Οι «χρυσές» εργολαβίες 1,5 δισ. που θα διεκδικήσουν εγχώριοι και ξένοι κατασκευαστές
ΤΑ ΚΟΝΣΟΡΤΙΟΥΜ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΡΣΑΙΟ ΤΜΗΜΑ
ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – MAX STREICHER – DENYS
J&P ΑΒΑΞ- ΒΟΝΑΤΤΙ
ΜΕΤΚΑ – NUOVA GHIZZONI – SICILSALDO
Οι προετοιμασίες πριν από τη μεγάλη «μάχη» για τις «χρυσές» εργολαβίες ύψους 1,5 δισ. ευρώ που φέρνει η ελληνική αλλά και η αλβανική διαδρομή του αγωγού φυσικού αερίου TAP έχουν ξεκινήσει εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου.
Στο παρασκήνιο οι ελληνικές επιχειρήσεις κυρίως του κατασκευαστικού κλάδου όλο αυτό το διάστημα έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα επαφών, προσεγγίσεων και συζητήσεων τόσο με στελέχη της εταιρίας διαχείρισης του αγωγού, όσο και με ισχυρούς παίκτες του εξωτερικού με τους οποίους θα μπορούσαν να διεκδικήσουν από κοινού έργα- φιλέτα.
Ήδη οι πρώτες «συμμαχίες» έχουν αρχίσει να διαφαίνονται στον ορίζοντα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρίας διαχείρισης Trans Adriatic Pipeline. Tα τελικά σχήματα πρόκειται να διαμορφωθούν ωστόσο στο αμέσως επόμενο διάστημα που οι κοινοπραξίες θα κληθούν να υποβάλουν τις δεσμευτικές προσφορές τους.
Οι μεγάλες τεχνικές εταιρίες (ΓΕΚ Τέρνα του Γιώργου Περιστέρη, J& P Άβαξ του Δάκη Ιωάννου, ΜΕΤΚΑ του Ευάγγελου Μυτιληναίου) έχουν δώσει τα… χέρια με ξένους παίκτες ώστε να κατέλθουν μαζί στους διαγωνισμούς που θα διεξαχθούν προκειμένου η κατασκευή του έργου να ξεκινήσει, όπως είναι προγραμματισμένο το 2016.
Άλλωστε, σχεδόν από την αρχή οι Έλληνες ενδιαφερόμενοι είχαν αντιληφθεί πως θα πρέπει να ανέβουν στο… τρένο ξένων ομίλων για να μπορέσουν να διεκδικήσουν με αξιώσεις έργα του αγωγού, δεδομένου ότι θα υπάρξει έντονος ανταγωνισμός, καθώς το παρών θα δώσουν και ισχυρές ξένες κατασκευαστικές, που μπορούν να προσφέρουν και μεγαλύτερες εκπτώσεις. Αλλά και λόγω των υψηλών απαιτήσεων του διαγωνισμού.
Tον περασμένο Απρίλιο, πολλές ελληνικές κατασκευαστικές είχαν αντιδράσει για τις προδιαγραφές που ζητούσε η εταιρία διαχείρισης του TAP, καθώς ισχυρίζονταν ότι στην ουσία καμία δεν τις πληρούσε και αποκλείονταν από τα όποια projects. Μάλιστα, τις ενστάσεις τους τις είχαν μεταφέρει και προς την τότε κυβέρνηση, της οποίας στόχος ήταν να μεγιστοποιήσει τα οφέλη του κολοσσιαίου έργου στις ελληνικές επιχειρήσεις.
Χαρακτηριστική ήταν η «ατάκα» υψηλόβαθμου στελέχους της J& P Άβαξ πως «οι προϋποθέσεις του έργου βγαίνουν μόνο για ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια», αφήνοντας υπαινιγμούς για τον τρόπο που θα μοιραστεί η μεγάλη πίτα.
Η «ΒΑΒΕΛ» ΣΧΗΜΑΤΩΝ
Η μεγάλη «μάχη» αναμένεται πως θα δοθεί για το έργο μελέτης, προμήθειας και κατασκευής του χερσαίου τμήματος του αγωγού. Εκεί όπου τρεις ισχυροί Έλληνες παίκτες θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους, έχοντας στο πλευρό τους και ξένους συνεταίρους. Μια «Βαβέλ» συμμάχων στην ουσία που αποτελείται από Ιταλούς, Γερμανούς, Βέλγους κ.α., χωρίς βέβαια αυτά να είναι τα τελικά σχήματα.
