Οι επιπτώσεις της κρίσης και της αβεβαιότητας στον ψυχισμό του Έλληνα πολίτη, μπορούν να είναι πολύ μεγάλες και ιδιαίτερα επιβλαβείς, υποστηρίζει καθηγητής Ψυχιατρικής.
«Στην παρούσα φάση, αυτό που χαρακτηρίζει την ψυχολογία των συμπατριωτών μας είναι η αβεβαιότητα, για την έκβαση των διαπραγματεύσεων. Η αβεβαιότητα αυτή συνιστά ένα χρόνιο στρες» τόνισε με συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο μότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής Γεώργιος Χριστοδούλου, πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψυχικής Υγείας.
Μάλιστα επεσήμανε ότι εάν καταλήξουμε σε συμφωνία, «η αβεβαιότητα θα μειωθεί και ως εκ τούτου οι συνέπειες από το οξύ στρες θα μειωθούν σε μέγεθος».
Ο κ. Χριστοδούλου επισημαίνει ότι η πρόληψη και η προαγωγή της ψυχικής υγείας δεν υποστηρίζεται από τις πολιτικές υγείας. και στην Ελλάδα και διεθνώς, γιατί τα οφέλη δεν είναι άμεσα αλλά απώτερα.
«Οι άνθρωποι που χρειάζονται περισσότερο την φροντίδα, όπως είναι οι ψυχικά πάσχοντες, έχουν τη λιγότερη φροντίδα, καθώς σε περίοδο κρίσης διατίθενται πολύ λιγότερα κονδύλια για την ψυχική υγεία, κι αυτό συμβαίνει όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και διεθνώς» τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Χριστοδούλου.
Οπως τόνισε ο κ. Χριστοδούλου, «η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην παρούσα συγκυρία επικάθεται σε μία περίοδο ασφυκτικής οικονομικής κρίσης που έχει ήδη σοβαρές επιπτώσεις στον ψυχισμό των πολιτών, όπως είναι η κατάθλιψη, η αυτοκτονικότητα, οι αυτοκτονίες και η θλίψη που κυριαρχεί στην ψυχολογία του πληθυσμού τα τελευταία χρόνια».
Επισημαίνει μάλιστα ότι το χρόνιο στρες είναι πιο επικίνδυνο από το οξύ, που όταν είναι ήπιο μπορεί να είναι και παραγωγικό. «Το χρόνιο στρες όμως έχει σοβαρές και μακροχρόνιες επιπτώσεις, όχι μόνο στον ψυχισμό, αλλά και στις σωματικές λειτουργίες (ψυχοσωματικά νοσήματα). Επηρεάζει την αρτηριακή πίεση, αυξάνει τον κίνδυνο καρδιολογικών προβλημάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων, επηρεάζει το ανοσοβιολογικό σύστημα και επομένως την αντίσταση του οργανισμού, συμβάλλει στην υπογονιμότητα και μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία γήρανσης.
Επίσης, ενδέχεται να συμβάλλει στην δημιουργία καρκίνου, όπως έδειξαν μελέτες μετά τον εμφύλιο πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία».
Αναλύοντας πώς επηρεάζουν ανά φύλο τα απότοκα της κρίσης, η κατάθλιψη πλήττει περισσότερο τους άντρες και η αυτοκτονία της γυναίκες.
Κα τούτου γιατί οι γυναίκες στην ζωή τους αντιμετωπίζουν περισσότερα στρεσογόνα ερεθίσματα, που απορρέουν και από τη βιολογία, π.χ. η περίοδος της λοχείας που εκλύει καταθλίψεις, ή η προ εμμηνορρυσία συνδρομή τάσεως.
Τις αυτοκαταστροφικές σκέψεις, όμως, οι άντρες τις εφαρμόζουν με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, που είναι πιο συμβατή με τα χαρακτηριστικά του φύλου τους, και αυτοκτονούν με πιο βίαια μέσα. Δηλαδή κρεμάλες πυροβόλα όπλα, ενώ οι γυναίκες παίρνουν χάπια. Οι γυναίκες μιλάνε περισσότερο για αυτοκτονία, ενώ οι άντρες την πραγματοποιούν.
