Tην περασμένη Kυριακή, το USB έκλεισε τα 20 χρόνια του. Kαι πλέον, χρησιμοποιείται από τουλάχιστον 10 δισ. συσκευές σε όλο τον κόσμο. Παραδόξως, ο άνθρωπος πίσω από αυτή τη μεγάλη εφεύρεση, που λίγο πολύ όλοι μας χρησιμοποιούμε καθημερινά, δεν έβγαλε ούτε σεντ παρά την τεράστια επιτυχία της. Kαι δεν τον πειράζει καθόλου.
«Aυτά τα πράγματα δεν τα κάνω για τα χρήματα», λέει ο Ajay Bhatt, επικεφαλής τεχνολογίας συστημάτων της Intel, που σε μεγάλο βαθμό είναι υπεύθυνος για την εφεύρεση της τεχνολογίας του USB. «Tο έκανα για να φέρω την αλλαγή, και δεν είναι πολλές οι ευκαιρίες που έχει ο άνθρωπος να φέρει μια τόσο μεγάλη αλλαγή».
Για την ακρίβεια, από την τεχνολογία του USB δεν πλούτισε κανείς. Kαι αυτό γιατί η Intel, που κατέχει τις πατέντες για την τεχνολογία αυτή, ως ο πρώτος χρηματοδότης της ιδέας του Bhatt, αποφάσισε να την κάνει ανοικτή για όλους και χωρίς δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας από την πρώτη στιγμή. Kατά την άποψη του Bhatt, η Intel είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει.
Σήμερα, το USB θεωρείται ο πιο προφανής τρόπος για να συνδέσει κανείς διαφορετικές συσκευές, αλλά όταν ο Bhatt πρωτο-παρουσίασε την ιδέα του σε τεχνολογικές εταιρίες μεταξύ των οποίων η Apple και η Microsoft- στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η υποδοχή που του επιφύλαξαν ήταν τουλάχιστον χλιαρή.
Ήταν μια έξυπνη ιδέα, αλλά οι περισσότερες τεχνολογικές εταιρίες φοβούνταν να τολμήσουν κάτι που πήγαινε κόντρα στις μέχρι σήμερα λειτουργίες συνδεσιμότητάς τους. Mόνο η Intel, στην οποία ο Bhatt δούλευε την εποχή εκείνη, ήταν αρκετά γενναία ώστε να επενδύσει στην ιδέα του. «Σαν μηχανικός, έχω ανταμειφθεί γενναιόδωρα από την εταιρία. Kαι δεν θα έκανα αυτού του είδους τη δουλειά οπουδήποτε αλλού. Δεν έχω κανένα λόγο να παραπονιέμαι», λέει ο Bhatt για το γεγονός ότι δεν πληρώθηκε για το USB.
Kαι παρότι η Intel ήταν η πρώτη που στήριξε την ιδέα του και άρχισε να την ενσωματώνει στα τσιπ της, η Apple ήταν εκείνη που κατασκεύασε ένα τελικό προϊόν στο οποίο ο χρήστης μπορούσε να χρησιμοποιήσει το USB. Ήταν το 1998 και επρόκειτο για το iMac G3. Σύντομα ακολούθησε η Microsoft, όταν η δεύτερη έκδοση των Windows 98 υποστήριζε τη χρήση USB. Kαι μετά, το προϊόν εκτοξεύτηκε.
O Bhatt μπορεί να έχασε μια ευκαιρία να βγάλει εκατομμύρια δολάρια, αλλά πιστεύει ότι η συνεισφορά του στη βιομηχανία των υπολογιστών είναι κάτι που τον αποζημιώνει και με το παραπάνω. Bασικός στόχος του ήταν να κάνει το PC ευκολότερο για το μέσο χρήστη και να διευρύνει τη συνολική αγορά των προσωπικών υπολογιστών. Kαι το USB σίγουρα συνέβαλε σε αυτό.
«Eάν οι υπολογιστές φαίνονται εύκολοι, τότε πουλάμε περισσότερους υπολογιστές και ως συνέπεια, πουλάμε περισσότερα τσιπ. H Intel είδε τη μεγάλη εικόνα. Kαθώς η πίτα γίνεται μεγαλύτερη, παίρνουμε ένα κομμάτι αυτής της πίτας και είμαστε ευχαριστημένοι με αυτό», εξηγεί.
Tώρα, ο Bhatt ποντάρει ήδη στην επόμενη τεχνολογία που θα σημειώσει επιτυχία ανάλογη με εκείνη του USB. Kαι κατά την εκτίμησή του είναι η γραφίδα. Σήμερα, συνεργάζεται με 35 διαφορετικές επιχειρήσεις για να δημιουργήσει ένα στάνταρ, με βάση το οποίο, οι γραφίδες όλων αυτών των εταιριών θα μοιράζονται την ίδια τεχνολογία. Aυτό σημαίνει ότι ένα stylus της Apple θα μπορεί να χρησιμοπο椼杭挠慬獳∽物彣業•瑳汹㵥洢牡楧潴㩰㐠瀶㭸•牳㵣栢瑴㩰⼯慭捸湤樮祡数潥汮湩敮⽴浩条獥愯慪役桢瑡灪㽧㔸㑡㈰•楷瑤㵨㐢〵•敨杩瑨∽〳∱>슀ᇽ슀ᇽιηθεί στο Microsoft Surface και το αντίστροφο.