Για την ανάγκη ανάκαμψης της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας μίλησε στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΒΕΑ που πραγματοποιήθηκε χθες παρουσία της Όλγας Κεφαλογιάννη, ο πρόεδρος της ΚΕΕ και του ΕΒΕΑ κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος.
Στην τοποθέτησή του, ο κ. Μίχαλος ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι:
“Η επίτευξη συμφωνίας με τους εταίρους ήταν η απαραίτητη προϋπόθεση, για να μην καταρρεύσει η οικονομία κάτω από το βάρος της συνεχιζόμενης αβεβαιότητας και της ασφυκτικής έλλειψης ρευστότητας.
Δεν είναι όμως αρκετή η συμφωνία από μόνη της, για να ανακάμψει η πραγματική οικονομία. Πόσω μάλλον, όταν συνοδεύεται από σκληρά φορολογικά μέτρα, που πλήττουν άμεσα την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση.
Και βεβαίως δεν είναι αρκετή η συμφωνία από μόνη της για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών. Για να κινητοποιηθούν παραγωγικές επενδύσεις, που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και εθνικό πλούτο”.
Ο κ. Μίχαλος τόνισε ότι “για να ανακάμψει η αγορά και να έρθουν κεφάλαια στη χώρα, δεν αρκούν οι εξαγγελίες και τα ευχολόγια. Χρειάζονται πράξεις:
-Ενίσχυση της ρευστότητας.
-Βιώσιμη και καθαρή λύση για το χρέος, ώστε να διασφαλιστεί η σταθερότητα και να δοθεί το πράσινο φως στους ξένους επενδυτές.
-Σταθερό και ταυτόχρονα ανταγωνιστικό φορολογικό περιβάλλον.
-Μείωση των παραγόντων κόστους που υποβαθμίζουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.
-Μείωση της γραφειοκρατίας, απλούστερο και σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο.
-Επέκταση και ενίσχυση των ηλεκτρονικών συναλλαγών με το δημόσιο, για τη διευκόλυνση των επιχειρήσεων, αλλά και την ενίσχυση της διαφάνειας: ηλεκτρονική υπογραφή, σύστημα αυτοπληροφόρησης του δημοσίου κτλ.
-Ταχύτερη και αποτελεσματικότερη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης.
-Σύγχρονο δίκτυο δημοσίων υποδομών, που υποστηρίζουν την ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όπως μεταξύ άλλων οι υποδομές σε ψηφιακά δίκτυα και μεταφορές.
-Επιτάχυνση και ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων σε κρίσιμες αγορές, με άρση των περιορισμών και των στρεβλώσεων που υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.
-Προώθηση των αποκρατικοποιήσεων, με αναπτυξιακά κριτήρια.
-Σχέδιο αξιοποίησης ακινήτων του δημοσίου, στο πλαίσιο στρατηγικών συνεργασιών με ιδιώτες επενδυτές
-Σχέδιο αξιοποίησης ή και ανάπτυξης σημαντικών υποδομών – όπως λιμάνια, αεροδρόμια, μαρίνες, οδικοί άξονες – σε συνεργασία με ιδιώτες.
-Με άλλα λόγια: χρειαζόμαστε 10 projects σαν το Ελληνικό, για να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη και να κινητοποιηθούν νέες επενδύσεις”.
Από την πλευρά της, η συντονίστρια της Ομάδας Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Νέας Δημοκρατίας κ. Όλγα Κεφαλογιάννη, αναλύοντας τις θέσεις της ΝΔ ανέφερε:
“Σε μια δύσκολη και ιδιαίτερα επιβαρυμένη συγκυρία, όπου κυριαρχεί η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι η χώρα μπαίνει σε μια περίοδο κανονικότητας. Σε μια φάση ανάκαμψης.
Το κλείσιμο της αξιολόγησης, η ψήφιση του αναπτυξιακού και οι προπαγανδιστικές εξαγγελίες του Πρωθυπουργού την περασμένη εβδομάδα, δημιουργούν ένα τρίπτυχο του υποτιθέμενου “Αριστερού Success Story”.
Θα μπορούσα εύκολα να την χαρακτηρίσω κωμική αυτή την προσπάθεια, αν δεν είχε τόσα τραγικά στοιχεία.
Και αυτή η τραγικότητα προκύπτει από την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, από την κατάσταση των ελληνικών νοικοκυριών. Να ξεκινήσω με το πρώτο.
Είναι προφανέστατα θετική εξέλιξη που έκλεισε η αξιολόγηση και εκταμιεύονται τα χρήματα.
Μήνες τώρα αυτό λέμε.
Αν δούμε όμως τους όρους, τις καθυστερήσεις, τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση, τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι πρόκειται μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση.
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε ο χρόνος δεν είναι ουδέτερος.
