Ένα τριπλό σχέδιο έχει αυτή την στιγμή προς υλοποίηση ο Χάρης Δαυίδ, για να μπορέσει να «κολλήσει το ραγισμένο γυαλί της Frigoglass», η οποία έχει κλυδωνιστεί από την οικονομική κρίση, ενώ την ίδια ώρα βρίσκεται υπό έναν ασφυκτικό κλοιό πολυμέτωπων πιέσεων.
Πιέσεων τόσο από τις τράπεζες που θέλουν να αποφύγουν ένα «ναυάγιο» τύπου Nutriart, από τους μετόχους που βλέπουν τη μετοχή να έχει φτάσει σε χαμηλό 10ετίας, αλλά και από τον ίδιο τον εαυτό του Χάρη Δαυίδ, ο οποίος έχει θέσει ως προσωπικό του στοίχημα την επάνοδο της Frigoglass στην κερδοφορία.
Ο γιος του «πατριάρχη» της Coca Cola 3Ε αυτό τον καιρό έχει ρίξει το βάρος του στην υλοποίηση του πλάνου του που κινείται στους εξής άξονες:
Πρώτον στην ολοκλήρωση της μεταφοράς της παραγωγικής δραστηριότητας της εταιρίας από την Τουρκία στη Ρουμανία και την αναστολή λειτουργίας της μονάδας εκεί, κάτι που αναμένεται να αποδώσει 7 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση σε μείωση του κόστους.
Δεύτερον, στην ολοκλήρωση των συζητήσεων και στην επίτευξη ενός deal για την στρατηγική αξιοποίηση του κλάδου της υαλουργίας, ο οποίος και στο τρίτο τρίμηνο του έτους παρουσίασε άνοδο 32% συνεισφέροντας σημαντικά στις συνολικές πωλήσεις του ομίλου (89,36 εκατ. ευρώ).
Τρίτον, μετά την αναδιάρθρωση του δικτύου των παραγωγικών μονάδων, ποντάρει και στην εμπορική κυκλοφορία μίας νέας σειράς επαγγελματικών ψυγείων από το 2015 που θέτει νέα standards για την προβολή και τοποθέτηση προϊόντων στα ψυγεία.
Βέβαια, ως προς το δεύτερο σκέλος της στρατηγικής του, πολλοί εκτιμούν ότι πρόκειται για «δίκοπο μαχαίρι». Και αυτό γιατί από μία ενδεχόμενη πώληση του κλάδου της υαλουργίας θα τονωθεί η ρευστότητα στα ταμεία της εταιρίας, αλλά από την άλλη θα απολέσει ο όμιλος μία από τις λίγες προσοδοφόρες δραστηριότητές του αυτή τη στιγμή.
Τώρα αν πρόκειται οι κινήσεις αυτές να αποδώσουν καρπούς για να αποφευχθεί η βαθύτερη κρίση στην Frigoglass ή όχι, αυτό θα φανεί εν ευθέτω χρόνω. Όπως και να έχει πάντως, η εταιρία αντιμετωπίζει το βαρύ φορτίο ζημιών ύψους 50,2 εκατ. ευρώ και των δανείων των 252,9 εκατ. ευρώ.
