ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΝ GOOGLE ΜΕ… ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Φαινομενικά, η έκκληση των Ευρωπαίων πολιτικών για τη διάσπαση της Google είναι το αποτέλεσμα του αντιαμερικανικού αισθήματος μιας γηρασμένης Ευρώπης, που ζηλεύει και φοβάται τον πλούτο και την αυξανόμενη ισχύ των νεαρών τεχνολογικών γιγάντων της άλλης πλευράς του Ατλαντικού. Όμως, στην πραγματικότητα, πίσω από τη μη δεσμευτική ψήφο του Ευρωκοινοβουλίου, με την οποία οι ευρωβουλευτές ζητούν από τις ευρωπαϊκές αρχές να σκληρύνουν τη στάση τους απέναντι στην υπερδύναμη του ίντερνετ, δεν κρύβονται Ευρωπαίοι, αλλά οι Αμερικανοί ανταγωνιστές της Google.
Έρευνα του Reuters αποδεικνύει ότι οι καταγγελίες και το δαπανηρό lobbying των μεγάλων αμερικανικών ονομάτων του ίντερνετ και της τεχνολογίας, όπως είναι οι Microsoft, Expedia και TripAdvisor, πυροδότησαν την 4ετή ενασχόληση της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Κομισιόν γύρω από το κατά πόσο η Google εκμεταλλεύεται την κυρίαρχη θέση της στις διαδικτυακές αναζητήσεις για να ευνοεί κάποια sites.
«Οι αμερικανικές επιχειρήσεις χρησιμοποιούν την Κομισιόν σαν πεδίο της μεταξύ τους μάχης», είπε στο πρακτορείο ανώτερη ευρωπαϊκή πηγή. «Αυτές έρχονται σε εμάς με καταγγελίες».
Οι αμερικανικές εταιρίες όπως η Microsoft, στην οποία πέρυσι επιβλήθηκε πρόστιμο 700 εκατ. δολαρίων για την πρακτική της να επιβάλλει τον Explorer σε όσους αγοράζουν PC, γνωρίζουν καλά τη δύναμη της Κομισιόν στην Ευρώπη. Μάλιστα, τη θεωρούν πιο επιθετική σε σχέση με τις αρχές ανταγωνισμού των ΗΠΑ, που πέρυσι εγκατέλειψαν την έρευνά τους γύρω από την Google, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η εταιρία δεν παραβιάζει κανένα κανόνα.
Τρεις προσπάθειες της εταιρίας να καταλήξει σε συμβιβασμό απορρίφθηκαν από τον επίτροπο Ανταγωνισμού, Joaquin Almunia, ο οποίος θεωρεί ότι οι παραχωρήσεις που προσέφερε η Google προκειμένου να αποφύγει ένα πρόστιμο έως και 5 δισ. δολαρίων, δεν είναι αρκετές. Πλέον, η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια της Margrethe Vestager, η οποία διαδέχθηκε τον Almunia αυτό το μήνα.
Οι αμερικανικές τεχνολογικές εταιρίες έχουν ένα πολύ μικρό πεδίο για να ανταγωνιστούν μεταξύ τους, εξηγεί ο Bert Foer, επικεφαλής του think-tank American Antitrust Institute. «Είναι φυσικό να κινούνται πιο γρήγορα και πιο μακριά, προς τις περιοχές δικαιοδοσίας που έχουν πιο ευνοϊκούς νόμους.
Παρότι ο αμερικανικός και ευρωπαϊκός νόμος για τον ανταγωνισμό δεν έχουν μεγάλες διαφορές, υπάρχει διαφορά στο στυλ της εφαρμογή του και στην επιθετικότητα, αυτή τη στιγμή. Επομένως, δεν προκαλεί εντύπωση που μεγάλο μέρος της διαμάχης διαδραματίζεται στην Ευρώπη. Και δεν προκαλεί εντύπωση ότι πολλές από τις εταιρίες είναι αμερικανικές».
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι στην υπόθεση δεν παίζει κάποιο ρόλο και η σχετική εχθρότητα μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής. Η ίδια η Google ισχυρίζεται ότι απλά μπλέχθηκε στην ανταλλαγή πυρός μεταξύ των δύο πλευρών του Ατλαντικού. Πέρυσι, όταν είχε αποδειχθεί ότι οι ΗΠΑ κατασκόπευαν τους Ευρωπαίους, μεταξύ αυτών ακόμα και τη Γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel, η δυσπιστία απέναντι στην αμερικανική ισχύ επί του ψηφιακού κόσμου χτύπησε κόκκινο.
Και όμως, οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν σε συντριπτικό ποσοστό (υψηλότερο σε σχέση με τους Αμερικανούς) την αμερικανική Google για τις διαδικτυακές αναζητήσεις τους.
Στους ευρωπαϊκούς πονοκεφάλους της εταιρίας, όμως, θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς την απόφαση για το «δικαίωμα στη λήθη», που αναγκάζει την Google να διαγράψει από τα αποτελέσματα των αναζητήσεών της κάποια links, εφόσον της ζητηθεί. Αλλά και τα νομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σε σχέση με κάποια δικαιώματα copyright.
