«Το κοινό νόμισμα δεν το θέτουν υπό αμφισβήτηση οι μαθητές και οι φοιτητές που διαδηλώνουν στους δρόμους της Αθήνας, της Ρώμης ή της Μαδρίτης, αλλά η νικηφόρα προέλαση των λαϊκιστικών κομμάτων στις εύπορες χώρες του Βορρά της Ευρωζώνης. Το Αυστριακό Κόμμα της Ελευθερίας (FPÖ), το ολλανδικό Κόμμα για την Ελευθερία (PVV), το Εθνικό Μέτωπο (Front National) της Γαλλίας και το Κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) αυξάνουν την απήχησή τους στο λαό και θα μπορούσαν να επιβάλουν το τέλος της κοινής νομισματικής πολιτικής», αναφέρει σε δημοσίευμά της η γερμανική εφημερίδα Die Welt.
Σε άρθρο του, ο σχολιαστής Ντάνιελ Εκερτ επισημαίνει ότι αν και υπάρχει νηνεμία για το ευρώ, το ευρωπαϊκό νόμισμα διατρέχει τον κίνδυνο μιας μεγάλης δοκιμασίας, ο οποίος οφείλεται σε ορισμένες χώρες του πυρήνα της Ευρωζώνης και όχι στην Ελλάδα, διότι σε αυτές αναπτύσσεται ένα μεγάλο πρόβλημα, δηλαδή το πρόβλημα του ακροδεξιού, αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού.
Κατά τον αρθρογράφο της Welt «το πραγματικό σενάριο τρόμου για το ευρώ είναι η δεξιά πολιτική στροφή στις πλούσιες χώρες του Βορρά, διότι τα πλούσια κράτη μπορούν ευκολότερα να αποχωρήσουν από την νομισματική ένωση από τις (νότιες) χώρες που περνάνε κρίση. Στην άνοδο των λαϊκιστών οι οικονομολόγοι βλέπουν έναν υποτιμημένο κίνδυνο, μια πραγματική ωρολογιακή βόμβα», τονίζει χαρακτηριστικά.
«Από τον πυρήνα της νομισματικής ένωσης προέρχονται εν τω μεταξύ μεγαλύτεροι κίνδυνοι από ό,τι από τις περιφερειακές χώρες, οι οποίες δεν θέλουν να εγκαταλείψουν την νομισματική ένωση», δηλώνει στην γερμανική εφημερίδα και ο επικεφαλής οικονομολόγος της Commerzbank Γιεργκ Κρέμερ.
Ο Ντάνιελ Εκερτ επισημαίνει, ότι «ένα πρώτο χτύπημα στο ευρώ θα μπορούσαν να δώσουν οι Αυστριακοί. Ο υποψήφιος του Αυστριακού Κόμματος της Ελευθερίας (FPÖ) για την Προεδρία της Δημοκρατίας Νόρμπερτ Χόφερ έχει πιθανότητες να εκλεγεί στις (σημερινές) επαναληπτικές εκλογές. Αλλά και αν ακόμα ο εμφανιζόμενος ως διαλλακτικός Χόφερ δεν τα καταφέρει τελικά, οι “Μπλε” είναι εν τω μεταξύ τόσο ισχυροί, ώστε η συμμετοχή τους στην επόμενη κυβέρνηση να γίνεται ολοένα και πιο πιθανή».
«Οι περισσότεροι οικονομολόγοι θεωρούν την έξοδο από το ευρώ ως ένα οικονομικά τολμηρό εγχείρημα. Αναλόγως σεναρίου το κόστος της καταστροφής της νομισματικής ένωσης θα ανέρχονταν σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Η κατάρρευση των χρηματιστηρίων, η μείωση της ανάπτυξης, οι εμπορικοί πόλεμοι είναι οι συνέπειες για τις οποίες προειδοποιούν επαγγελματίες κι ακαδημαϊκοί. Σχεδόν όλοι οι εμπειρογνώμονες όμως συμφωνούν ότι -αν δει κανείς το θέμα τεχνικά- είναι πολύ λιγότερο σύνθετο για τους δανειστές της ευρωζώνης να αποχωρήσουν από ό,τι είναι για της περιφερειακές χώρες», γράφει ο Εκερτ.
Κατά τον σχολιαστή της Welt «αν η Ελλάδα είχε αποφασίσει το 2015 να εγκαταλείψει το ευρώ θα είχαν προκύψει μετά μεγάλης βεβαιότητος διαφυγή κεφαλαίων και χάος στη χώρα. Η νέα δραχμή θα είχε κατακρημνιστεί και οι Έλληνες θα υπέφεραν από τον καλπάζοντα πληθωρισμό. Διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν μια χώρα με ανταγωνιστική οικονομία, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία ή η Γερμανίαάνοιγαν το αλεξίπτωτο για να πέσουν. Όλες αυτές οι χώρες έχουν ασφαλώς οικονομικές αδυναμίες, αλλά θα ήταν λίαν απίθανη η πτώση της αξίας του νέου εθνικού νομίσματος με διπλασιασμό των τιμών των εισαγομένων αγαθών». Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Commerzbank Κρέμερ πιστεύει μάλιστα ότι «μια χώρα του πυρήνα της Ευρωζώνης μάλλον θα προσέλκυε κεφάλαια από το εξωτερικό».
«Οικονομικές και πολιτικές αναταράξεις θα ήταν βέβαια και σε αυτήν την περίπτωση πιθανές. Συγχρόνως όμως το δικό τους σταθερό νόμισμα θα εγγυάτο μια συγκεκριμένη σταθερότητα των συνθηκών ζωής των πολιτών τους. Το έμμεσο πολιτικό κόστος με την μορφή της αντίδρασης εξοργισμένων ψηφοφόρων θα ήταν μικρό» εκτιμά ο αρθρογράφος της Welt Ντάνιελ Εκερτ, ενώ ο επικεφαλής οικονομολόγος της Commerzbank εφιστά την προσοχή στο ότι «η μοίρα της νομισματικής ένωσης θα κριθεί μάλλον στο κέντρο παρά στην περιφέρεια της νομισματικής ένωσης. Γι αυτό οι επενδυτές θα όφειλαν να προσέξουν ακριβώς πως αναπτύσσεται η επιρροή των αντιπάλων του ευρώ στις χώρες του πυρήνα της Ευρωζώνη».
