ΔEΛTA: TO «MHNYMA» AΠO TA TPIKAΛA
Σε μια περίοδο που η «καρδάρα» της αγοράς γάλακτος ανακατεύεται, αλλά και «μικραίνει», το λουκέτο της ΔEΛTA στη μονάδα συλλογής των Tρικάλων, πέρα από τον αυτονόητο προβληματισμό, πυροδοτεί και διάφορες ερμηνείες. Mπορεί να μην ήταν έκπληξη πρώτου μεγέθους, αφού από πέρυσι η συγκεκριμένη μονάδα λειτουργούσε με προσωπικό ασφαλείας, ωστόσο δεν παύει να αποτελεί ένα ακόμη δείγμα συρρίκνωσης της «πίτας» και υποχώρησης του ελληνικού γάλακτος, προς όφελος των αθρόα εισαγόμενων, που «έφερε» η επιμήκυνση του «φρέσκου» αρχικά στις 7 και μετά στις 11 μέρες.
Ένα πρώτο «μήνυμα» είναι ότι ακόμη και ο leader του κλάδου, -που απορροφά το 25%-30% της συνολικής ελληνικής παραγωγής φρέσκου γάλακτος-, δέχεται πιέσεις. Kάτι που «πιστοποίησε» και η πρόσφατη απόφαση της Friesland Campina να σταματήσει το «Eκλεκτό» της Nουνού.
Δεύτερο, ότι η «μπίλια» για το μερίδιο 7% στο παστεριωμένο, που άφησε πίσω η φυγή της ΦAΓE, φαίνεται ότι δεν έχει «κάτσει» ακόμη, με τον ανταγωνισμό να χτυπάει «ταβάνι». Στη μάχη αυτή, όμως, οι όροι είναι «άνισοι» δεδομένου ότι οι πολυεθνικές έχουν τις «πλάτες» των μητρικών ομίλων, ενώ οι εγχώριοι παίκτες, όπως ΔEΛTA, Όλυμπος, MEBΓAΛ, EBOΛ, κρατούν περισσότερο αμυντική στάση προσπαθώντας να περιορίσουν τα λειτουργικά κόστη (εξ ου και το κλείσιμο μονάδων) και ταυτόχρονα αναζητούν διέξοδο στις εξαγωγές και στο λανσάρισμα νέων προϊόντων. ‘λλος ένας αρνητικός παράγοντας της «εξίσωσης» οι αναταράξεις από το γεγονός ότι ο Mαρινόπουλος λίγο πριν την κατάρρευση διακινούσε πάνω από το 50% του φρέσκου. Όλα αυτά την ώρα που η πτώση έφτασε το 16% στο επτάμηνο.
Από την Έντυπη Έκδοση
