«Συρρικνώνει» και άλλο την επιχειρηματική του παρουσία στη χώρα, καθώς η Σιδενόρ ακολουθεί κι εκείνη τη Bιοχάλκο στο Bέλγιο. Tι κρύβει η συνολική αναδιάρθρωση του ομίλου
Ο Νίκος Στασινόπουλος, τα τελευταία δύο χρόνια, έχει βρεθεί αρκετές φορές σε ένα «κρίσιμο σταυροδρόμι» αποφάσεων. Οι αντίξοες συνθήκες στην οικονομία, η κατάρρευση της οικοδομικής δραστηριότητας, η ελεύθερη πτώση των πωλήσεων της βιομηχανίας στην εγχώρια αγορά και οι ασφυκτικές συνθήκες χρηματοδότησης τον έφεραν πολλάκις αντιμέτωπο με τον ίδιο του τον εαυτό: Eίναι ο πατριώτης μεγαλοβιομήχανος που η επιχειρηματική του δραστηριότητα ανέκαθεν είχε ως επίκεντρο την Ελλάδα, παρά τον εξωστρεφή χαρακτήρα του ομίλου.
Όμως, από το 2013 μέχρι σήμερα, χρειάστηκε να «παρεκκλίνει» από τη γενικότερη φιλοσοφία του. Να «συρρικνώσει» την παρουσία του πολυπλόκαμου βιομηχανικού του κολοσσού στην χώρα μας ή και να συγχωνεύσει δραστηριότητές του. Κινήσεις που προκάλεσαν πολλές συζητήσεις και σχόλια στα επιχειρηματικά «σαλόνια», ακόμη και «πυρά» εναντίον του.
Τον Σεπτέμβριο του 2013, ο «πατριάρχης» της Βιοχάλκο αποφάσισε να μεταφέρει την έδρα του ομίλου στο Βέλγιο και να τον εισάγει στο χρηματιστήριο των Βρυξελλών. Τότε βρέθηκε στο… στόχαστρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και ακολούθησε το θρίλερ με τις δημόσιες προτάσεις των 7 θυγατρικών που κατέληξε σε ένα πρόστιμο 230.000 ευρώ. Αλλά και στο… στόχαστρο πολλών άλλων επιχειρηματιών που μίλησαν για μια αποχώρηση από την Ελλάδα- εύκολη λύση, ένα είδος «απόδρασης» από τη δύσκολη ελληνική πραγματικότητα.
Για τον Αρκά επιχειρηματία όμως, ήταν μια κίνηση επιβεβλημένη από τις συνθήκες χρηματοδοτικής ασφυξίας εντός συνόρων και την οικονομική κρίση. Επιβεβλημένη ήταν όμως και η γενικότερη αναπροσαρμογή της στρατηγικής του για να μπορέσει να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεών του. Πρωταρχικός στόχος, την τελευταία διετία, είναι ο περιορισμός του λειτουργικού κόστους με την ταυτόχρονη ενίσχυση της εξαγωγικής δραστηριότητας.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, οι δύο γιοι του, Μιχάλης και Γιάννης – Ιπποκράτης, στους οποίους έχει παραδώσει τη σκυτάλη της διοίκησης, αλλά πάντα υπό τη στενή του εποπτεία, ακόμη και αν περνά, όπως λέγεται, τον περισσότερο χρόνο του πλέον στην Ελβετία, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα πιο λειτουργικό και ευέλικτο εταιρικό σχήμα, καθώς, ως γνωστόν, η Βιοχάλκο είναι ένας πολυδαίδαλος όμιλος θυγατρικών.
Στους παροικούντες το στρατηγείο της Σιδενόρ στη Λ. Μεσογείων, αλλά και στο Βέλγιο ήταν κοινό μυστικό τον τελευταίο ενάμιση μήνα πως ο Νίκος Στασινόπουλος ετοίμαζε μία ακόμη μεγάλη κίνηση.
