Μπόμπολας, Περιστέρης, Ιωάννου μπορεί να ελέγχουν τις κατασκευές αλλά…
Σε κατηφόρα δίχως φρένα βρίσκονται οι κατασκευαστικοί όμιλοι με τα έργα στους μεγάλους οδικούς άξονες να έχουν σταματήσει, τις νέες συμβάσεις να είναι εξαφανισμένες και την αναζήτηση νέων projects να γίνεται όλο και δυσκολότερη.
Οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι, για πρώτη φορά κατέγραψαν ζημιές μετά από πολλά χρόνια, ωστόσο βρίσκουν διέξοδο στο real estate, στις ΑΠΕ, τη διαχείριση απορριμμάτων και αναμένουν τους διαγωνισμούς για τις αποκρατικοποιήσεις, για να πάρουν κομμάτια από την πίτα των «φιλέτων». Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο με τις μικρές κατασκευαστικές εταιρείες, που ασφυκτιούν κάτω από το βάρος της έλλειψης κατασκευαστικής δραστηριότητας, των δανείων και των υπέρογκων υποχρεώσεων.
Ο Γιώργος Μπόμπολας με την Ελλάκτωρ, ο Γιώργος Περιστέρης με την ΓΕΚ Τέρνα και ο Δάκης Ιωάννου με την J&P Άβαξ, leaders της κατασκευαστικής αγοράς, συμμετέχουν σε όλα τα μεγάλα projects και βρίσκονται κάτω από όποια… πέτρα κι αν σηκώσεις, αποτελώντας την ισχυρή τριανδρία του κλάδου. Παρά την ισχύ τους όμως η κρίση δεν τους άφησε αλώβητους, καθώς κάποιοι κατέγραψαν ζημιές, κάποιοι είχαν συρρίκνωση κερδών, ενώ «αγχόνη» αποτελεί για τους ομίλους και ο υψηλός δανεισμός τους.
Η περσινή χρονιά, πάντως, ήταν μία από τις χειρότερες για την Ελλάκτωρ του Γιώργου Μπόμπολα. Οι ζημιές από τον κατασκευαστικό κλάδο και τον κλάδο αξιοποίησης ακινήτων, συρρίκνωσαν δραστικά την κερδοφορία του ομίλου, η οποία υποχώρησε κατά 99,1%.
Την παρτίδα όμως έσωσαν οι δραστηριότητες από τις παραχωρήσεις, την ενέργεια και το περιβάλλον ήταν κερδοφόρες, αλλά πλην της ενέργειας, υπέστησαν και αυτές με τη σειρά τους σημαντική μείωση.
Ο ενοποιημένος κύκλος εργασιών της Ελλάκτωρ διαμορφώθηκε σε 1 δισ. 731,1 εκατ. ευρώ έναντι 2.268,6 εκατ. ευρώ το 2009, σημειώνοντας μείωση 22,7%.
Τα ενοποιημένα καθαρά κέρδη συρρικνώθηκαν σε 0,5 εκατ. ευρώ έναντι 64,9 εκατ. ευρώ το 2009, παρουσιάζοντας μείωση κατά 99,1%, ενώ η έκτακτη εισφορά ήταν 11,2 εκατ. ευρώ.
Μετά από πολλά χρόνια κερδοφορίας η ΓΕΚ Τέρνα του Γιώργου Περιστέρη κατέγραψε ζημιές το 2010, που ξεπέρασαν τα 20 εκατ. ευρώ και προέρχονται κατά βάση από αποτιμήσεις συμμετοχών και ακινήτων.
Πάντως, ο Γιώργος Περιστέρης προσδοκά να επιστρέψει στα κέρδη το 2011 από την ενίσχυση της δραστηριότητας στις κατασκευές, τη θερμική ενέργεια και τις ΑΠΕ, στις οποίες δραστηριοποιείται με την Τέρνα Ενεργειακή, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
Μείωση των καθαρών κερδών στα 5,4 εκατ. ευρώ και η J&P Άβαξ του Δάκη Ιωάννου, έναντι κερδών 27,1 εκατ. ευρώ το 2009. Τα ενοποιημένα κέρδη του ομίλου προ φόρων μειώθηκαν κατά 49,3% στα 20,5 εκατ. ευρώ από 34,9 εκατ. ευρώ, ενώ ο ενοποιημένος κύκλος εργασιών του ομίλου υποχώρησε κατά 16,4% στα 790,6 εκατ. ευρώ, έναντι 945,7 εκατ. ευρώ.
