Ο «Μαύρος Ιούνιος», ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και το Grexit
Σε τρανταχτές αποκαλύψεις προχώρησε ο γνωστός οικονομολόγος Χανς Βέρνερ Ζιν, μέσω του προσφάτου βιβλίου του περί «ελαστικής ευρωζώνης», αναζωπυρώνοντας τις συζητήσεις σχετικά με μια δυνητική έξοδο της Ελλάδας από την ζώνη του κοινού νομίσματος.
Σημειωνεται ότι ο Γερμανός οικονομολόγος Χανς Βέρνερ Ζιν διετέλεσε στο παρελθόν πρόεδρος του οικονομικού Ινστιτούτου IfO του Μονάχου και έγινε γνωστός στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας σθεναρά ότι η χώρα δεν έχει μέλλον στο ευρώ, εκτιμώντας ότι η ανάκαμψη της είναι εφικτή μόνο με αποχώρηση από τη ζώνη του κοινού νομίσματος και υποτίμηση του εθνικού νομίσματος.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο κ. Ζιν στο βιβλίο του «Μάυρος Ιούνιος», το 2015 που ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πάσχιζε να θέσει την χώρα μας εκτός ευρωζώνης, προφανώς ανακηρύσσοντας δικό του «βιλαέτι» αφού η επίσημη θέση του Βερολίνου απείχε παρασάγγας από την δική του, είχε με το μέρος του 15 υπουργούς οικονομικών. Το σχέδιό του ματαίωσαν η επίμονη αντίδραση του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ και η ίδια η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ.
Στο βιβλίο του ο κ. Ζιν διατείνεται πως σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, είναι επιτακτική ανάγκη θεσμοθέτησης εντός της ΕΕ ενός μόνιμου μηχανισμού εξόδου από την ευρωζώνη κρατών – μελών που δεν καταφέρνουν να υλοποιήσουν την δημοσιονομική προσαρμογή που απαιτεί το σκληρό κοινό νόμισμα, έχοντας όμως το δικαίωμα, μελλοντικά, να επανενταχθούν, μόλις οι οικονομικές συνθήκες το επιτρέψουν.
Ο γνωστός Γερμανός οικονομολόγος προτείνει λύσεις για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της Ευρώπης και τάσσεται υπέρ πιο χαλαρών δεσμών των κρατών-μελών με την ευρωζώνη. Ο Γερμανός οικονομολόγος παρουσιάζει σύμφωνα με τη Deutsche Welle ένα σχέδιο 15 σημείων για την «επανίδρυση» της Ευρώπης. Μεταξύ άλλων προτείνει μέτρα εξυγίανσης του ευρώ. Ανάμεσα σε αυτά «μια ελαστικοποίηση της συμμετοχής (σ.σ. στην ευρωζώνη). Αυτό το ονομάζω ‘ευρώ που αναπνέει’, που σημαίνει ότι χώρες που δεν τα καταφέρνουν εντός του ευρώ επειδή έχει γίνει πολύ ακριβό για αυτές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποχωρούν και να υποτιμούν το νόμισμά τους». Όπως διευκρινίζει, μετά από μερικά χρόνια και εφόσον πληρούν τα κριτήρια εισόδου θα μπορούν να επανεντάσσονται στην ευρωζώνη. Μία τέτοια περίπτωση χώρας είναι κατά τον κ. Ζιν και η Ελλάδα.
Ολάντ και Μέρκελ απέτρεψαν το σενάριο
«Ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήθελε να δρομολογήσει ήδη το καλοκαίρι του 2015 την έξοδό της και είχε φέρει στο πλευρό του και 15 υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης. Αυτό ανετράπη με μια κοινή ενέργεια του Φρανσουά Ολάντ και της Άnγκελα Μέρκελ», υπογραμμίζει ο Gερμανός οικονομολόγος, χαρακτηρίζοντας ως λανθασμένη την απόφαση που ελήφθη. «Η Ελλάδα θα ήταν σε καλύτερη κατάσταση εάν αποχωρούσε από τη ζώνη του ευρώ, επειδή θα μπορούσε να υποτιμήσει το νόμισμά της και να ξεκινήσει την οικονομική της ανάκαμψη», ισχυρίζεται.
Η πολιτική της ΕΚΤ
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Deutsche Welle, ο Χανς Βέρνερ Ζιν τάσσεται υπέρ του περιορισμού των «δημοσιονομικών και αναδιανεμητικών μέτρων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ)», επισημαίνοντας ότι «θα πρέπει να αποτραπεί η δυνατότητα της ΕΚΤ να αγοράζει κρατικά ομόλογα σε αυτό το εύρος που το κάνει αυτή την ώρα. Αυτό είναι νομισματικοποίηση του κρατικού χρέους», κάτι που, όπως υπογραμμίζει, απαγορεύεται από τις ευρωπαϊκές συνθήκες.
Ο Μαύρος Ιούνιος
Ο τίτλος «Μάυρος Ιούνιος» επελέγη με αφορμή όχι μόνο το Brexit στις 23 του περασμένου Ιουνίου, αλλά και εξαιτίας μιας δικαστικής απόφασης στη Γερμανία. «Δύο ημέρες νωρίτερα, στις 21 Ιουνίου, το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο, χωρίς σχεδόν να γίνει αντιληπτό από την κοινή γνώμη, υποτάχθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο ζήτημα της απόφασης που αφορά το ΟΜΤ, το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων της ΕΚΤ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε ότι το ΟΜΤ είναι νόμιμο. Ο ανώτατος δικαστής ήταν από την Ελλάδα και ο εισαγγελέας από την Ισπανία, δύο χώρες με ξεκάθαρα συμφέροντα σε αυτήν την υπόθεση».
Ο Χανς-Βέρνερ Ζον εξέφρασε την απογοήτευσή του για την απόφαση των ανώτατων δικαστών στη Γερμανία, οι οποίοι παρότι διατύπωσαν επιφυλάξεις αποδέχθηκαν την ερμηνεία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.