Η εντολή που είχε δοθεί στους γιους του, ήταν να προχωρήσουν τις διαδικασίες για τη συγχώνευση της Σιδενόρ με τη μητρική Βιοχάλκο. Μια κίνηση που θα οδηγήσει την πρώτη εκτός διαπραγμάτευσης από το ταμπλό της Λεωφόρου Αθηνών, όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία τον ερχόμενο Ιούλιο και θα προστεθεί στη μακριά λίστα των εταιριών εκείνων που «κούνησαν μαντήλι» στο ελληνικό χρηματιστήριο, όπως η ΦΑΓΕ κ.ά. Για ακόμη μια φορά, ο μεγαλοβιομήχανος βρέθηκε στο επίκεντρο.
Πολλοί μιλούν για μια ακόμη ηχηρή «αποχώρηση». Ωστόσο, ο ίδιος και οι στενοί του συνεργάτες αντιτείνουν πως η παραγωγή παραμένει εντός συνόρων και πως η ενίσχυσή της αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Είναι μία ακόμη όμως, ενέργεια που «πρέπει να γίνει», όπως λένε χαρακτηριστικά προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των δύο εργοστασίων στη Θεσσαλονίκη και στον Αλμυρό Μαγνησίας, όπου απασχολούνται 700 εργαζόμενοι.
Αμφότερα έχουν συσσωρεύσει ζημίες 200 εκατ. ευρώ. Λειτουργούσαν μόνο νύχτα που το ρεύμα είναι φθηνότερο, ενώ το κλείσιμο της στρόφιγγας των τραπεζών και η πολιτικο-οικονομική αβεβαιότητα εξάντλησαν τις όποιες επιχειρηματικές «αντοχές». Η Σιδενόρ βρίσκεται εγκλωβισμένη σε ζημίες 54,9 εκατ. ευρώ, με μια «βόμβα» ενοποιημένων δανείων 619,4 εκατ. ευρώ στα θεμέλιά της με αποτέλεσμα ο κλοιός να έχει σφίξει περισσότερο γύρω της.
Χρειαζόταν άμεσα ένα restart για να μην «ακυρωθούν» και οι επενδύσεις των 77,6 εκ. ευρώ που έχει πραγματοποιήσει τα προηγούμενα χρόνια ο όμιλος. Φρέσκα κεφάλαια, αλλά ταυτόχρονα να μην προκληθεί η μήνις των μετόχων μειοψηφίας. Ο Νίκος Στασινόπουλος έριξε «σωσίβιο» στη Σιδενόρ.
Η Βιοχάλκο με ίδια κεφάλαια θα προσφέρει 25 εκ. ευρώ στις δύο θυγατρικές της Sovel και της Σιδενόρ Βιομηχανική Χάλυβα, καθώς αν τα έβαζε απευθείας θα εξοβέλιζε σχεδόν τους μετόχους της μειοψηφίας που μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουν χάσει πάνω από το 75% της επένδυσής τους.
Αντιθέτως, ο τρόπος που χειρίστηκε η διοίκηση της Βιοχάλκο την υπόθεση Σιδενόρ αποτελεί «δώρο» για εκείνους. Σήμερα η Viohalco ελέγχει άμεσα το 68% της Σιδενόρ. Η σχέση ανταλλαγής έχει οριστεί σε 2,28 μετοχές της Σιδενόρ για καθεμία της Βιοχάλκο. Μετά τη συγχώνευση οι μικρομέτοχοι θα ελέγχουν το 5,5% της τελευταίας, θα καταστούν δηλ. μέτοχοι σε μια μεγαλύτερη εταιρία από πλευράς κεφαλαιοποίησης.
ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ;
Ο πρόεδρος της Βιοχάλκο, Νίκος Στασινόπουλος μπορεί να έχει αποσυρθεί από την «ενεργό δράση» δίνοντας τη σκυτάλη στην επόμενη γενιά, όμως, δεν κάνει τίποτα στην τύχη. Ζυγίζει καλά την κάθε απόφασή του. Γι’ αυτό και στους επιχειρηματικούς κύκλους κάνουν λόγο πως ίσως ο μεγαλοβιομήχανος προβεί και σε άλλες ανάλογες κινήσεις για να υλοποιήσει έναν ευρύτερο σχεδιασμό ώστε να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των αυτόνομων θυγατρικών της Βιοχάλκο. Αν και στελέχη του ομίλου δεν επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο, δεν κρύβουν ότι εξετάζουν κάθε εναλλακτική.
