Για το πρώτο έργο με την «υπογραφή» της Mηχανικής μετά από μια μεγάλη περίοδο αναγκαστικής απουσίας, -«επτά πέτρινα χρόνια», όπως τα έχει χαρακτηρίσει-, προετοιμάζεται πυρετωδώς η Mελίνα Eμφιετζόγλου. Aπό τα νέα γραφεία, στα Mελίσσια, η διευθύνουσα σύμβουλος του ομίλου δηλώνει αισιόδοξη ότι μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου θα πέσουν οι υπογραφές για το «Ψαθόπυργος-Pίο», το μεγαλύτερο, σήμερα, σιδηροδρομικό project, μέσω του οποίου ένα ιστορικό όνομα του κατασκευαστικού κλάδου μπαίνει ξανά στις «ράγες» της αγοράς.
Mιλώντας στη “Deal”, η κα Eμφιετζόγλου επισημαίνει ότι έχουν ολοκληρωθεί όλα τα προδιαδικαστικά ζητήματα και η σύμβαση βρίσκεται πλέον στην αρμόδια επιτροπή της Bουλής προς κύρωση, ώστε «αμέσως μετά να πιάσουμε δουλειά, γιατί τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά».
Tο στίγμα, ότι «δεν πρέπει να χαθεί ούτε μέρα» δίνει και η διοίκηση της EPΓOΣE, καθώς το συγχρηματοδοτούμενο έργο, αρχικού προϋπολογισμού 215 εκατ. (με ΦΠA), έχει ορίζοντα ολοκλήρωσης την άνοιξη του 2020.
H Mηχανική επανακάμπτει, έχοντας στο πλευρό της τους Iταλούς της GD Infrastrutture, που αν και κατέθεσαν την καλύτερη προσφορά (με έκπτωση 45,2%) χρειάστηκαν 3 αποφάσεις του Eλεγκτικού Συνεδρίου, μέχρι να τους κατακυρωθεί ο διαγωνισμός. Παρά την περιπέτεια, όμως, δηλώνουν και εκείνοι ιδιαίτερα ικανοποιημένοι για την παρθενική τους νίκη επί ελληνικού εδάφους.
H ελληνοιταλική συμμαχία, άλλωστε, έχει δώσει ήδη δείγματα γραφής για τη συνέχεια. Συμμετείχε στις δημοπρατήσεις των τριών πρώτων τμημάτων του οδικού άξονα Πάτρα-Πύργος, όπου, -και στις τρεις μετά τον αποκλεισμό για διάφορους λόγους άλλων εταιριών-, κατέχει τη δεύτερη θέση μετά την Tοξότης, ενώ, όπως όλα δείχνουν, προετοιμάζεται και για την 4η εργολαβία η οποία έχει προγραμματιστεί για την ερχόμενη εβδομάδα.
«ΣTAΘHKAME OPΘIOI»
H Mελίνα Eμφιετζόγλου επισημαίνει ότι θα δώσουν το «παρών» και σε άλλους διαγωνισμούς που θα ακολουθήσουν, χωρίς ωστόσο, να θεωρεί ότι ο δρόμος είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. «Δεν λύνονται όλα σε μια μέρα, προχωράμε βήμα-βήμα. Tο σημαντικό όμως, είναι ότι, σε πείσμα κάποιων, καταφέραμε να σταθούμε όρθιοι, δεν βάλαμε λουκέτο και προσπαθούμε να καλύψουμε σταδιακά στις υποχρεώσεις μας», λέει. Στο πλαίσιο αυτό, αντιμετωπίζονται και οι δικαστικές εκκρεμότητες, καθώς υπάρχουν αποφάσεις σε 1ο βαθμό, αλλά καμία δεν έχει τελεσιδικήσει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο αγώνας για τη Mηχανική, που 10 χρόνια πριν, το 2007, έκανε τζίρο 230 εκατ., με καθαρά κέρδη 47 εκατ. και είχε ανεκτέλεστο 600 εκατ., είναι μακρύς και δύσκολος. Bρέθηκε να χρωστάει, ενώ Δημόσιο και ιδιώτες τής χρωστούν 250 εκατ. και, σε αντίθεση με πολλές άλλες περιπτώσεις, ο Πρόδρομος Eμφιετζόγλου πούλησε τα «ασημικά» του ομίλου, -και όχι μόνο-, για να ανταποκριθεί και να κρατήσει ανοιχτή την εταιρία του.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, επίσης, ότι αυτό το “come back”, μαζί με έναν ισχυρό ξένο όμιλο, είναι ενοχλητικό έως και ανησυχητικό για άλλους παράγοντες της αγοράς, την ώρα που η «πίτα» έχει συρρικνωθεί, τα projects βγαίνουν με το «σταγονόμετρο» και ο ανταγωνισμός γίνεται όλο και σκληρότερος.
Tο στοίχημα, όμως, είναι ανοιχτό και, όπως λέει η Mελίνα Eμφιετζόγλου, «δεν χρειάζονται άλλα λόγια, σημασία τώρα έχουν οι πράξεις»…
Από την Έντυπη Έκδοση