Το ελληνικό ζήτημα ενόψει και της αυριανής κρίσιμης ψηφοφορίας στη γερμανική βουλή απασχολεί και σήμερα τον γερμανικό Τύπο.
Με τους τρεις πιθήκους που δεν ακούν, δεν βλέπουν και δεν μιλούν συγκρίνει η εφημερίδα Die Welt τους πολιτικούς του κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας. «Για χρόνια αρνούνταν τη συζήτηση γι’ αυτό που πρέπει να αποφασίσουν τώρα την Τετάρτη: ένα τρίτο πακέτο στήριξης για την Ελλάδα. Κάποιοι απέφευγαν να απαντήσουν σε σχετικές ερωτήσεις, σαν να τους προκαλούσαν πόνο, άλλοι έλεγαν όχι σε ένα τέτοιο πακέτο διάσωσης. Δεν μπορούσε να γίνει γιατί δεν έπρεπε να γίνει. Όμως η πορεία των πραγμάτων δεν καθορίζεται από ευχές. Τώρα ο συνασπισμός δεν θα ψηφίσει μόνο για ένα τρίτο πακέτο αλλά και για ελάφρυνση χρέους. Έμμεσα τουλάχιστον. Αφού η γερμανική κυβέρνηση περιμένει το ΔΝΤ να συνεχίσει να συμμετέχει στα μέτρα διάσωσης. Όμως το Ταμείο θα συμμετέχει μόνο εάν γίνει αυτό που κανονικά δεν πρέπει να γίνει: ελάφρυνση χρέους».
Ως ο μεγάλος χαμένος της ελληνικής κρίσης παρουσιάζεται σε άρθρο της Frankfurter Allgemeine Zeitung ο ευρωπαίος φορολογούμενος: «Οι ελληνικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται με χρήματα ύψους 10 με 25 δις ευρώ που προέρχονται από φόρους. Μόνο για ένα μικρό κομμάτι των τραπεζικών ομολόγων (περίπου τρία δις ευρώ) καλούνται να πληρώσουν οι πιστωτές – σε αυτό επέμενε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Για ένα μέρος όμως, περίπου τριπλάσιο, χρησιμοποιούνται τα χρήματα των φορολογούμενων για τη διάσωση ιδιωτών ομολογιούχων. Γιατί όμως χρησιμοποιείται το 10% του δανειακού πακέτου για να ικανοποιηθούν κερδοσκόποι ιδιώτες επενδυτές; Αλλά και οι καταθέσεις των ελληνικών τραπεζών – σε αντίθεση με αυτές στην Κύπρο – διασφαλίζονται για να προστατευθούν οι επιχειρήσεις και οι μεγαλοεπενδυτές. Την ώρα που το βασικό δίδαγμα της οικονομικής και ευρωπαϊκής κρίσης είναι ότι ευθύνη και έλεγχος πηγαίνουν μαζί. Γιατί μετά από τόσα χρόνια κρίσης οι πολιτικοί επιτρέπουν ακόμη σε κάποιους να κάνουν τις συναλλαγές τους και να φορτώνουν την ευθύνη σε άλλους;».
Όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung σε σημερινό της άρθρο επιρρίπτει στην καγκελάριο Μέρκελ ότι κρύβεται πίσω από το ΔΝΤ και τη στάση που αυτό θα τηρήσει αναφορικά με το τρίτο πακέτο για την Ελλάδα. «Την Κυριακή η Άγκελα Μέρκελ εξέφρασε μια ύπουλη πρόταση. Το ΔΝΤ, εξήγησε η καγκελάριος, ήταν στις διαπραγματεύσεις για το τελευταίο πακέτο για την Ελλάδα και γι’ αυτό θα συμμετέχει και στη χρηματοδότηση. „Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αυτά που είπε η κ. Λαγκάρντ θα γίνουν πραγματικότητα”. Με το πρώτο άκουσμα μπορεί να ακούγεται πολύ ευγενικό, δεν είναι όμως. Η κ. Μέρκελ καλύπτει τα νώτα της για το ενδεχόμενο τελικά να έρθουν τα πράγματα διαφορετικά. Διότι αν αντιστρέψει κανείς τη δήλωση, τότε λέει: εάν το ταμείο δεν δώσει χρήματα, όπως αναμένεται, τότε η διευθύντριά του Κριστίν Λαγκάρντ δεν ήταν αρκετά δυνατή για να επιβληθεί. Ή αθέτησε το λόγο της», γράφει ο συντάκτης και εκτιμά ότι η δήλωση της καγκελαρίου στοχεύει περισσότερο στο εσωτερικό της παράταξής της, αφού η συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο δανειακό πακέτο είναι κεντρικής σημασίας για τους βουλευτές της Χριστιανικής Ένωσης. Το Ταμείο συνεχίζει να θεωρείται από τους βουλευτές ως ο πιο αυστηρός ελεγκτής για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα.
Με το ερώτημα πότε και κυρίως πώς η Ελλάδα θα αποπληρώσει τα δάνειά της ασχολείται σε σημερινό της άρθρο η εφημερίδα Handelsblatt. «Ακόμη και αν η Ελλάδα υλοποιήσει όλες τις συμπεφωνημένες μεταρρυθμίσεις, παραμένει το ερώτημα με ποιο τρόπο η χώρα θα βγάζει χρήματα στο μέλλον και πως μπορεί να αναπτυχθεί, για να μπορέσει να αποπληρώσει το βαρύ φορτίο των δανείων μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Ποιο είναι το επιχειρηματικό μοντέλο της Ελλάδας; Το σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα, για το οποίο έγινε τόσο μεγάλη κουβέντα, ακόμη δεν υπάρχει. Από τα καινούργια δις στήριξης δεν προβλέπεται να πάει τίποτα σε συγκεκριμένα επενδυτικά έργα» γράφει χαρακτηριστικά ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας και εντοπίζει σε αυτό το σημείο το πρόβλημα διάσωσης της Ελλάδας: «Χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας δεν πρόκειται να υπάρξουν σημαντικές ιδιωτικές επενδύσεις στη χώρα. Το τρίτο πακέτο στήριξης κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μεγάλη αυταπάτη. Η Ελλάδα θα είναι σε θέση να πληρώσει τα γιγαντιαία της δάνεια μόνο εάν υπάρξει πλεόνασμα στο εμπορικό ισοζύγιο, εάν η χώρα δηλαδή εξάγει περισσότερα απ’ ό,τι εισάγει. Απ’ αυτό όμως απέχει ακόμη χρόνια».