Αυτό το γνωρίζει καλά και ο υπουργός οικονομικών, γι’ αυτό και “καιγόταν” – κατά δήλωση του – να κλείσει νωρίς την αξιολόγηση.
Κάτι που τελικά δεν κατάφερε.
Αποτέλεσμα αυτής της αργοπορίας, μαζί με την έλλειψη ενός ευρύτερου σχεδίου, είναι η ελληνική οικονομία να βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση άπνοιας.
Τα capital controls συνεχίζονται, οι εισπράξεις από φόρους πέφτουν, η πραγματική οικονομία βρίσκεται σε απόγνωση.
Τίποτα, μα τίποτα, δεν δείχνει ότι μπορεί να έλθει η ανάκαμψη της.
Για το θέμα του αναπτυξιακού, έχουν ειπωθεί τα περισσότερα.
Άτολμος, γραφειοκρατικός, με ταξικό και εκδικητικό χαρακτήρα, δεν είναι σε θέση να προκαλέσει ένα ισχυρό θετικό σοκ στην ελληνική οικονομία.
Φυσικά κανένα νομοσχέδιο δεν μπορεί από μόνο του να φέρει την ανάπτυξη. Ακόμα και το καλύτερο … που στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν. Η ανάπτυξη δεν έρχεται με άνωθεν εντολές.
Η ανάπτυξη δεν έρχεται με εύκολα λόγια και ευχάριστες υποσχέσεις.
Λόγια που περίσσευαν στην επικοινωνιακή φιέστα του Πρωθυπουργού και τις προπαγανδιστικές του εξαγγελίες. Επρόκειτο για ένα μείγμα χιλιοειπωμένων πραγμάτων, με βάση όλο το μοντέλο ανάπτυξης των προηγούμενων ετών. Δημόσια έργα και γενικές παρωχημένες αναφορές. Καμία καινούργια ιδέα, καμία δουλεμένη πρόταση.
Πως θα μπορούσε άλλωστε. Έχουμε μπροστά μας την πιο αντιμεταρρυθμιστική, την πιο αντιαναπτυξιακή Κυβέρνηση της μεταπολίτευσης.
Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Πως αυτή η κυβέρνηση θα μπορέσει να φέρει την ανάπτυξη; Με ποιους όρους; Με ποιες προϋποθέσεις;
Πολύ φοβάμαι όμως ότι για όλα τα παραπάνω ρητορικά ερωτήματα δεν υπάρχουν απαντήσεις. Διότι η πραγματικότητα είναι ότι δεν πιστεύουν στην ανάπτυξη. Πιστεύουν στον κρατικό παρεμβατισμό, στον κρατικό έλεγχο, στο “κράτος αφέντη” που ελέγχει τους πάντες και τα πάντα.
Σε ένα μοντέλο γραφειοκρατικό, ακραίου παρεμβατισμού και ασφυκτικής ρύθμισης.
Ανάπτυξη σημαίνει ιδιωτική πρωτοβουλία, αποκρατικοποιήσεις, εξωστρέφεια, αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, λιγότερο κράτος, περισσότερη δημιουργικότητα και ελευθερία. Για αυτό και οι διαφορές μας είναι τεράστιες.
Εύκολα αναγνωρίσιμες με την πρώτη ματιά.
Εμείς πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη έρχεται με κανόνες που τηρούνται από όλους, αποδεκτούς από τον σύγχρονο κόσμο, που σέβονται τις αρχές τις ελεύθερης αγοράς, αλλά και τους θεσμούς.
Η ανάπτυξη έρχεται με αξιόπιστες κυβερνήσεις που εργάζονται για το κοινό καλό και όχι για τα νέα πελατειακά δίκτυα που χτίζονται. Έρχεται με σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ κυβέρνησης, επιχειρηματικότητας και εργαζομένων.
Ποιος αλήθεια θα επενδύσει σε μια χώρα χωρίς σταθερό φορολογικό καθεστώς;
Χωρίς να εμπιστεύεται κράτος, θεσμούς, υπηρεσίες, κοινωνικούς εταίρους;
Η πολύτιμη έννοια της εμπιστοσύνης χτίζεται με πολύ κόπο και μεγάλη προσπάθεια.
Αυτή την εμπιστοσύνη, που στηρίζεται στο στοιχείο της αλήθειας, θέλουμε να χτίσουμε μαζί σας.
Τόσο με το πρόγραμμα μας για μια νέα αρχή, για μια νέα Ελλάδα, όσο και με την αντιπολίτευση μας, με την γενικότερη στάση μας το επόμενο διάστημα.
Η κρίση μας δίδαξε ότι τίποτα δεν κρύβεται κάτω από το χαλί.
Τίποτα δεν μπορεί να γίνει σωστά χωρίς την ειλικρίνεια, χωρίς την αμοιβαία κατανόηση μεταξύ όλων των εταίρων.
Τίποτα δεν μπορεί να γίνει σωστά αν δεν μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας”.
