Κλοπή εκ των έσω βλέπουν οι εισαγγελείς για την εξαφάνιση 280 τόνων πολύτιμων αντικειμένων
Πώς μπορούν να εξαφανιστούν 280 τόνοι πολύτιμων αντικειμένων από τον πιο ξακουστό γαλλικό οίκο δημοπρασιών; Για τους εισαγγελείς, η απάντηση είναι απλή: Κλάπηκαν εκ των έσω.
Την περασμένη εβδομάδα, περισσότεροι από 40 μεταφορείς έργων τέχνης καθώς και τέσσερις δημοπράτες του οίκου Hotel Drouot, βρέθηκαν ενώπιον του δικαστηρίου, κατηγορούμενοι για οργανωμένη κλοπή, συνωμοσία και εμπορία κλεμμένων ειδών.
Σύμφωνα με τους εισαγγελείς, με το πέρασμα αρκετών χρόνων, ενδεχομένως και δεκαετιών, τα μέλη της σφικτής κοινότητας των μεταφορέων στους Drouot έκλεψαν χιλιάδες πολύτιμα κομμάτια από τον οίκο. Ανάμεσά τους κοσμήματα, έπιπλα και ένας πίνακας του Gustave Courbet.
Η δίκη, που αναμένεται να διαρκέσει περίπου τρεις εβδομάδες, είναι το αποτέλεσμα πολυετών αστυνομικών ερευνών γύρω από τη μυστικοπαθή οργάνωση των μεταφορέων, που αριθμεί 110 μέλη και προσέφερε τις υπηρεσίες της στον οίκο Drouot για 164 χρόνια.
Όσοι βρεθούν ένοχοι, μπορεί να αντιμετωπίσουν πρόστιμο 175.000 ευρώ και επτά χρόνια φυλάκισης, σύμφωνα με τον Guardian. Και ενώ κάποιοι έχουν ομολογήσει, άλλοι αρνούνται την εμπλοκή τους.
Επισήμως, η οργάνωση των μεταφορέων αποκαλείτο Union des commissionnaires de l’Hτtel des ventes (UCHV), όμως συχνά αναφέρονταν ως «cols rouges» (γιατί οι στολές τους είχαν κόκκινα κολάρα) ή «Savoyards» (γιατί κυρίως προέρχονται από αυτή την περιοχή της Γαλλίας). Η οργάνωση διαλύθηκε το 2010, αλλά έως τότε, απολάμβανε το μονοπώλιο στους Drouot, στο πλαίσιο ενός προνομίου που είχε παραχωρήσει ο Ναπολέοντας ο Γ’ το 1860.
Οι έρευνες έβγαλαν στο φως τον τρόπο λειτουργίας του κυκλώματος. Οι μεταφορείς, που αναλάμβαναν να αδειάσουν τα σπίτια εύπορων συλλεκτών μετά το θάνατό τους, «εξαφάνιζαν» κάποια πολύτιμα αντικείμενα. Εάν οι συγγενείς παραπονούνταν, τότε τα αντικείμενα εμφανίζονταν ως εκ θαύματος. Αλλά όπως φαίνεται, οι μεταφορείς είχαν και άλλες ευκαιρίες να δράσουν. Κάποια κομμάτια χάνονταν όσο βρίσκονταν αποθηκευμένα στον οίκο, εν αναμονή κάποιας δημοπρασίας, ενώ άλλα εξαφανίζονταν καθ’ οδόν για τους Drouot.
Σύμφωνα με τους εισαγγελείς, οι auctioneers που λειτουργούσαν ως συνεργοί, έβγαζαν τα κλεμμένα έργα σε δημοπρασίες. Μάλιστα, κάποιοι έφταναν στο σημείο να δίνουν και «ειδικές παραγγελίες» για αντικείμενα που θα ταίριαζαν με κάποια δημοπρασία (π.χ. ζητούσαν από τους μεταφορείς να τους προμηθεύσουν με έπιπλα του 20ου αιώνα). Τελικά, οι μεταφορείς έβαζαν στην τσέπη τα έσοδα των δημοπρασιών, με αποτέλεσμα κάποιοι εξ αυτών να κυκλοφορούν με πανάκριβα αυτοκίνητα ή να ζουν πολυτελώς, παρότι ο ανώτερος μισθός του σωματείου τους δεν ξεπερνούσε τα 60.000 ευρώ το χρόνο.
