Οι διαφορετικές τάσεις εντός της ΕΚΤ
Με αφορμή την πορεία του πληθωρισμού στην ευρωζώνη η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt επιχειρεί με έναν πρωτότυπο τρόπο να χαρτογραφήσει τις διαφορετικές τάσεις που επικρατούν στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε ένα σχεδιάγραμμα με τίτλο «Περιστέρια εναντίον γερακιών».
Όπως γράφει η Deutsche Welle, ως περιστέρια νοούνται «οι υποστηρικτές μιας χαλαρής νομισματικής πολιτικής. Τάσσονται υπέρ της τόνωσης της οικονομίας μέσω χαμηλών επιτοκίων αλλά και της αγοράς ομολόγων». Σε αυτήν την κατηγορία συγκαταλέγονται ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο Πέτερ Πράετ, μέλος του διευθυντηρίου της ΕΚΤ από το Βέλγιο αλλά και ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας καθώς και η επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου Χρυστάλλα Γιωρκάτζη. Δίπλα στον Στουρνάρα και την Γιωρκάτζη βρίσκονται επίσης οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και του Βελγίου. Φιλικά προσκείμενοι προς τα «περιστέρια» παρουσιάζονται επίσης ο Πορτογάλος αντιπρόεδρος της ΕΚΤ Βίτορ Κονστάντσιο, ο Μπενουά Κερέ, επίσης μέλος του διευθυντηρίου, καθώς και οι κεντρικοί τραπεζίτες της Γαλλίας, της Ιρλανδίας και της Αυστρίας.
Από την άλλη πλευρά «τα γεράκια είναι οι υπέρμαχοι μιας πιο αυστηρής τροχιάς στη νομισματική πολιτική. Τάσσονται υπέρ του γρήγορου τέλους στην αγορά ομολόγων και της επιστροφής των υψηλών επιτοκίων». Αυτή την τάση εκφράζουν δύο γερμανικές μεν, φανερά μειοψηφικές δε φωνές. Από τη μια η Ζ. Λαουτενσλέγκερ, μέλος του διευθυντηρίου και ο επικεφαλής της Μπούντσεσμπανκ Γενς Βάιντμαν, ενώ φίλα προσκείμενοι σε αυτούς είναι μόλις o Υβ Μερς από το Λουξεμβούργο και οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ολλανδίας, της Λετονίας και της Εσθονίας. Η πλειοψηφική τάση εντός της ΕΚΤ είναι μάλλον προφανής.
Στην ίδια θεματική η Handelsblatt φιλοξενεί συνέντευξη του επικεφαλής του Οικονομικού Ινστιτούτου του Μονάχου Ifo Κλέμενς Φουστ. Σε ερώτηση αναφορικά με τις σημαντικές αποκλίσεις που παρατηρούνται στην ευρωζώνη ως προς τον πληθωρισμό, ιδίως μεταξύ της Γερμανίας, που έχει το υψηλότερο ποσοστό στην ευρωζώνη και χωρών όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, οι οποίες κυμαίνονται γύρω από το μηδέν, ο γερμανός οικονομολόγος σχολιάζει: «Σε κάποιο βαθμό αυτό είναι επιθυμητό. Η κρίση στη ζώνη του ευρώ προέκυψε από το γεγονός ότι οι μισθοί και οι τιμές αυξήθηκαν πάρα πολύ γρήγορα σε χώρες όπως η Ισπανία και η Ελλάδα, ενώ στη Γερμανία πάρα πολύ αργά. Αυτό αρχικά ήταν απαραίτητο για να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας, ωστόσο οι περιφερειακές χώρες οδηγήθηκαν σε κρίση.»
Με αυτόν τον τίτλο επιγράφει σύντομο σχόλιο η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχετικά με ανησυχητική τάση να υψώνονται συρματοπλέγματα ανά την Ευρώπη. «Υπάρχουν πολλά συρματοπλέγματα στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης. Η Ουγγαρία διαθέτει ένα, η Βουλγαρία μόλις το ολοκλήρωσε, η Ελλάδα το έχει προ πολλού κατασκευάσει στα εδαφικά σύνορα με την Τουρκία, οι βορειοαφρικανοί επίσης εμποδίζονται από ένα συρματόπλεγμα να περάσουν στην Ισπανία. Τώρα σειρά έχει η Λιθουανία, που κατασκευάζει ένα αντίστοιχο συρματόπλεγμα στο Καλίνινγκραντ όχι για να εμποδίσει τους πρόσφυγες αλλά τους Ρώσους στρατιώτες προκειμένου να προλάβει πιθανές παραβιάσεις». Πέρα από την αρνητική κριτική, η γερμανική εφημερίδα σχολιάζει ότι ίσως θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι λιθουανικοί φόβοι απέναντι στη Ρωσία.
«Let’s meet the american challenge» ήταν το μότο του πρώτου Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός το 1971, παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung. «46 χρόνια μετά, το ίδιο θέμα φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Και πάλι στο επίκεντρο είναι η αμερικανική πρόκληση, αλλά υπό μια διαφορετική έννοια. Στις αρχές της δεκαετίας του 70 αυτό που συζητούνταν ήταν η υπεροχή της αμερικανικής οικονομίας. Σήμερα, λίγο πριν την ορκωμοσία του νέου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, το θέμα που απασχολεί είναι ο απομονωτισμός, η σύγχυση, η αβεβαιότητα».
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung αναφερόμενη στις αντιδράσεις στους κόλπους των εκπροσώπων της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ που συναντώνται στο Νταβός απέναντι στην εκλογή Τραμπ επικαλείται τον διάσημο αμερικανό οικονομολόγο Κεν Ρόγκοφ, ο οποίος πρόσφατα δήλωσε: «Για πρώτη φορά πήρα στα σοβαρά όνομα του Ντόναλντ Τραμπ λίγο μετά το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του 2016, όταν ακόμη ήταν υποψήφιος για την αμερικανική προεδρία. Τότε κανένας στο Νταβός δεν έδινε ούτε μία ευκαιρία στον Τραμπ. Όπως έδειξε όμως η εμπειρία, όλοι οι συμμετέχοντες στο περσινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ έπεσαν έξω».
