Σημαντικά χαμηλότερες είναι οι αμοιβές στο δημόσιο τομέα σε σύγκριση με τον ιδιωτικό, με το μισθολογικό χάσμα να διευρύνεται έως και 18,6% μεταξύ 2022 και 2023.
Η αύξηση των κατώτατων μισθών στον ιδιωτικό τομέα συνέβαλε σημαντικά στην ενίσχυση της διαφοράς.
Τα παραπάνω στοιχεία προκύπτουν από την τρίτη ανάλυση επικαιρότητας για το 2025 του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), με τίτλο «Χάσμα αμοιβών και μισθολογικό πλεόνασμα ιδιωτικού και δημόσιου τομέα».
Η μελέτη του ΚΕΠΕ αναδεικνύει μια ανισότητα στις αμοιβές μεταξύ των δύο τομέων, με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα να απολαμβάνουν σημαντικά υψηλότερες αποδοχές.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, που εφαρμόστηκε το 2023, φαίνεται να έχει επιτείνει αυτή την ανισότητα.
Όπως αναφέρεται στην περίληψη: «Με τον όρο μισθολογικό χάσμα αναφερόμαστε στη διαφορά στην αμοιβή δύο πανομοιότυπων εργαζόμενων που το μόνο που τους διακρίνει είναι ότι απασχολούνται σε διαφορετικούς τομείς. Αντικείμενο της ανάλυσης είναι η διερεύνηση του μισθολογικού χάσματος μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα κατά τα έτη 2022 και 2023 με την εφαρμογή δύο ευρέως αποδεκτών μεθοδολογιών. Από την εκτίμηση προκύπτει ότι οι αμοιβές στο δημόσιο είναι σημαντικά χαμηλότερες έναντι του ιδιωτικού τομέα».
Τα κύρια ευρήματα της μελέτης μπορούν να κωδικοποιηθούν στα παρακάτω:
Ο (αστάθμητος) μέσος όρος των καθαρών μηνιαίων αμοιβών των απασχολούμενων στον δημόσιο τομέα το 2023 ήταν κατά 8% υψηλότερος σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα, με σημαντικές αποκλίσεις ανά πληθυσμιακή ομάδα. Ωστόσο το παραπάνω δεν συνιστά μισθολογικό χάσμα, διότι οι εργαζόμενοι που συγκρίνονται δεν έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Οι απασχολούμενοι στον δημόσιο τομέα έχουν υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης (60,1% των απασχολουμένων στο δημόσιο έχει τουλάχιστον πτυχίο πανεπιστημίου έναντι 32,6% στον ιδιωτικό τομέα), μεγαλύτερη μέση ηλικία (47,6 έναντι 40 ετών), μεγαλύτερη προϋπηρεσία (16,5 έτη έναντι 8,2 ετών στον ιδιωτικό τομέα) και μεγαλύτερη συμμετοχή στην αγορά εργασίας (23,7 έτη έναντι 17,4 ετών στον ιδιωτικό τομέα).
Από την εκτίμηση του μισθολογικού χάσματος μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, δηλαδή, την εκτίμηση της διαφοράς της αμοιβής που λαμβάνουν δύο πανομοιότυποι εργαζόμενοι εκ των οποίων ο ένας εργάζεται στο δημόσιο και ο άλλος στον ιδιωτικό τομέα, προκύπτει ότι οι αμοιβές στο δημόσιο είναι σημαντικά χαμηλότερες έναντι του ιδιωτικού τομέα.
Ειδικότερα:
σύμφωνα με την πρώτη μεθοδολογία εκτίμησης (Mincer 1974), το εκτιμώμενο καθαρό ωρομίσθιο στον δημόσιο τομέα είναι κατά 14,6% χαμηλότερο έναντι του ιδιωτικού τομέα. Σε επίπεδο καθαρών μηνιαίων αποδοχών, το χάσμα αμοιβών υπέρ του ιδιωτικού τομέα ανέρχεται σε 18,6% σύμφωνα με τη δεύτερη μεθοδολογία εκτίμησης (Oaxaca 1973 και Blinder 1973), οι εκτιμώμενες ωριαίες αποδοχές των απασχολούμενων στο δημόσιο υστερούν κατά 13,3% έναντι του ιδιωτικού τομέα. Αντίστοιχα, οι εκτιμώμενες μηνιαίες αποδοχές των απασχολούμενων στον δημόσιο τομέα υστερούν κατά 15,8% του ιδιωτικού τομέακαι από τις δύο μεθοδολογίες εκτίμησης προκύπτει ότι το μισθολογικό χάσμα υπέρ του ιδιωτικού τομέα διευρύνθηκε μεταξύ 2022 και 2023 λόγω της αύξησης των κατώτατων μισθών στον ιδιωτικό τομέα.
Επομένως, το βασικό εύρημα είναι πως οι απασχολούμενοι στον δημόσιο τομέα δεν απολαμβάνουν κάποιο πλεόνασμα αμοιβής σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα. Αντιθέτως, λόγω του μηχανισμού διαμόρφωσης των μισθών στον δημόσιο τομέα, οι σχετικές αμοιβές υπολείπονται σημαντικά του ιδιωτικού τομέα.
