Μπήκε «το νερό στο αυλάκι» για Avramar και παγωτά Δωδώνη, μετά τα deals των ΓΕ Δημητρίου, Καλλιμάνης. Σε εκκρεμότητα η αναζήτηση επενδυτή για MLS, DUR, Folli Follie, ΕΛ.ΤΑ.
Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΣΜΕΤΑΤΟΥ
Η διάσωση μιας εταιρίας η οποία αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα αποτελεί στην Ελλάδα μια χρονοβόρα διαδικασία, με αμφίβολα πολλές φορές αποτελέσματα. Την περίοδο της κρίσης καταγράφηκαν αρκετά επιχειρηματικά «ναυάγια» που οδήγησαν τελικά σε λουκέτα. Τα «πέτρινα χρόνια» μπορεί να πέρασαν, βέβαια, αλλά άφησαν πίσω τους… κατάλοιπα. Επιχειρήσεις, δηλαδή, οι οποίες δεν έκλεισαν, όμως εξακολούθησαν να έχουν τα «θέματά» τους. Κάποιες από αυτές ανήκουν σε μια άλλη κατηγορία, βασίζουν την οριστική σωτηρία τους στην είσοδο ενός στρατηγικού επενδυτή στη μετοχική τους σύνθεση.
Μέχρι στιγμής το συγκεκριμένο πλάνο δεν έχει αποδώσει σε όλες τις περιπτώσεις.
Κατάφεραν, εν ολίγοις, να σωθούν από την «καταστροφή» περίπου οι μισές προβληματικές εταιρίες ή οδεύουν προς τη σωτηρία τους, αν υπολογιστεί ότι για ορισμένες αυτή την εποχή «μπαίνει το νερό στο αυλάκι».
Οι κλάδοι των ιχθυοκαλλιεργειών και του παγωτού τοποθετούνται τούτη την περίοδο στο «κάδρο» των εξελίξεων, με τις υποθέσεις των Avramar και Δωδώνης Παγωτά, ενώ προηγήθηκαν με επιτυχή έκβαση εκείνες των ΓΕ Δημητρίου και Καλλιμάνης, στις ηλεκτρικές συσκευές και τα κλιματιστικά, αντίστοιχα, και στα κατεψυγμένα ψάρια και θαλασσινά.
Αντιθέτως, παραμένουν σε εκκρεμότητα αυτές των MLS, Dur, Folli Follie και ΕΛ.ΤΑ.
Το «σίριαλ» της υπερχρεωμένης Avramar φαίνεται να πλησιάζει σε «αίσιο τέλος». Αν και οι πιστώτριες τράπεζες κατέληξαν προ μηνός στο όνομα του προτιμητέου επενδυτή, την Aqua Bridge Group από τα Εμιράτα, το deal αναμένεται να τελειώσει μέσα στο 2025, ίσως έως τον προσεχή Μάρτιο, με δεδομένη την καταρχήν συμφωνία των δύο πλευρών. Οι Αραβες φέρεται ότι είναι διατεθειμένοι να ενισχύσουν χωρίς καθυστέρηση την ελληνική εταιρία ιχθυοκαλλιεργειών που ετοιμάζονται να αποκτήσουν, με κεφάλαια της τάξης των 60 εκατ. ευρώ. Ομως ζητούν και ένα γενναίο «κούρεμα» των χρεών της (70%-80%), που κυμαίνονται μεταξύ 400-500 εκατ. ευρώ.
Η Avramar, υπενθυμίζεται, προέκυψε από τη συγχώνευση των εταιριών Ανδρομέδα Group, Νηρεύς, Σελόντα και Περσεύς το 2021, με τη φιλοδοξία να καταστεί ο «εθνικός πρωταθλητής» των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών, με μετόχους τις Mubadala Investments και Amerra Capital, ωστόσο έπεσε σε… ξέρα.
Προς διάσωση πηγαίνει και η Δωδώνη Παγωτά, έπειτα από περιπέτειες ετών. Πριν από μερικές ημέρες η επιχείρηση κατέθεσε αίτηση επικύρωσης συμφωνίας εξυγίανσης προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, η οποία θα συζητηθεί την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2025, με την προοπτική να περάσει στα χέρια της αλυσίδας φούρνων Βενέτη. Τίποτα δεν δείχνει ικανό πλέον να αποτρέψει το καθολικό restart της αλυσίδας πώλησης παγωτού, καθώς ο νέος επενδυτής έχει λάβει απόφαση να υλοποιήσει επενδυτικό πλάνο 10 εκατ. ευρώ (για εξαγορά φάρμας, ενίσχυση παραγωγικής μονάδας, αναβάθμιση καταστημάτων κ.λπ.).