Προσεγγίζει ο Κόκκαλης
Η δραστηριότητα της Intrakat, της κατασκευαστικής εταιρείας του ομίλου Intracom του Σωκράτη Κόκκαλη, παρουσιάζει εντυπωσιακή άνοδο τα τελευταία χρόνια και προσεγγίζει το κλαμπ των ισχυρών. Η Intrakat το 2010 παρουσίασε μείωση κατά 8,7% στον κύκλο εργασιών, στα 1912 εκατ. ευρώ έναντι 210,2 εκατ. ευρώ το 2009, όμως τα κέρδη του ομίλου διαμορφώθηκαν σε 10,29 εκατ. ευρώ, έναντι 7,67 εκατ. ευρώ το 2009 παρουσιάζοντας αύξηση κατά 34,1%. Τα καθαρά κέρδη της μητρικής παρουσίασαν μείωση κατά 39,7% και ανήλθαν σε 2,31 εκατ. ευρώ έναντι 3,84 εκατ. ευρώ το 2009. Ο Σωκράτης Κόκκαλης ποντάρει στην Intrakat και είναι έτοιμος να συμμετάσχει με κοινοπραξίες στα μεγάλα έργα παραχώρησης που έρχονται σε Αττική Οδό και Καστέλι και στους διαγωνισμούς των αποκρατικοποιήσεων.
Στους μεσαίους, βρίσκονται η ΑΕΓΕΚ του Γιάννη Μαρούλη και η Μοχλός του Κωνσταντίνου Στέγγου, οι οποίοι όμως αντιμετωπίζουν προβλήματα και με τις μεγάλες εκπτώσεις που προσέφεραν για να κερδίσουν έργα, αλλά και με μεγάλα δάνεια που τους βαρύνουν.
Οι χαμένοι
Αν στους μεγάλους ομίλους τα πράγματα είναι δύσκολα, στους μικρούς είναι αβάσταχτα.
Η ΒΙΟΤΕΡ του Γ. Μαυροσκότη επενδύει στο real estate και τις ΑΠΕ για να αντιμετωπίσει την κρίση στον κατασκευαστικό κλάδο.
Η ΑΤΤΙΚΑΤ του Παν. Πανούση έχει υπαχθεί στο άρθρο 99 και εγκαταλείπει το ένα έργο μετά το άλλο, το ίδιο και η Προοδευτική των αδελφών Κούτλα, που μία μεγάλη εργολαβία είχε πάρει από τον Γιώργο Περιστέρη και τους Ισπανούς στην Ιονία Οδό και λόγω της διακοπής των έργων, απέσυρε τους εργαζόμενους και τα μηχανήματα, γιατί δεν μπορούσε να τα πληρώνει. Έτσι, έχασε το έργο.
Στην ίδια μοίρα με την ΑΤΤΙΚΑΤ και η Έδραση Ψαλλίδας, που έχει καταφύγει στο άρθρο 99 και προσπαθεί απεγνωσμένα να επανέλθει.
Δυσκολίες και για την ΕΚΤΕΡ και τη Δομική Κρήτης που δεν έχουν ιδιαίτερο κατασκευαστικό αντικείμενο και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την απραξία στον κατασκευαστικό κλάδο με επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια.
Στερεύουν τα έργα, στερεύει και το ανεκτέλεστο
Μπορεί οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι να αντέχουν, έναντι των μικρών που «πνίγονται», ωστόσο σχεδόν όλοι κινδυνεύουν σε λιγότερο από δύο χρόνια να μείνουν χωρίς αντικείμενο εργασιών, σε περίπτωση που δεν συνάψουν νέες συμβάσεις, ώστε να ενισχύσουν το ανεκτέλεστό υπόλοιπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2009 το ανεκτέλεστο υπόλοιπο της ισχυρής τριανδρίας (Ελλάκτωρ, ΓΕΚ Τέρνα και J&P Άβαξ) άγγιζε τα 10 δισ. ευρώ, ενώ σήμερα δεν ξεπερνά τα 6,5 δισ. ευρώ. Και όσο στερεύουν τα έργα, τόσο στερεύει και το ανεκτέλεστο.
Ο όμιλος Ελλάκτωρ διαθέτει σήμερα ανεκτέλεστο έργων 2,5 δισ. ευρώ έναντι 5 δισ. ευρώ πριν από δύο χρόνια. Απόθεμα έργων για δύο χρόνια επίσης έχει και η J&P Άβαξ, το ανεκτέλεστο της οποίας διαμορφώνεται στο 1,9 δισ. ευρώ. Σε καλύτερη κατάσταση είναι η ΓΕΚ Τέρνα, που έχει ανεκτέλεστο 2,1 δισ. ευρώ. Για ένα χρόνο και κάτι έχει εξασφαλίσει εργασίες η Intrakat, που έχει ανεκτέλεστο 250 εκατ. ευρώ, ενώ για το ίδιο διάστημα εξασφαλίζουν υπογεγραμμένες συμβάσεις που διαθέτουν η Μοχλός με ανεκτέλεστο 75 εκατ. ευρώ, η Βιοτέρ με 77 εκατ. ευρώ και η Μηχανική με 175 εκατ. ευρώ.
Ούτε τη φετινή χρονιά δεν βγάζουν η ΕΚΤΕΡ που έχει να εκτελέσει έργα μόλις 12 εκατ. ευρώ και η Δομική Κρήτης 14 εκατ. ευρώ.