Ραγκούσης, Διαμαντοπούλου και Φλωρίδης θέτουν τους στόχους για ενωμένο προοδευτικό κίνημα
Toν χαρακτήρα και τους στόχους της νέας πρωτοβουλίας τους για τη δημιουργία ενός ενωμένου, μεγάλου προοδευτικού κινήματος περιέγραψαν ο Γιάννης Ραγκούσης, η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Γιώργος Φλωρίδης, στην πρώτη κοινή εκδήλωση που οργάνωσαν σήμερα στη Θεσσαλονίκη, στην αίθουσα «Αιμίλιος Ριάδης» της ΔΕΘ.
«Νέα παράταξη νομοτελειακά θα υπάρξει και θα δημιουργηθεί, αλλά θα υπάρξει και θα δημιουργηθεί ως ιστορική αναγκαιότητα και όχι απλώς ως πολιτική επιθυμία κάποιων» ανέφερε στην ομιλία του ο Γιάννης Ραγκούσης, ο οποίος επισήμανε ότι η πρωτοβουλία τους θέλει να αλλάξει τον προοδευτικό χώρο και όχι να γίνει μία συνιστώσα του.
Όπως είπε, το πραγματικό πολιτικό δίλημμα δεν είναι «ή εμείς ή η Δημοκρατική Συμπαράταξη, αλλά ή ο ΣΥΡΙΖΑ ή μια νέα μεγάλη και ενωμένη προοδευτική παράταξη».
Ο κ. Ραγκούσης μίλησε για μεγάλο ιστορικό και πολιτικό κενό εκπροσώπησης ιδίως των παραγωγικών ηλικιών, οι οποίες, όπως είπε, ζητούν κάτι νέο, που θα πρέπει να είναι διαφορετικό και αντισυστηματικό.
Σύμωνα με τον ίδιο, προοδευτικό είναι αυτό που δίνει διέξοδο στα αδιέξοδα των παραγωγικών ηλικιών και όχι στο σημερινό άγχος των βουλευτών για την επανεκλογή τους. «Προφανώς είναι μεγάλη αναγκαιότητα η ενότητα, όμως πρώτη προτεραιότητα είναι η ενότητα με τους προοδευτικούς πολίτες, η ενότητα με τις παραγωγικές ηλικίες για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Αυτή είναι η μεγάλη προτεραιότητα. Οχι η ενότητα των ηγετικών, πάλαι ποτέ ή σημερινών, στελεχών και των βουλευτών για την κατάκτηση της τρίτης θέσης, για τη διατήρηση ή την ανάκτηση βουλευτικών εδρών» σημείωσε και υπογράμμισε την ανάγκη «να αλλάξουμε για να ενωθούμε, όχι να ενωθούμε για να μην αλλάξουμε».
«Εμείς» συνέχισε «θέλουμε να αλλάξουμε τον προοδευτικό χώρο και όχι να γίνουμε μία συνιστώσα του, γι’ αυτό κάνουν μεγάλο ιστορικό λάθος όσες και όσοι νομίζουν ότι σήμερα το πολιτικό δίλημμα στον προοδευτικό χώρο είναι “ή εμείς ή η Δημοκρατική Συμπαράταξη”. Οχι, το πολιτικό δίλημμα είναι ή ο ΣΥΡΙΖΑ ή μια νέα μεγάλη και ενωμένη προοδευτική παράταξη, ή εμείς ή ο ΣΥΡΙΖΑ».
Από την πλευρά της, η Άννα Διαμαντοπούλου εξέφρασε τη θέση ότι υπάρχουν πολιτικές λύσεις, «όμως αυτές δεν μπορούμε να τις ανασύρουμε από τα πολιτικά ντουλάπια της ιστορίας, ούτε από τις ιδεολογίες του προηγούμενου αιώνα» και χαρακτήρισε τον κομματικό διάλογο παρακολουθούμε έναν δημόσιο διάλογο από το παρελθόν. «Σύγκρουση στη σύγκρουση, πόλεμος στον πόλεμο χωρίς ουσία» σημείωσε.