Όμως, οι όποιες νέες αποφάσεις θα εξαρτηθούν και από τις εξελίξεις στην αγορά και την ταχύτητα προόδου της ελληνικής οικονομίας στο μέλλον.
Άλλωστε, πριν την απόφαση για τη συγχώνευση της Σιδενόρ, είχε αποφασιστεί η απορρόφηση της ΕΤΕΜ από την ΕΛΒΑΛ, η οποία εξακολουθεί να αποτελεί κερδοφόρο και δυνατό χαρτί για τον όμιλο. Αν και σε αυτή την περίπτωση, η σχέση ανταλλαγής των μετοχών προκάλεσε έντονες αντιδράσεις των μετόχων μειοψηφίας της ΕΤΕΜ και ο πρώην συνέταιρος του Στασινόπουλου, Μάρκος Καλλέργης έχει πάει την υπόθεση στα δικαστήρια ζητώντας αποζημιώσεις.
Όπως και να έχει, ο Στασινόπουλος προσπαθεί να αποκτήσει προσβάσεις και διευκόλυνση στην διεθνή αγορά χρήματος και κεφαλαίων, παρά το ότι το στοίχημα δεν είναι εύκολο.
ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ
Βάζει… μπροστά το επενδυτικό πλάνο των 375 εκ.
Η «μετανάστευση» της Βιοχάλκο στο Βέλγιο και η συγχώνευσή της με την Cofidin, συμφερόντων της οικογένειας Στασινόπουλου, αύξησε την περιουσία της Viohalco κατά 110 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 67 εκατ. ευρώ ήταν μετρητά, ομολογίες και μετοχές. Και η απορρόφηση της Σιδενόρ αναμένεται να έχει σημαντικά χρηματοοικονομικά οφέλη, δεδομένου ότι απορροφά μια εταιρία πολύ μεγαλύτερης αξίας σε σχέση με την τρέχουσα κεφαλαιοποίηση των 52 εκατ. ευρώ ή και των θεωρητικών 150 εκ. ευρώ βάσει της σχέσης ανταλλαγής.
Όπως και να έχει πάντως, μπορεί πριν από δύο χρόνια, ένας από τους λόγους που οδήγησαν τη Βιοχάλκο στο Βέλγιο να ήταν να μπορέσει να αντλήσει πιο εύκολα κεφάλαια από το ξένο τραπεζικό σύστημα και από το χρηματιστήριο των Βρυξελλών, όμως, φαίνεται πως το μεγάλο αυτό στοίχημα παραμένει αρκετά δύσκολο. Παρά τη μεταφορά της έδρας στο Βέλγιο, τα ρίσκα της ελληνικής οικονομίας επηρεάζουν άμεσα τις διαπραγματεύσεις της Βιοχάλκο με τις ξένες τράπεζες. Η αλήθεια είναι πως το επενδυτικό σχέδιο του ομίλου για το 2015 ανέρχεται σε 375 εκατ. ευρώ περίπου συνολικά που σημαίνει πως θα χρειαστούν πέρα από τα ίδια και άλλα κεφάλαια.
Βέβαια, από τον Δεκέμβριο του 2013 ακόμη και μετά από ένα παζάρι έντονων και επίμονων διαπραγματεύσεων η Βιοχάλκο πέτυχε μείωση του επιτοκίου δανεισμού της κατά 150 μονάδες βάσης στο 5% για το 2014 που σημαίνει μια σημαντική ελάφρυνση του ομίλου κατά 15 εκ. ευρώ.
Τα όποια νέα κεφάλαια αντληθούν πάντως από εδώ και στο εξής από το εξωτερικό, είτε με τη μορφή δανεισμού ή μέσω αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου θα αξιοποιηθούν για την υλοποίηση του νέου επενδυτικού σχεδίου ή ως πρόσθετα κεφάλαια κίνησης στην περίπτωση που αυξηθούν οι πωλήσεις του ομίλου.
ΩΣ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΗ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΓΧΩΡΙΑΣ ΑΓΟΡΑΣ
Ψάχνει νέες αγορές και χρυσά συμβόλαια έργων στην ενέργεια
Ο μετασχηματισμός της «σιδηράς κυρίας» των μετάλλων δεν περνά μόνο μέσα από τη στρατηγική των συγχωνεύσεων. Αλλά και από τον… δρόμο της εξωστρέφειας και της αναζήτησης των μεγάλων συμβολαίων έργων εντός και εκτός συνόρων.
