Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία διέψευσε δημοσιεύματα ΜΜΕ, που ανέφεραν πως το ΣΔΟΕ βρήκε «τρύπα» ενός εκατομμυρίου ευρώ από τα χρήματα τα οποία είχε λάβει η Ομοσπονδία το 2007 από την UEFA, για την ανέγερση αθλητικού κέντρου στην πυρόπληκτη περιοχή Σπιάντζα, στο νομό Ηλείας.
«Η προπαγάνδα, η μετατροπή του άσπρου σε μαύρο και τα ψέματα, επιτέλους έχουν ένα όριο. Η… λατρεμένη μέθοδος Γκέμπελς, που ακολουθείται από γνωστά κέντρα σε αγαστή συνεργασία με τον περίγυρο και όχι μόνο της πολιτικής ηγεσίας του αθλητισμού, πέτα λάσπη και όλο κάτι θα μείνει πάνω στον αντίπαλό σου, δεν πρόκειται να περάσει», αναφέρει η ανακοίνωση.
«Διότι, με τη φοβερή και τρομερή… λογική που έχουν όλοι αυτοί, προκειμένου να αλώσουν την ΕΠΟ και τις Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων μέλη της και να μετατρέψουν το ποδόσφαιρο σ’ ένα χειραγωγούμενο απ’ αυτούς άθλημα, σε λίγο δεν θα διστάσουν να πουν στην ποδοσφαιρική οικογένεια και τους φιλάθλους ότι δεν υφίστανται το ΟΑΚΑ, η λεωφόρος Αλεξάνδρας (“Απόστολος Νικολαΐδης”), η Τούμπα, το “Γεώργιος Καραϊσκάκης”, ακόμη και ο Λευκός Πύργος», συνεχίζει.
«Όπως έγινε, λοιπόν, στο περίφημο πείραμα της Φιλαδέλφειας, κατά το οποίο το πολεμικό ναυτικό τωνΗΠΑ εξαφάνισε ένα ολόκληρο πλοίο με το πλήρωμά του και το επανέφερε στη θέση του μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας, η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα πληροφορείται για το πείραμα της Ηλείας, σύμφωνα με το οποίο εξαφανίζεται ένα ολόκληρο Αθλητικό Κέντρο στον Πύργο», προσθέτει η ΕΠΟ.
Και προσθέτει: «Δυστυχώς, για αυτούς, και τα προαναφερθέντα υφίστανται, αλλά και οι αθλητικές εγκαταστάσεις της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ηλείας “Άγγελος Αναστασόπουλος”, που, όντως, χρηματοδοτήθηκαν από την UEFA με το ποσό του ενός εκατομμυρίου ελβετικών φράγκων. Η ισοτιμία τότε αντιστοιχούσε σε 635.000 ευρώ, με την ΕΠΟ να συμπληρώνει τα υπόλοιπα χρήματα έως το 1.100.000 ευρώ (συν τον ΦΠΑ που αναλογούσε), το οποίο κόστισε συνολικά η κατασκευή, αλλά και την UEFA να επιθεωρεί τις εγκαταστάσεις, τόσο πριν, όσο κατά τη διάρκεια κατασκευής τους, αλλά και μετά την ολοκλήρωσή των έργων».
Ακολούθως δίνονται οι σχετικές διευκρινίσεις: «Σε ό,τι αφορά το χρονικό διάστημα 2004-2007, που αναφέρεται στο δημοσίευμα, η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία έχει ελεγχθεί τρεις φορές από κλιμάκια του ΣΔΟΕ και μια φορά από τον τακτικό έλεγχο του κράτους και δεν έχει προκύψει το παραμικρό πρόβλημα. Τέλος, αναφορικά με τα 12 κιβώτια που κατέσχεσε ο ΣΔΟΕ από την αποθήκη της ΕΠΟ στην οδό Φυλής, αυτά οι υπάλληλοι του κλιμακίου τα βρήκαν κατόπιν υπόδειξης της αρμόδιας υπηρεσίας της ΕΠΟ, η οποία μάλιστα έχει κληθεί να παραστεί εντός της προσεχούς εβδομάδας στη διαδικασία ανοίγματός τους από τους ανθρώπους του ΣΔΟΕ».
Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Εκτός του ότι η συγκεκριμένη “κρυφή αποθήκη”, πέραν του ότι είναι τα ιστορικά γραφεία της Ομοσπονδίας, όπου στεγάστηκε επί σειρά δεκαετιών, είναι η… κρύπτη της ΕΠΟ που επισκέφθηκαν εισαγγελικοί λειτουργοί συνοδευόμενοι από στελέχη της Ομοσπονδίας για να πάρουν όσα στοιχεία χρειάζονταν για την υπόθεση των φορολογικών και ασφαλιστικών ενημεροτήτων, θέμα που η ίδια η ΕΠΟ είχε αναδείξει και στείλει προς διερεύνηση στην ελληνική δικαιοσύνη.
Συνεπώς, τα περί μη συνεργασίας και άρνησης εξυπηρέτησης του ελέγχου της οποιασδήποτε οικονομικής διαδικασίας έχει λάβει χώρα στην ΕΠΟ, όχι απλώς ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά αποτελούν σαφές και ξεκάθαρο δημιούργημα των γνωστών μηχανισμών που ως μοναδικό τους στόχο έχουν την άλωση της Ομοσπονδίας, την πλήρη καταστρατήγηση του αυτοδιοίκητού της και τη μετατροπή της σε πειθήνιο όργανο των ορέξεών τους.
Μόνο που επειδή δεν μπορούν να επιτύχουν το στόχο τους μέσω της μοναδικής νόμιμης οδού, της διεξαγωγής των εκλογών για την ανάδειξη νέας διοίκησης, όπως έχει αποδειχθεί από τις πρακτικές κωλυσιεργίας που ακολουθούν, επιχειρούν με κάθε τρόπο να ισοπεδώσουν ανθρώπους και συνειδήσεις, παρουσιάζοντάς τους, όπως στην περίπτωση της… περίφημης υπόθεσης για την “κάρτα υγείας” (όλως περιέργως κι αυτή η υπόθεση είχε σταλεί στη δικαιοσύνη από την ΕΠΟ, αλλά στο… δρόμο ξεχάστηκε), ως υπανθρώπους. Ε, ας ξέρουν οι τύποι αυτοί και οι μηχανισμοί που έχουν στήσει, ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση πως όσο κι αν “φωνάζει ο κλέφτης, δεν πρόκειται να φοβηθεί ο νοικοκύρης”».