Σύμφωνα με την κ. Διαμαντοπούλου, για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί υπάρχει λύση «και η χώρα δεν είναι καταδικασμένη σε μια εθνική ήττα η οποία είναι η έξοδος από το ευρώ και η οποία όλο και περισσότερο παρουσιάζεται, ή σε ένα εθνικό ατύχημα από αυτά που μας τριγυρίζουν».
Εμφανίστηκε πεπεισμένη ότι «μπορούμε να βάλουμε ξανά τη χώρα μας στις ράγες … σχετικά γρήγορα, αλλά όχι σχετικά εύκολα», λέγοντας πως η απάντηση δεν είναι πια ένας Μεσσίας, αλλά μια πειστική πρόταση, «που θα βγαίνει μέσα από πολλή δουλειά, από γνώση, από εμπειρία, από αποφασιστικότητα για τόλμη να καταστραφούμε ο καθένας προσωπικά για να στήσουμε τη χώρα στα πόδια της, την αναγνώριση των λαθών και κυρίως από φρέσκα μυαλά που ξέρουν και κατέχουν τις ιδιαιτερότητες της νέας διαστημικής εποχής που ζούμε». «Θέλουμε να κάνουμε το πυρηνικό αεροπλανοφόρο, δηλαδή το νέο προοδευτικό χώρο, από το οποίο θα απογειωθούν τα μαχητικά της νέας γενιάς» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Γιώργος Φλωρίδης, στη δική του τοποθέτηση, αφήνοντας αιχμές, είπε πως οι συνάξεις ιστορικών στελεχών και μόνο, χωρίς την αυτοκριτική για το παρελθόν, δεν οδηγούν σε κανένα μέλλον, ενώ συμπλήρωσε πως «αυτή η παρουσία σας σήμερα είναι ακριβώς αυτή που πιστοποιεί τι είναι να προσκαλείς τους πρώην και τι είναι να προσκαλείς την κοινωνία».
«Οσο μικραίνει κάτι αντιδρά σαν τον σκαντζόχοιρο. Κάθε μεγάλη πρωτοβουλία εμφανίζεται ως μία απειλή ενώ θα έπρεπε να αναγνωριστεί ως μια μεγάλη ευκαιρία επανασύνδεσης με έναν κόσμο που παραμένει σταθερά δύσπιστος και σταθερά διστακτικός απέναντι στις μικρές εκπροσωπήσεις του χώρου» συνέχισε ο κ. Φλωρίδης και πρόσθεσε:
«Θέλω να θυμίσω ότι το τελευταίο μεγάλο ιστορικό ΠΑΣΟΚ που καταγράφηκε ήταν το ΠΑΣΟΚ των εκλογών του 2009 με περισσότερους από 3.000.000 ψηφοφόρους. Το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές πήρε κάτι παραπάνω από 300.000, πράγμα που σημαίνει ότι οι 9 στους 10 ψηφοφόρους του 2009 είναι σταθερά σε απόσταση. Το ερώτημα προς όλους μας είναι: Αυτά τα 2.700.000 που αναχώρησαν μετά το 2009 από το ΠΑΣΟΚ είναι οι διασπαστές; Η συζήτηση περί διασπάσεων στον κεντρώο προοδευτικό χώρο θα γίνει με όρους ΚΚΕ; Οτι εμάς μας ικανοποιεί ένα ΚΚΕ του κέντρου; Του 6%, φοβικό, κλεισμένο στον εαυτό του; Η συζήτηση είναι για ένα ακόμα κόμμα; Οχι. Τα κόμματα δημιουργούνται για να υπηρετήσουν το εθνικό συμφέρον όπως το αντιλαμβάνονται οι συντελεστές τους και εμείς ξέρουμε ότι αυτοί οι προοδευτικοί πολίτες που έχουν μια μακρά διαδρομή και εμπειρία που θα συνδυαστεί με την καινοτόμο σκέψη και δράση των νέων είναι αυτή που μπολιάζει την προοπτική προς το μέλλον. Αρα έρχεται να πει στον πολίτη ότι ένας νέος φορέας μεγάλος είναι απαραίτητος για να αποτελέσει τον άλλο πόλο του πολιτικού συστήματος, όχι γιατί μαζευτήκαμε πολλοί παλιοί και καινούργιοι, αλλά γιατί έχουμε να πούμε κάτι συγκλονιστικό, ανατρεπτικό, ριζοσπαστικό για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας».