Έτσι η ΓΕΚ Τέρνα του Γιώργου Περιστέρη διεκδικεί το project μαζί με τον γερμανικό όμιλο Max Streicher GmbH και τη βελγική Denys. Ο πρώτος μεταξύ άλλων, δραστηριοποιείται στην κατασκευή αγωγών, εργοστασίων και στην τεχνολογία των πλατφορμών εξόρυξης, ενώ ο δεύτερος όμιλος επίσης, ειδικεύεται στους αγωγούς. Σε κοινοπραξία με την ιταλική Bonatti SpA διεκδικεί τμήματα του TAP σε Αλβανία και Ελλάδα και η J&P Άβαξ. Οι Ιταλοί έχουν παρουσία σε 16 χώρες σε όλον τον κόσμο, ενώ έχουν αναλάβει ανάλογα έργα, όπως στην Ισπανία με τον αγωγό Salamanca ή τον Almeria-Chinchilla Gas Pipeline.
Στην κούρσα των διεκδικητών βρίσκεται και η ΜΕΤΚΑ σε κονσόρτιουμ με επίσης ιταλικές εταιρίες: Tη Nuova Ghizzoni SpA και Sicilsaldo. «Αντίπαλος» των παραπάνω σχημάτων θα είναι και η παλαιστινιακών συμφερόντων Consolidated Contractors Corp (CCC) που έχει την έδρα της στην Αθήνα, αλλά μόνο για το τμήμα της Αλβανίας, καθώς δεν μπορεί να διεκδικήσει έργα στην Ελλάδα.
Εντύπωση προκαλεί πάντως, από το «κομμάτι» αυτό του TAP η απουσία της Ελλάκτωρ του ομίλου Μπόμπολα, η οποία διεκδικεί αυτόνομα κάποιες πρόδρομες εργασίες που αφορούν την κατασκευή δρόμων και γέφυρων στην Αλβανία κατά μήκος της διαδρομής από όπου θα περάσει ο TAP.
ΤΑ ΕΡΓΑ ΜΕΛΕΤΗΣ
Το παζλ των συμμαχιών διαφοροποιείται όμως, δραστικά όσον αφορά στα έργα μελέτης, προμήθειας και κατασκευής των σταθμών συμπίεσης στις δύο χώρες. Έτσι, η J& P Άβαξ πρόκειται να καταθέσει προσφορά σε συνεργασία με τον ιταλικό βραχίονα του διεθνούς ομίλου ABB.
Ο όμιλος ΓΕΚ Τέρνα συνεργάζεται με την ιταλική Renco SPS που ειδικεύεται σε βιομηχανικά και ενεργειακά έργα και όχι με τους Γερμανούς και τους Βέλγους, όπως στο χερσαίο τμήμα.
Δύο επιπλέον σταθμοί συμπίεσης, ένας εντός ελληνικού εδάφους και ένας επί αλβανικού, θα κατασκευαστούν και αργότερα, προκειμένου να αναβαθμιστεί η μεταφορική ικανότητα του αγωγού φυσικού αερίου στα 20 δισ. κυβικά μέτρα.
Ο ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ…
Σε ευρύτερα σχήματα και οι βιομηχανίες
Σε ευρύτερα κοινοπρακτικά σχήματα θα συμμετάσχουν και οι σωληνουργίες ή άλλες βιομηχανίες εξοπλισμού που θα κληθούν να καταθέσουν προσφορές. Ήδη οι συζητήσεις και οι επαφές έχουν ξεκινήσει, όπως λένε οι πληροφορίες, καθώς προβλέπεται πως οι κατασκευαστές και οι προμηθευτές εξοπλισμού θα καταθέσουν από κοινού προσφορές «με το κλειδί στο χέρι».
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια και η ΣΩΛΚ του Νίκου Στασινόπουλου, η οποία διεκδικεί με αξιώσεις εργολαβίες ύψους 400 εκατ., βάσει του μοντέλου που θα ακολουθηθεί από την εταιρία διαχείρισης του TAP θα κατέλθει στον σχετικό διαγωνισμό με συμμάχους. Οι «μάχες» που θα δοθούν, θα είναι σκληρές, καθώς οι σωληνουργίες για τους σωλήνες του αγωγού θα μοιραστούν έναν τζίρο πάνω από 500 εκατ., δηλ. το 1/3 της συνολικής επένδυσης στην Ελλάδα. Τα νούμερα είναι ιλιγγιώδη, καθώς για τα 550 χλμ. του αγωγού που θα είναι το ελληνικό τμήμα θα χρειαστούν 350.000 τόνοι χάλυβα.
Πέρα από τη ΣΩΛΚ οι άλλες μεγάλες χαλυβουργίες (Χαλυβουργική, Χαλυβουργία Ελλάδος) επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στις μεταλλικές κατασκευές πέραν των σωλήνων, όπως υποστηρικτικές βάσεις, σταθμοί ελέγχου, κ.α., ενώ στο «παιχνίδι» αναμένεται να μπουν και ξένοι κολοσσοί, όπως η Mannesmann κ.α
