Μετά από οκτώ μακρά χρόνια, ήρθε η ώρα να δώσουμε στην Ελλάδα τη βοήθεια που χρειάζεται, με τη μορφή ενός νέου γύρου μείωσης του χρέους της που να εστιάζει πραγματικά στην ανάπτυξη.
Αυτό υποστηρίζει σε νέο άρθρο του στον ιστότοπο γνώμης Project Syndicate o έγκριτος επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος της Allianz και πρώην (συν)διευθύνων σύμβουλος του επενδυτικού κολοσσού PIMCO, Μοχάμεντ Ελ-Εριάν.
Ο ίδιος επισημαίνει, ότι η Ελλάδα για μία ακόμα φορά βρίσκεται σε σημείο καμπής, καθώς με τα μετρητά της να λιγοστεύουν επικίνδυνα φαίνεται απίθανο να καταφέρει να τιμήσει τις αλλεπάλληλες πληρωμές χρέους που αντιμετωπίζει στους επόμενους μήνες.
Άλλος ένας παρατεταμένος γύρος συνομιλιών της Ελλάδος με τους πιστωτές της βρίσκεται σε εξέλιξη με εντάσεις, ο οποίος δεν αποκλείεται να καταλήξει σε μία ακόμα βραχυπρόθεσμη, κοντόθωρη λύση.
Ωστόσο, η αναβλητικότητα των δανειστών να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της Ελλάδος με μακροπρόθεσμη προοπτική αποτελεί μια λάθος προσέγγιση.
Όπως υποστηρίζει ο Ελ-Εριάν, όταν μια χώρα είναι βαθύτατα χρεωμένη, κανένα ρεαλιστικό μείγμα μεταρρύθμισης και χρηματοδότησης δεν είναι δυνατόν να αποδειχθεί επαρκές.
Υπό παρόμοιες συνθήκες, η εξάρτηση από μέτρα λιτότητας για την απελευθέρωση εσωτερικών πόρων εξυπηρέτησης του χρέους ουσιαστικά «πνίγει» την οικονομική ανάπτυξη.
Ακόμα και αν παράλληλα με τη λιτότητα εφαρμοστούν οικονομικές μεταρρυθμίσεις σχεδιασμένες να δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη, τα αποτελέσματα από τέτοιες πολιτικές δεν μπορούν να επιτευχθούν αρκετά γρήγορα για να αντισταθμίσουν την επιβράδυνση που προκαλεί η λιτότητα.
Οι συχνές μακρές διαπραγματεύσεις για την επίτευξη των απαραίτητων συμβιβασμών μεταξύ της Ελλάδος και των δανειστών της
κατασπαταλάει πολύτιμο χρόνο, καθώς στο μεταξύ το χρέος γιγαντώνεται, εξασθενώντας περαιτέρω τις προοπτικές ανάκαμψης της χώρας, αλλά αποθαρρύνοντας επίσης τις εισροές νέων κεφαλαίων και επενδύσεων, που κρίνονται απαραίτητες για την μελλοντική ανάπτυξη.
Οι πιστωτές της Ελλάδος, με την άρνησή τους να αποδεχθούν την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, θέτουν ακόμα και την ίδια την αξιοπιστία τους σε αμφιβολία, καθώς τα προγράμματα διάσωσης της Ελλάδος δεν αποδίδουν καρπούς.
Στην περίπτωση της Ελλάδος, οι μεγαλύτεροι χαμένοι είναι οι Έλληνες πολίτες, που υπέφεραν μερικά από τα σκληρότερα προγράμματα λιτότητας στην ιστορία, όμως ακόμα δεν μπορούν να δουν «φως στο τούνελ».
Η Ελλάδα και οι πιστωτές της πρέπει να συμφωνήσουν ένα αξιόπιστο πρόγραμμα ελάφρυνσης του χρέους της χώρας, το οποίο θα στηρίζει συγκεκριμένα τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που απαιτούνται για την τόνωση των «μηχανών ανάπτυξης» της χώρας και θα εναρμονίζει τις εσωτερικές της υποχρεώσεις με τις δυνατότητές της.
Ακόμα και αν η ψυχρή οικονομική λογική για κάποιο λόγο δεν προσφέρει επαρκή κίνητρα στους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδος να στηρίξουν μια μείωση του χρέους, σίγουρα το πράττει η σημασία της Ελλάδος στην αντιμετώπιση της πρωτοφανούς προσφυγικής κρίσης που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.
Ήρθε η ώρα για την ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδος.
