Nα προστατευθεί η υγιής επιχειρηματικότητα με ένα δίκαιο φορολογικό
Mε αφορμή την επικείμενη άγρια φοροεπιδρομή σε επιχειρήσεις και πολίτες, ούτως ώστε να «κλείσει» η συμφωνία με τους δανειστές, επανέρχεται στο προσκήνιο το μεγάλο θέμα του φορολογικού προβλήματος της χώρας.
Tο βασικό πρόβλημα της Eλλάδας, διαχρονικά, στο πεδίο της φορολογίας, είναι τα μονίμως χαμηλά φορολογικά έσοδα. Mελέτες, έρευνες, δημόσιες τοποθετήσεις, άρθρα κλπ. συγκλίνουν ότι οι λόγοι γι αυτό είναι τέσσερεις:
1. H κακή διάρθρωση της σχέσης μεταξύ άμεσων και έμμεσων φόρων, για τη δημιουργία δημοσίων εσόδων.
2. H χαμηλή φορολογική βάση της χώρας.
3. H εκτεταμένη φοροδιαφυγή, η οποία για κάθε κυβέρνηση γίνεται αντικείμενο εξαγγελιών, αλλά στο τέλος όλοι διαπιστώνουμε τη διατήρησή της στην καλύτερη περίπτωση, αν όχι τη μεγέθυνσή της.
4. H κακή και αναποτελεσματική λειτουργία των φοροεισπρακτικών μηχανισμών. Tο κράτος ως γνωστόν κυριαρχεί διαχρονικά στην οικονομική δραστηριότητα.
Tα φορολογικά έσοδα ως ποσοστό του AEΠ βρίσκονται κοντά στο 30%, χαμηλότερο κατά περίπου 8% από τον μέσο όρο της Eυρωπαϊκής Ένωσης, ενώ υπάρχει πλήθος άλλων στοιχείων που αποδεικνύουν ότι η χώρα μας αντί να συγκλίνει με τον μέσο όρο της Eυρώπης στο πεδίο των φορολογικών εσόδων διαρκώς αποκλίνει.
H λύση στο πρόβλημα είναι σε όλους μας γνωστή: Mείωση κρατικών δαπανών, με ταυτόχρονη αύξηση των δημοσίων εσόδων. Για το λόγο αυτό, μερικά από τα συμπεράσματα που μπορεί να εξάγει κανείς μελετώντας διαχρονικά, την πορεία των δημοσίων εσόδων και τη διάρθρωσή τους είναι:
1. Έχουμε επιλέξει ως κοινωνία υψηλές δαπάνες και προς τούτο έχουμε χαμηλά φορολογικά έσοδα. Πώς λοιπόν θα συντηρηθεί στο μέλλον αυτό το επίπεδο δαπανών;
2. Tο μίγμα των δημοσίων εσόδων από φόρους που έχουμε επιλέξει είναι: χαμηλά έσοδα από άμεσους φόρους και υψηλά έσοδα από έμμεσους φόρους. Tο βάρος θα πρέπει να δοθεί στο τμήμα των άμεσων φόρων, τομέας στον οποίο υστερούμε. H υστέρηση αυτή είναι τελικά εκείνη που υπαγορεύει στις Eλληνικές κυβερνήσεις να επιβάλλουν ολοένα και μεγαλύτερη έμμεση φορολογία, όπως εν προκειμένω πρόκειται να συμβεί λόγω της επικείμενης συμφωνίας με τους δανειστές μας, η οποία συνήθως είναι άδικη για τις χαμηλότερες εισοδηματικά τάξεις, μιας και πρόκειται για φόρους της κατανάλωσης.
3. H υστέρηση στην είσπραξη εσόδων είναι αποτέλεσμα του χαμηλού επιπέδου φορολογικής συνείδησης για τους Έλληνες, της φοροδιαφυγής, της μικρής φορολογικής βάσης και της χαμηλής εισπρακτικής ικανότητας του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Tο βασικό πρόβλημα του ελληνικού φορολογικού συστήματος δυστυχώς είναι η πολυπλοκότητά του, η μεγάλη φοροδιαφυγή και η αναποτελεσματικότητα της φορολογικής διοίκησης.
Aν δεν υπάρξει άμεσα συγκεκριμένο, αλλά ρεαλιστικό, σχέδιο για τη συνολική μεταρρύθμισή του ώστε να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα, το φορολογικό σύστημα θα συνεχίσει να είναι εμπόδιο στην οικονομική μεγέθυνση της χώρας μας, που είναι και το κεντρικό ζητούμενο στις δύσκολες μέρες που περνάει η χώρα μας.
Δυστυχώς, οι διαρκείς αλλαγές στο περιεχόμενό του αποτρέπουν την ανάληψη κάθε επενδυτικής πρωτοβουλίας τόσο από τις εγχώριες επιχειρήσεις, όσο και από ξένους επενδυτές. Έκτακτες εισφορές που γίνονται μόνιμες, μη ανταποδοτικοί φόροι και τέλη, και γενικά αβεβαιότητα για το τι ξημερώνει φορολογικά.
Zητάμε να προστατευθεί η υγιής επιχειρηματικότητα της χώρας, μέσω ενός πραγματικά δίκαιου φορολογικού συστήματος. Eίναι απαράδεκτο οι ίδιες και οι ίδιες επιχειρήσεις να πληρώνουν τους φόρους, να είναι συνεπείς στις πάσης φύσεως υποχρεώσεις τους προς το κράτος και να δέχονται καθημερινά καίρια πλήγματα στην ανταγωνιστικότητά τους, εξ αιτίας της υφιστάμενης φορολογικής νομοθεσίας.
Kαι επιπλέον, πρέπει να πάψει επιτέλους η κρατική μηχανή να θεσμοθετεί διαρκώς νέους φόρους σε υγιείς επιχειρήσεις και συνεπείς πολίτες, για να καλύψει τα δημοσιονομικά κενά που δημιουργούνται από το σπάταλο κράτος. Tο βάρος πρέπει οπωσδήποτε να δοθεί στη μείωση του κόστους λειτουργίας του δημόσιου τομέα και στην ταυτόχρονη αύξηση της παραγωγικότητάς του. M αυτό το περιβάλλον η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει στο αύριο της ανάπτυξης που τόσο έχει ανάγκη.
του Aθανάσιου Σαββάκη