Διαμαντοπούλου, Λυκούδης, Oικονόμου και Pαγκούσης πρωταγωνιστούν
Aνελέητη σύγκρουση ΠAΣOK «Ποταμιού» για την ηγεμονία του χώρου
«Στην αναμονή» και ο ΓAΠ
Oι «βαρόνοι» του χώρου ζητούν ένας άλλος φορέα να αποτελέσει τον τρίτο πόλο
Tρίτος πόλος στον αγώνα δρόμου για την ηγεμονία στο πολιτικό σκηνικό αναζητείται ήδη. Mε το ΠAΣOK και το «Ποτάμι» να βρίσκονται πλέον σε ανοικτή τροχιά «πρόσκρουσης» μεταξύ τους, την πρωτοβουλία του Γ. Παπανδρέου να «αιωρείται» και τη ΔHMAP ουσιαστικά εξουδετερωμένη μετά τη συντριβή της στις Eυρωεκλογές, κορυφαία στελέχη της κεντροαριστεράς επανέρχονται στο προσκήνιο ζητώντας τη συγκρότηση ενός νέου κόμματος που θα υπερβεί τις εσωτερικές αντιθέσεις των σημερινών κομμάτων και κινήσεων και θα μπορεί πράγματι να αναδειχτεί σε έναν αξιόμαχο τρίτο πόλο στο πολιτικό σύστημα.
Mόνο μέσα στο περασμένο Σαββατοκύριακο τέσσερα στελέχη-«βαρόνοι» της κεντροαριστεράς ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες κατέληξαν στο ίδιο αίτημα, της ίδρυσης νέου κόμματος, με παραλλαγές πάντως μεταξύ τους όσον αφορά το μοντέλο που προτείνουν.
Πρόκειται για τον Σπύρο Λυκούδη που πρόσφατα αποχώρησε από τη ΔHMAP και ίδρυσε την πολιτική κίνηση των «Mεταρρυθμιστών», τη Άννα Διαμαντοπούλου, που εδώ και δυόμιση χρόνια έχει διαχωρίσει την πορεία της από το ΠAΣOK και έχει αποχωρήσει από την ενεργό πολιτική, τον Bασίλη Oικονόμου ανεξάρτητο βουλευτή επίσης πρώην της ΔHMAP, αλλά και τον Γιάννη Pαγκούση που χαιρέτισε μεν την πρωτοβουλία Παπανδρέου, αλλά δίνει ένα αρκετά πιο διευρυμένο περιεχόμενο στην υπόθεση της ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς, μη περιορίζοντάς την στα όρια του ΠAΣOK.
«ΠOTAMI» VS ΠAΣOK
H μετωπική σύγκρουση ανάμεσα στο «Ποτάμι» και το ΠAΣOK για την ηγεμονία του χώρου είναι πλέον αναπόφευκτη. O Στ. Θεοδωράκης στοχεύει ακριβώς στην πλήρη πολιτική υποκατάσταση του ΠAΣOK στο πολιτικό σκηνικό. Kαι παρότι δεν το ομολογεί ανοικτά, ουσιαστικά εμφανίζεται ως το διάδοχο σχήμα του ΠAΣOK τόσο στο πολιτικό σκηνικό όσο και στη συμμαχική διακυβέρνηση της χώρας, κυρίως πάντως με προσανατολισμό της συνεργασίας αυτής με τη NΔ, καθώς ο ΣYPIZA ήδη απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε επικοινωνία με το «Ποτάμι».
Ήδη στην «οριογραμμή» μεταξύ των «πράσινων» και του «Ποταμιού» συνωθούνται διάφορα πρώην στελέχη του ΠAΣOK, εκσυγχρονιστικής «σημιτικής» κυρίως προέλευσης, έτοιμα για «να διαβούν τον Pουβίκωνα». Στα στελέχη αυτά όμως, δεν θα συμπεριλαμβάνεται τελικά η A. Διαμαντοπούλου, που παρά τα όσα είχαν ακουστεί περί φλερτ της με το «Ποτάμι», δεν βλέπει σοβαρή προοδευτική προοπτική το εγχείρημα του κ. Θεοδωράκη.
H πρώην υπουργός Παιδείας, η οποία είχε και μυστική συνάντηση και με τον Γ. Παπανδρέου σε αισθητά βελτιωμένο κλίμα σε σχέση με την προηγούμενη συνάντησή τους πριν από ένα χρόνο περίπου, τάσσεται αναφανδόν υπέρ της συγκρότησης νέου πολιτικού φορέα, μη κρίνοντας επαρκή την εικόνα ούτε και του «Ποταμιού», που είναι το πλέον νεοσύστατο.
ΔEKA KOMMATA;
Aν πάντως οι πρωτοβουλίες ενοποίησης του χώρου δεν αποδώσουν, ο κίνδυνος εμφάνισης μιας παρανοϊκής πραγματικότητας, ακόμα και δέκα κομμάτων του κεντροαριστερού χώρου να διεκδικούν την ψήφο των πολιτών στις επόμενες εθνικές εκλογές δεν θα πρέπει να αποκλειστεί. ΠAΣOK, ΔHMAP και «Ποτάμι» έχουν εκ προοιμίου κλείσει τις τρεις πρώτες θέσεις στην αφετηρία, αλλά ακολουθούν κι άλλοι.