Τα επιτελικά στελέχη της Βιοχάλκο, εδώ και καιρό αναζητούν καινούριες αγορές και συνεργασίες. Προσπαθούν να ξεκλειδώσουν αγορές όχι μόνο της Δυτ. Ευρώπης, αλλά έχουν ρίξει δίχτυα και πραγματοποιούν επαφές και στη Μ. Ανατολή, θέλοντας να αξιοποιήσουν τη δυναμική των έργων που γίνονται ή έχουν προγραμματιστεί να γίνουν.
Μέσα στα πλαίσια ενίσχυσης της εξωστρέφειας της ιστορικής βιομηχανίας, της οποίας ανέκαθεν αποτελούσε «δυνατό χαρτί» αφού σχεδόν το 75% του τζίρου της προέρχεται από τις εκτός συνόρων δραστηριότητές της, η θυγατρική ΕΛΒΑΛ πριν από λίγες ημέρες ανανέωσε τη συνεργασία της με τον ιαπωνικό κολοσσό αλουμινίου UASJ Corp με τον οποίο ίδρυσαν από κοινού θυγατρική εταιρία στη Γερμανία.
Στόχος της ΕΛΒΑΛ είναι με ένα νέο επενδυτικό πρόγραμμα της τάξεως των 68 εκατ. να ενισχύσει τις παραγωγικές και εμπορικές της δραστηριότητες δίνοντας έμφαση σε Ελλάδα, Βουλγαρία και Αγγλία, αλλά και ενισχύοντας τις δράσεις της σε τομείς όπως η αυτοκινητοβιομηχανία και η αεροναυπηγική.
Ευκαιρίες μεγάλες στο εξωτερικό ψάχνουν και οι άλλες «θυγατέρες» της Βιοχάλκο, η Χαλκόρ, η ΣΩΛΚ κ.ά. Ο όμιλος της Βιοχάλκο ποντάρει όμως, και στα big projects της ενέργειας. Το… βλέμμα της διοίκησης είναι στραμμένο στο τι μέλλει γενέσθαι με τους αγωγούς φυσικού αερίου της Ευρώπης, οι οποίοι θα διέρχονται και από την Ελλάδα, όπως ο TAP. Ταυτόχρονα η θυγατρική Ελληνικά Καλώδια ποντάρει στη Fulgor στην οποία πέρυσι επένδυσε 31 εκατ. για να μπει ακόμη πιο δυναμικά στη διεκδίκηση χρυσών contracts που αφορούν στα έργα υποβρυχίων καλωδίων. Έναν κλάδο που οι παίκτες είναι μετρημένοι και όταν στην Ευρώπη ετοιμάζονται έργα ηλεκτρικών υποδομών ιλιγγιώδη ποσά που ξεπερνούν τα 400 δισ.
Ήδη, εντός συνόρων πέτυχε να κλείσει συμφωνίες. Τον περασμένο Σεπτέμβριο “έπεσαν” οι υπογραφές μεταξύ ΕΛΚΑ-ΑΔΜΗΕ για υπόγειες και υποβρύχιες καλωδιακές διασυνδέσεις, αξίας 93 εκατ. Προ τριμήνου υπεγράφη σύμβαση 36,4 εκατ. μεταξύ Fulgor-ΤΕΡΝΑ για την καλωδιακή διασύνδεση του αιολικού πάρκου στη νησίδα του Αγ. Γεωργίου, ενώ η ΕΛΚΑ συμμετέχει και σε διαγωνισμό του ΑΔΜΗΕ για την προμήθεια και εγκατάσταση συστήματος υπογείων καλωδίων στο πλαίσιο της υπογειοποίησης τμήματος της εναέριας Γραμμής Μεταφοράς στην περιοχή της Καλαμάτας.
Θα επιτευχθεί άραγε ο στόχος για επιστροφή της Βιοχάλκο σε τζίρους 3,3 δισ. όπως παλαιότερα; Στόχος δύσκολος, αλλά οι Στασινόπουλοι ως γνωστόν είναι πολύ «σκληροί» για να υποχωρήσουν.
