τάση, η Ε.Ε. θα πρέπει να συνεχίσει να προωθεί ενεργά τη σύναψη συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών με τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης των υπηρεσιών θαλάσσιων μεταφορών, με σκοπό τη διευκόλυνση των δραστηριοτήτων παγκοσμίως του στόλου που ελέγχεται από την Ε.Ε.» τονίζει στην έκθεσή της η ΕΕΕ και συνεχίζει: «Η E.E. δίνει έμφαση στην ενίσχυση της οικονομικής ασφάλειας και της ανταγωνιστικότητας των βιομηχανιών της έναντι άλλων χωρών και περιοχών του κόσμου. Η επιτυχία του Green Deal Industrial Plan, που αποσκοπεί στην υποστήριξη της ανταγωνιστικότητας της πράσινης βιομηχανίας της Ε.Ε. και σε μια ταχεία μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα, καθώς και άλλων σχετικών νομοθετικών πρωτοβουλιών βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στη ναυτιλία. Για παράδειγμα, μέσω θαλάσσης μεταφέρονται ήδη οι μεγαλύτερες ποσότητες προϊόντων καθαρής ενέργειας προς/από την Ε.Ε. – 71,9% για τα υγρά βιοκαύσιμα, 92,3% για τις ανεμογεννήτριες και 81,9% για τα φωτοβολταϊκά πάνελ.
Η ναυτιλία της Ε.Ε. είναι πολύ σημαντική όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο. H ύπαρξη ενός ισχυρού εξαγωγικού κλάδου, ενός διεθνούς εμπορικού στόλου, που δραστηριοποιείται μεταξύ τρίτων χωρών (cross-trader), ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της Ε.Ε. στις συζητήσεις της με τρίτες χώρες για το εμπόριο και για την επίλυση άλλων θεμάτων. Ωστόσο, το ποσοστό της Ε.Ε. στην παγκόσμια χωρητικότητα εμφανίζει πτωτική τάση, με τις χώρες της ανατολικής Ασίας να αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Επομένως, η πολιτική της Ε.Ε. θα πρέπει να θέσει ως προτεραιότητα την αναστροφή αυτής της τάσης και να βοηθήσει τη ναυτιλία της να παραμείνει ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο, διατηρώντας έτσι αυτό το στρατηγικό πλεονέκτημά της».