Μια από τις μεγαλύτερες διεθνείς επιχειρηματικές «μάχες» εξελίσσεται στην Κύπρο με έντονο ελληνικό ενδιαφέρον και «έπαθλο» το project της «ενδιάμεσης λύσης» ύψους άνω των 3 δισ. ευρώ.
Από πολλούς, εμφανίζεται ως φαβορί η κοινή εταιρία των ομίλων Μυτιληναίου και Βαρδινογιάννη, η M&M Gas, εν αναμονή της ολοκλήρωσης των τελικών διαπραγματεύσεων για την περαιτέρω βελτίωση των προσφορών κι ενώ το αποτέλεσμα του διαγωνισμού υπολογίζεται να δημοσιοποιηθεί ως τα τέλη του Απρίλη.
Οι δύο υποψήφιες κοινοπραξίες που πέρασαν στην δεύτερη φάση, αφενός η M&M Gas με τη συμμετοχή της ΜΕΤΚΑ και του ολλανδικού κολοσσού Trafigura και αφετέρου ο επίσης ολλανδικών συμφερόντων «γίγαντας» της Vitol, επιδίδονται σε ένα επιχειρηματικό «μπρα ντε φερ». Η «μάχη» θα κριθεί στα σημεία και το ατού της M&M θεωρείται η προοπτική ενεργειακής διασύνδεσης Ελλάδας και Κύπρου, με εικονική «γέφυρα» φυσικού αερίου.
Το πλάνο βασίζεται στη δημιουργία πλωτού σταθμού αεριοποίησης (FSRU) και στην παράλληλη αξιοποίηση των υποδομών της Ρεβυθούσας.
Έτσι, θα επιτευχθούν συνέργειες μεταξύ ελληνικής και κυπριακής αγοράς που θα εξασφαλίσουν οικονομίες κλίμακας και μείωση του κόστους.
Η συνεργασία, επίσης, με τα πιο δυνατά ονόματα στα LNG carriers, αλλά και η «εγγύηση» της ΜΕΤΚΑ στο κατασκευαστικό σκέλος. Από την άλλη, η Vitol, ελέγχει το τερματικό υγρών καυσίμων στο Βασιλικό της VTTI και έτσι έχει έτοιμο μέρος της απαραίτητης υποδομής (τον βραχίονα πρόσδεσης της μονάδας αποθήκευσης και αποϋγροποίησης).
Το ελληνοολλανδικό σχήμα διαθέτει την πιο συμφέρουσα οικονομικά και αξιόπιστη τεχνικά λύση, πετυχαίνοντας να περάσει από την πρώτη φάση των τεσσάρων μνηστήρων (συμμετείχαν ακόμη η Cyprus Gas με βασικό παίκτη την αζερική Socar και την J&P Άβαξ και η ισραηλινή κοινοπραξία Delek-Avner), στην επόμενη φάση των τριών και τώρα στην τελική απέναντι στη Vitol.
Τα δύο σενάρια
Για την άφιξη του αερίου από το κοίτασμα Αφροδίτη υπάρχουν δύο σενάρια, με το πιο αισιόδοξο να την τοποθετεί το 2020 και το πιο συντηρητικό το διάστημα 2021-22. Μιιλάμε τουλάχιστον για μια καθαρή πενταετία, κατά την οποία η Κύπρος θα πρέπει να βασιστεί στην «ενδιάμεση».
Το ζητούμενο από την κυπριακή κυβέρνηση είναι η εξασφάλιση όσο το δυνατόν μειωμένων τιμών ηλεκτρικής ενέργειας και με βάση τις ίδιες πληροφορίες, οι προσφορές των δύο μονομάχων προβλέπουν ήδη μείωση του κόστους ηλεκτροπαραγωγής (και αντίστοιχα των τιμολογίων ρεύματος για επιχειρήσεις και νοικοκυριά) σε ποσοστό 5%-10%.
Το project, αφορά την τροφοδότηση της Κύπρου με φυσικό αέριο ( 0,7 έως 0,95 δισ. κ. μ. ετησίως) και τις απαραίτητες υποδομές παράδοσής του στο ενεργειακό κέντρο του Βασιλικού για διάστημα 7 ετών με δυνατότητα επέκτασης στα 10, αρχής γενομένης από τον Ιανουάριο 2016. Υπενθυμίζεται ότι έχουν προηγηθεί άλλοι δύο διαγωνισμοί που κατέληξαν άγονοι.
