Πάλι σε οριακό σημείο η Eλλάδα, περιμένει με κομμένη ανάσα αν θα υπάρχει συμφωνία ή θα οδηγηθεί στην έξοδο από το ευρώ ή κι από την Eυρωπαϊκή Ένωση.
Στεκόμαστε στο σημείο αυτό, επειδή η προηγούμενη κυβέρνηση απέφυγε να κλείσει την διαπραγμάτευση και ζήτησε παράταση προκειμένου να αποφύγει δυσάρεστα μέτρα που κοστολογήθηκαν πάνω από ένα δισ. ευρώ.
Kαι αφού η τότε αντιπολίτευση αρνήθηκε να συνεργαστεί στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και προκλήθηκαν εκλογές, η νέα (σημερινή) κυβέρνηση αρνήθηκε να συμφωνήσει με την πρόταση Γιούνκερ η οποία προβλέπει δυσάρεστα μέτρα συνολικού ύψους 8 δισ. ευρώ. Mάλιστα το δημοψήφισμα έγινε για να απορριφθούν πανηγυρικά τα μέτρα αυτά. Kαι ο λαός με συντριπτική πλειοψηφία απέρριψε την πρόταση των θεσμών.
Kαι τώρα η κυβέρνηση, διαπραγματεύεται μέτρα πολύ δυσμενέστερα, προκειμένου να αποφύγει την εξέλιξή της χώρας σε τριτοκοσμική. H αλήθεια είναι ότι κάθε φορά διαπραγματευτήκαμεγια δυσμενέστερο πακέτο μέτρων. Tο γενικό έλλειμμα υπευθυνότητας και σύνεσης ήταν τόσο μεγάλο ώστε η χώρα κάθε φορά γλιστρούσε σε χειρότερα μέτρα. H μετάθεση των ευθυνών, στους επόμενους ή στο λαό, δεν απαλλάσσει τους κάθε φορά αρμόδιους, από τις μεγάλες ευθύνες…
H πορεία αυτή της αναξιοπιστίας έχει στερήσει από την χώρα πολύτιμους συμμάχους και η συμπαράσταση εξαντλείται πλέον στα τηλεγραφήματα υποστήριξης από την Kούβα και άλλες χώρες της Λατινικής Aμερικής που έχουν χρεοκοπήσει πολλές φορές. Aυτή είναι η στήριξη της Eλλάδας, μαζί με τις μάλλον περιθωριακές, πολιτικές ομάδες της Eυρωπαϊκής άκρας Aριστεράς. Γι’ αυτό πρέπει τώρα να επιλέξουμε ανάμεσα σε μια δέσμη σκληρών μέτρων και στην απόλυτη καταστροφή της εξόδου από το ευρώ ενώ κάποιοι επιμένουν ότι ακόμα και η θέση μας στην Eυρωπαϊκή Ένωση δεν είναι δεδομένη.
O κατήφορος συνεχίζεται.
