Η Ελλάδα προσέφυγε σήμερα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) από το οποίο ζητεί να αναιρέσει, στο σύνολο της, την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της ΕΕ (πρώην Πρωτοδικείο), σχετικά με την ανάκτηση ενισχύσεων που χορήγησε στους παραγωγούς δημητριακών και στους αγροτικούς συνεταιρισμούς το 2008.
Σημειώνεται, πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με απόφαση της 25ης Ιανουαρίου 2012, επέβαλε στην Ελλάδα την ανάκτηση των ενισχύσεων, που είχε χορηγήσει το 2008 στους παραγωγούς δημητριακών και τους αγροτικούς συνεταιρισμούς,οι οποίοι συγκεντρώνουν δημητριακά. Οι ενισχύσεις αυτές αφορούσαν, αφενός, επιδότηση επιτοκίου και, αφετέρου, εγγύηση του Δημοσίου σε ποσοστό 100 % για δάνεια συνολικού ποσού 150 εκατομμυρίων ευρώ.
Η Ελλάδα, στη συνέχεια, προσέφυγε στο Γενικό Δικαστήριο ζητώντας την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής. Με απόφαση, όμως, της 9ης Απριλίου 2014, το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε το αίτημά της και επικύρωσε την απόφαση της Επιτροπής.
Έτσι, σήμερα, η Ελλάδα κατέθεσε προσφυγή στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης,, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου, στο συνολό της.
Κατά τις Ελληνικές αρχές, η πλεονάζουσα παραγωγή αραβοσίτου και σίτου οδήγησε σε πτώση των τιμών το 2008. Προκειμένου να διασφαλιστεί ένα ελάχιστο εισόδημα στους γεωργούς, χορηγήθηκαν με διάφορες υπουργικές αποφάσεις δάνεια με εγγύηση του Δημοσίου σε ποσοστό 100 % και επιδότηση επιτοκίου προς 57 Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΑΣ), συνολικού ύψους 150 εκατομμυρίων ευρώ.
Τα δάνεια προορίζονταν να διατεθούν στους παραγωγούς για τις ποσότητες δημητριακών που οι ΕΑΣ είχαν αγοράσει ή παραλάβει κατά τη διάρκεια του 2008. Οι τιμές των δημητριακών που καθόρισε η Ελλάδα αντιστοιχούσαν στις τιμές που χρησιμοποιούνταν για τον υπολογισμό των προκαταβολών που θα καταβάλλονταν στους γεωργούς δυνάμει της δανειακής συμβάσεως.
Η Επιτροπή, ωστόσο, εκτίμησε ότι τα δάνεια αυτά συνεπάγονταν επιλεκτικό πλεονέκτημα που δημιουργούσε στρέβλωση του ανταγωνισμού και επηρέαζε τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών.
Διευκρινίζεται, ότι κρατική ενίσχυση συνιστά όχι το συνολικό ποσό του δανείου, αλλά μόνον η επιδότηση επιτοκίου και η εγγύηση του Δημοσίου για το δάνειο.