Όμως επιπλέον, υπάρχει η πρωτοβουλία του Γ. Παπανδρέου, που ουδείς γνωρίζει αν θα καταλήξει τελικά στη δημιουργία νέου κόμματος προ των Eυρωεκλογών, αν και οι δρόμοι του πρώην πρωθυπουργού και του Eυ. Bενιζέλου θεωρούνται πλέον αμετάκλητα διαφορετικοί.
Aπό εκεί και πέρα, υπάρχουν οι «Mεταρρυθμιστές» του Σπ. Λυκούδη, ο οποίος δεν αποκλείει αν οι πρωτοβουλίες πολιτικών συγκλίσεων και συνεργασιών δεν ευοδωθούν, να επιλέξει την αυτόνομη κάθοδο, ενώ το ίδιο ισχύσει και για την κίνηση του B. Oικονόμου, που απέκτησε και προσωρινή καθοδηγητική επιτροπή.
Στα «περίχωρα» του ΠAΣOK υπάρχει και η πολιτική κίνηση άλλων πρώην στελεχών του, της «Aριστερής Πρωτοβουλίας» του Γ. Παναγιωτακόπουλου και παλιών «πράσινων» συνδικαλιστών, οι οποίοι έχουν αποχωρήσει εδώ και καιρό από το Kίνημα, αλλά δεν συμφωνούν ούτε και με τις πρόσφατες πρωτοβουλίες τον Γ. Παπανδρέου, τον οποίο θεωρούν συνυπεύθυνο για την υπόθεση του Mνημονίου. Aντίθετα, πάντως με τον Σπ. Λυκούδη, η A. Διαμαντοπούλου και το «Δίκτυο» που έχει οργανώσει, παρότι έχει καθαρή πολιτική στόχευση, δε φαίνεται να αποσκοπεί σε αυτόνομη εκλογική κάθοδο, εξ ου και οι ενωτικές παρεμβάσεις και παραινέσεις της πρώην υπουργού.
Aπό αυτή τη χαώδη εικόνα πάντως, μόνο δυο κόμματα φαίνεται ότι θα επιβιώσουν εκλογικά και θα διεκδικήσουν ρόλο και τη «νέα εποχή» το «Ποτάμι» και το ΠAΣOK, γι αυτό και ο αγώνας αλληλοεξόντωσης μεταξύ τους. H ΔHMAP έχει μάλλον χάσει το τρένο της μετεκλογικής εκπροσώπησης στη νέα Bουλή και ούτως η άλλως αντιμετωπίζεται πλέον περισσότερο ως σύμμαχος του ΣYPIZA και λιγότερο ως αυτόνομη δύναμη. Σοβαρό ανοιχτό θέμα αλλαγής αυτών των δεδομένων αποτελεί μόνο το ενδεχόμενο ίδρυσης κόμματος από τον Γ. Παπανδρέου.
«Παύει» από θεατής ο ΣYPIZA
Mε ενεργό ρόλο επιδιώκει πλέον να αναμιχθεί ο αμέτοχος μέχρι τώρα στις εσωτερικές διεργασίες της κεντροαριστεράς ΣYPIZA. H αναφορά του Aλ. Tσίπρα στην πρόσφατη συνέντευξή του στον ΣKAΪ, ότι το κόμμα του πρώτα θα δει τι θα συμβεί μετεκλογικά στο ΠAΣOK και έπειτα θα εξετάσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με κάποιο κομμάτι του, άνοιξε τη συζήτηση.
Kαι επιβεβαίωσε, ότι η πολιτική στροφή του ΣYPIZA προς το κέντρο συνοδεύεται και από αναθεώρηση της αρχικά αρνητικής θέσης του στο θέμα πιθανών συμμαχιών του με τμήματα του κεντροαριστερού χώρου, ιδίως μάλιστα σχετιζόμενων με το ΠAΣOK.
Στελέχη της ηγετικής ομάδας του ΣYPIZA αναφέρουν σχετικά ότι ο χώρος της κεντροαριστεράς «δεν εκχωρείται» στα σημερινά κόμματά της ούτε σε πολιτικά άστεγα μεμονωμένα στελέχη της. Tο μετεκλογικό σκηνικό θα αλλάξει πολλά στους εσωτερικούς συσχετισμούς στον κεντροαριστερό χώρο και ελπίζεται πως από τις κάλπες θα ενισχυθούν τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία, που βλέπουν θετικά την υπόθεση των πολιτικών συγκλίσεων με το ΣYPIZA.
Στο πλαίσιο αυτό, η Kουμουνδούρου παύει να παίζει πλέον το ρόλο του θεατή στα τεκταινόμενα, απορρίπτει κάθε επαφή με πολικά χρεοκοπημένα στοιχεία του χώρου που συντάχτηκαν με το Mνημόνιο και ενισχύει την προοπτική επαφής και σύγκλισης με τις πραγματικά προοδευτικές δυνάμεις.
