Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν γράφει στην ιστοσελίδα του, πως είναι αντίθετος με το ενδεχόμενο της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους καθώς και με το αργεντίνικο παράδειγμα που παρέθεσε ο οικονομολόγος Μαρκ Βάισμπροτ.
Παράδειγμα της Αργεντινής
O Κρούγκμαν ασκεί κριτική σε άρθρο του συναδέλφου του Μαρκ Βάισμπροτ -διευθύνει το Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών (CEPR)- ο οποίος παραθέτει την περίπτωση της Αργεντινής ως παράδειγμα προς μίμηση για την Αθήνα.
Δύο είναι οι λόγοι που ο νομπελίστας διαφωνεί με το συγκεκριμένο παράδειγμα:
Πρώτον, παρόλο που υπάρχει παραλληρισμός μεταξύ Ελλάδας και Αργεντινής, δεν πρόκειται ωστόσο για μια τέλεια παράλληλο: «αν και η Αργεντινή είχε «κλειδώσει» το πέσο με το δολάριο, εξακολουθούσε να συναλλάσσεται με πέσος. Αυτό σημαίνει πως το ”ξεκλείδωμα” από το δολάριο ήταν πολύ ευκολότερο, από πρακτικής άποψης, από ότι θα ήταν μια έξοδος από το ευρώ. Και η πρακτική πλευρά της εξόδου μετράει πολύ: μπορεί να κάνει την διαφορά ανάμεσα σε μια σύντομη περίοδο σοκ, και μια παρατεταμένη χρηματοπιστωτική διάλυση», γράφει.
Δεύτερος λόγος που ο Κρούγκμαν αντιτίθεται στο παράδειγμα είναι ότι η Ελλάδα είναι μια συγκριτικά φτωχή χώρα, με ιστορικό εύθραυστης διακυβέρνησης και έχει πολλά να κερδίσει από την συνέχιση της συμμετοχής της στο ευρωπαϊκό σχέδιο, όπως η βοήθεια από τα ταμεία συνοχής, αλλά και η γενικότερη οικονομική και πολιτική σταθερότητα που προκύπτει από την συμμετοχή σε μια μεγάλη δημοκρατική συμμαχία. Μια έξοδος από το ευρώ θα έκανε πολύ μεγαλύτερη ζημιά στην Ελλάδα, από εκείνη που υπέστη η Αργεντινή υποτιμώντας το πέσο», πιστεύει ο Κρούγκμαν.
Όχι στην αναδιάρθρωση
Κρούγκμαν και Βάισμπροτ συμφωνούν πως η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν πρέπει να είναι επιλογή. Συγκεκριμένα, ο Κρούγκμαν γράφει στο δημοσίευμά του:
«Ο Βάισμπροτ έχει δίκιο όταν λέει πως το πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας δεν λειτουργεί, και δεν υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει. Το λιγότερο που πρέπει να γίνει είναι μια αναδιάρθρωση του χρέους που να οδηγεί σε πραγματική συρρίκνωση του, και όχι απλά σε χρονική επιμήκυνση. Όσο περισσότερο η κατάσταση αυτή παραμένει ανεπίλυτη, τόσο λιγότερες ελπίδες έχω πως η Ελλάδα θα καταφέρει να μείνει στο ευρώ, ακόμη και αν το επιθυμεί», καταλήγει ο Κρούγκμαν.
Ωστόσο, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, όπως ανέφερε εξάλλου και σε δημοσίευμα του το περιοδικό Spiegel, είναι «το καλύτερο για τους Έλληνες πολίτες».
Κατά την γνώμη του μάλιστα η απειλή «θα έπρεπε να είχε διατυπωθεί από καιρό», και η ελληνική κυβέρνηση «πρέπει να είναι προετοιμασμένη για να την υλοποίησε. Όσο κι αν κοστίσει μια τέτοια κίνηση βραχυπρόθεσμα στην Ελλάδα, είναι πολύ απίθανο πως το κόστος αυτό θα είναι μεγαλύτερο από τα πολλά χρόνια ύφεσης, στασιμότητας και υψηλής ανεργίας που της ”προσφέρουν” σήμερα οι Ευρωπαίοι».
Μαρκ Βάισμπροτ: «Όχι στο ευρώ»
Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Αργεντινής, ο Βάισμπροτ υπογραμμίζει πως αν η Ελλάδα έφευγε από το ευρώ, θα μπορούσε να έχει μια πολύ πιο ταχεία ανάπτυξη και βελτίωση της ανταγωνιστικότητά της, ενώ τονίζει πως το επιχείρημα της μεγάλης αύξησης του χρέους, λόγω της υποτίμησης, δεν παίζει κανένα ρόλο, αφού όπως η Αργεντινή, έτσι και η Ελλάδα δεν πρόκειται τελικά να πληρώσει παρά μόνον ένα μικρό κλάσμα των σημερινών υποχρεώσεων της: το Μπουένος Αίρες συγκεκριμένα πλήρωσε μόνον το εν τρίτον του χρέους που είχε σωρεύσει προ της στάσης πληρωμών.
«Ο μόνος δρόμος προς την οικονομική ανάπτυξη είναι η αύξηση των εξαγωγών – που μπορεί να επιτευχθεί μόνον εάν μειωθούν δραστικά το ελληνικό κόστος και οι τιμές, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη», είχε πει νωρίτερα το μήνα αυτό ο Πολ Κρούγκμαν.