Νωρίτερα, η ΓΕ Δημητρίου διασώθηκε με την είσοδο ως «λευκού ιππότη» στη μετοχική της σύνθεση του Ομίλου Quest, καλοκαίρι του 2022, με ΑΜΚ 5 εκατ. ευρώ, και με υποχρέωση την υλοποίηση ενός πλάνου 30 εκατ. ευρώ.
Την ίδια «καλή τύχη» είχε και η Καλλιμάνης, με στρατηγικό επενδυτή έναν τουρκικό Ομιλο Dardanel, της οικογένειας Ονέν, την ίδια χρονιά, έπειτα από τα απαραίτητα και σε αυτή την υπόθεση «κουρέματα». Το λανσάρισμα νέων προϊόντων, οι επενδύσεις και φυσικά η επιστροφή στην κερδοφορία ήταν τα άλλα κοινά στοιχεία…
Τα άλυτα προβλήματα για «4»
Η «άλλη όψη του νομίσματος» αφορά τέσσερις άλλες εταιρίες οι οποίες δεν έχουν επιλύσει τα θέματα ζωτικής σημασίας που τις απασχολούν. Μοιραία η αβεβαιότητα για το μέλλον τους δεν παύει να υπάρχει, έστω και σε διαφορετικό βαθμό για την καθεμία.
Η MLS, τεχνολογική εταιρία με ιδρυτή τον Γιάννη Καματάκη, η οποία επεδίωκε κάποτε να καταστεί η «ελληνική Apple», θεωρητικά περιμένει τον δικό της «λευκό ιππότη», που δεν έχει δυστυχώς εμφανιστεί ως τώρα. Χωρίς αξιόπιστο σχέδιο αναδιάρθρωσης, περιέπεσε στη δίνη των πλειστηριασμών, οι διαφορές με τους εγκλωβισμένους ομολογιούχους δεν λύθηκαν και πλέον επικρατεί μια «σιωπή» που δεν οδηγεί κάπου.
Με το δίκτυο των καταστημάτων της σε πλήρη λειτουργία, δίχως να εμπλέκεται σε διαδικασίες εξυγίανσης, η πατρινή εταιρία ενδυμάτων Dur, συμφερόντων της οικογενείας Δούρου, η «ελληνική Lacoste», όπως την αποκάλεσαν ορισμένοι κάποτε, ήρθε, επίσης, αντιμέτωπη με πλειστηριασμούς και στηρίζει μέρος των ελπίδων της για ένα δυναμικό comeback στο ενδεχόμενο της εισόδου ενός στρατηγικού επενδυτή.
Η Folli Follie, 6,5 χρόνια έπειτα από το ξέσπασμα του μεγάλου σκανδάλου με τους «πειραγμένους» ισολογισμούς, τον Μάιο του 2018, με την οικογένεια Κουτσολιούτσου, τα μέλη της οποίας κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, να έχει προ καιρού «αποκαθηλωθεί», προσπαθεί να… μαζέψει τα απομεινάρια της, ποντάροντας εν μέρει και αυτή στην εμφάνιση ενός «λευκού ιππότη», διατεθειμένου να επενδύσει στο «θαμπωμένο» brand της, για να αποφύγει ένα επώδυνο λουκέτο. Τα προβλήματά της Folli Follie επιδεινώθηκαν εξαιτίας της δέσμευσης των περιουσιακών στοιχείων της, αξίας 30 εκατ. ευρώ.
Την είσοδο στρατηγικού επενδυτή δεν έχει αποκλείσει ούτε η σημερινή διοίκηση των ΕΛ.ΤΑ., αντίθετα, μάλιστα, υλοποιώντας ένα πολύπλευρο νέο business plan για τον μετασχηματισμό τους, με την αισιοδοξία ότι θα μπορέσει να καλύψει μέρος των παλαιών ζημιών, να «διορθώσει» και άλλο τα αποτελέσματα του ομίλου και να επαναφέρει τις προοπτικές για την επόμενη μέρα.
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, που υπάγονται στο Υπερταμείο, φανέρωσαν «σημεία ζωής» και ύστερα από μια σχεδόν διετία το στοίχημα δεν είναι άλλο από την επιστροφή στα κέρδη (από τη χρήση του 2025, με ισοσκελισμό των ζημιών το 2024;). Η αξιοποίηση των ακινήτων του portfolio των ΕΛ.ΤΑ. εκτιμάται ότι θα βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων που… κουβαλούν από το παρελθόν.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ (ΦΥΛΛΟ 20/12/2024)