Στις 20 Ιουνίου η έναρξη των συζητήσεων, από Σεπτέμβρη οι αποφάσεις
Μικρή ανάπαυλα θα έχει την ευκαιρία να αξιοποιήσει η κυβέρνηση, προκειμένου να «φορτίσει τις μπαταρίες» της ενόψει των μεγάλων θεμάτων στην διαπραγμάτευση με τους εταίρους που ακολουθεί, καθώς από Σεπτέμβριο, πέρα από το θέμα του Προσφυγικού και δη και των σχέσεων Τουρκίας – Ευρώπης, ανοίγει το καυτό ζήτημα των εργασιακών σχέσεων.
Έτσι, στο μεσοδιάστημα της μετάβασης στην μετά την αξιολόγηση εποχή, το Μαξίμου επιχειρεί να ανακτήσει το χαμένο έδαφος αναφορικά με τα ΜΜΕ, που δεν χάνουν ευκαιρία να «σφυροκοπούν» την κυβέρνηση, αλλά και το εκλογικό σώμα, δηλαδή τους φορολογούμενους πολίτες που εδώ και περίπου έξι έτη δεινοπαθεί.
Στην συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν παρέλειψε να διαβεβαιώσει ότι στις επικείμενες διαπραγματεύσεις η κυβέρνηση θα υπερασπιστεί την εργασία, όπως ακριβώς έπραξε με την πρώτη κατοικία και τις συντάξεις. Η διαφορά τώρα είναι ότι απέφυγε να βάλει «κόκκινες» γραμμές, όπως στο παρελθόν.
Στις 20 Ιουνίου έρχεται στην Αθήνα η επιτροπή των ξένων εμπειρογνωμόνων, που συγκροτήθηκε κατά κύριο λόγο από τους δανειστές και περιλαμβάνει μόνο ένα μέλος από την ελληνική πλευρά, με σκοπό την εκκίνηση των συζητήσεων για τα εργασιακά.
Ήδη ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, σε συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Αυγή, ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση πλέον έχει την δυνατότητα για έναν ευρύ ορίζοντα σχεδιασμού της πολιτικής της, εφευρίσκοντας «εξαρχής τους θεσμούς, με τρόπο που να υπηρετούν τους εργαζόμενους και να δημιουργούν τις βάσεις για βιώσιμη, δίκαιη και αλληλέγγυα κοινωνία».
Επί της ουσίας, το μήνυμά του θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως εσωκομματική προειδοποίηση, εν όψει συνεδρίου, πως «κυβέρνηση με κορμό της Αριστεράς χωρίς αριστερό κόμμα δεν γίνεται».
Σε ανάλογο πνεύμα ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης διαβεβαιώνει ότι «μπήκαν οι βάσεις για επανεκκίνηση της οικονομίας με τρόπο βιώσιμο» και ότι κυβέρνηση και οικονομικό επιτελείο επιχειρούν τη «δύσκολη σύζευξη της δημοσιονομικής ισορροπίας με την κοινωνικά δίκαιη ανάκαμψη».
Παρ’ όλ’ αυτά, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν ότι η κυβέρνηση, λαμβάνοντας τα νέα σκληρά μέτρα χάνει διαρκώς τα λαϊκά ερείσματα που την έφεραν στην εξουσία και, παράλληλα, εξάπτει την κοινοβουλευτική αντίδραση. Άλλωστε η κοινωνία δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν αντέχει άλλο να «αιμοδοτεί» τα δημόσια ταμεία.
Το σημαντικότερο όμως είναι η απογοητευτικά εξέλιξη στο ζήτημα του ελληνικού χρέους, που, παρά την αισιοδοξία που η κυβέρνηση πασχίζει να μεταδώσει, προσέκρουσε πάνω στο… τείχος του Βερολίνου.
Όσον αφορά το Προσφυγικό, μετά και την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τη γερμανική Βουλή, ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν απειλεί ευθέως με κατάρρευση της συμφωνίας, γεγονός που συνδυάζεται και με μια σταδιακή αύξηση των προσφυγικών ροών στο Αιγαίο. Κι αυτό δεν μπορεί πλέον να περάσει απαρατήρητο…
