Οι έρευνες για απάτη του Ελβετού επιχειρηματία Yves Bouvier
Στη γνωστή για την αδιαφάνειά της αγοράς της τέχνης, οι συλλέκτες συχνά διαμαρτύρονται είτε ότι πλήρωσαν υπερβολικά πολλά σε μία αγορά ή ότι έλαβαν πολύ λίγα σε μία πώληση, με τους dealers να βρίσκονται πάντα στην άλλη πλευρά αυτών των κατηγοριών.
Τώρα, ένα σκάνδαλο που αποκαλύπτεται στο Μονακό και τη Σιγκαπούρη ρίχνει φως στις πρακτικές που επικρατούν στην αγορά και το ενδεχόμενο της χειραγώγησής της από τους πολύ μεγάλους εμπόρους.
Η υπόθεση αφορά τον Yves Bouvier, έναν Ελβετό επιχειρηματία και έμπορο τέχνης που λειτουργεί τεράστια κέντρα φύλαξης στην Ελβετία, το Λουξεμβούργο και τη Σιγκαπούρη, όπου αποθηκεύονται έργα αξίας δισ. δολαρίων για λογαριασμό πλούσιων συλλεκτών από όλο τον κόσμο. Ο Bouvier συνελήφθη στο Μονακό το Φεβρουάριο, στο πλαίσιο έρευνας για απάτη. Η υπόθεση εστιάζει αρκετά έργα τα οποία αγόρασε ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος Dmitry Rybolovlev, ο οποίος και κατηγορεί τον Bouvier ότι «φούσκωσε» τις τιμές κατά εκατομμύρια δολάρια.
Ένα από τα έργα είναι του Amadeo Modigliani και πουλήθηκε από τον διαχειριστή hedge fund Steve Cohen. Ο Rybolovlev αγόρασε το κομμάτι από τον Bouvier αντί 118 εκατ. δολαρίων. Όπως αναφέρει το Forbes, ο Rybolovlev αργότερα μίλησε με το σύμβουλο τέχνης του Cohen και διαπίστωσε ότι εκείνος είχε πουλήσει τον Modigliani στον Bouvier αντί 93,5 εκατ. δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι ο Bouvier κέρδισε, εκτός από την προμήθειά του, και 20 εκατ. δολάρια. Στην υπόθεση εμπλέκονται επίσης έργα των Leonardo da Vinci, Pablo Picasso και Paul Gauguin.
Σύμφωνα με δικηγόρους και dealers, η υπόθεση ενδέχεται να επεκταθεί και πέραν του Bouvier και να αγγίξει τις top γκαλερί και τους μεγαλύτερους δισεκατομμυριούχους συλλέκτες της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου κα του Χονγκ Κονγκ. Και δεν αποκλείεται να αποκαλύψει περιπτώσεις φοροδιαφυγής, ξεπλύματος χρήματος ή και δωροδοκίας.
Ο Bouvier αποτελεί ισχυρό παίκτη στην παγκόσμια αγορά της τέχνης καθώς κατέχει μια μεγάλη επιχείρηση μεταφοράς έργων, αλλά και εξαιτίας της συμμετοχής τους στους χώρους αποθήκευσης (freeports), όπου οι πλούσιοι συλλέκτες μπορούν συνήθως να κρατούν τα έργα τους σε tax free καθεστώς και να γλιτώνουν μεγάλα ποσά κατά τις αγοραπωλησίες. Αυτά τα freeports έχουν συγκεντρώσει την προσοχή των αρχών τα τελευταία χρόνια, τόσο για τα φορολογικά οφέλη που φέρνουν, όσο και για τη μυστικότητα που τα περικλείει.
