Οι κινεζικές επενδύσεις στην Ευρώπη έχουν σκαρφαλώσει στα ύψη. Την ίδια ώρα όμως μειώνονται οι ευρωπαϊκές επενδύσεις στην Κίνα. Λόγος ανησυχίας για τους Ευρωπαίους ή χρειάζεται διόρθωση πορείας και άνοιγμα;
Όπως γράφει η Deutsche Welle, η όρεξη των Κινέζων για επενδύσεις στην Ευρώπη είναι ακόρεστη. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Ινστιτούτου Κινεζικών Μελετών Mercator και του ομίλου Rhodium, μόνο πέρυσι εισέρρευσαν στην γηραιά ήπειρο 40 δις δολάρια κινεζικό κεφάλαιο, που αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 77% σε σύγκριση με το 2015. Το 1/3 εξ αυτών επενδύθηκε στη Γερμανία.
Αυτή η εξέλιξη δεν ξενίζει τον Γεργκ Βίτκε, πρόεδρο του Εμπορικού Επιμελητηρίου της ΕΕ στην Κίνα. «Συνήθως υπάρχει συσχετισμός ανάμεσα στις εξαγωγές και στις επενδύσεις», υποστηρίζει μιλώντας στη DW. «Το ότι για καιρό οι κινέζοι επενδυτές δίσταζαν οφείλεται στο ότι δεν διέθεταν αρκετούς μάνατζερ στο εξωτερικό για να ενσωματώσουν στις δικές τους δομές ξένες επιχειρήσεις που ήθελαν να εξαγοράσουν». Το Εμπορικό Επιμελητήριο της ΕΕ στο Πεκίνο εκφράζει πάντως την ανησυχία ότι η επιρροή της Κίνας στην Ευρώπη θα ενισχυθεί μέσω των αυξημένων επενδύσεων. Σε μελέτη της που θα δημοσιευτεί την ερχόμενη εβδομάδα ζητά να γίνεται ενδελεχής έλεγχος όλων των εξαγορών που γίνονται από κρατικές κινεζικές επιχειρήσεις και υπηρετούν την κινεζική πολιτική που ακούει στην στρατηγική “Made in China 2025”.
Με άλλα λόγια, μια στρατηγική που θέλει να κάνει την Κίνα από εργοτάξιο του κόσμου σε ένα έθνος υψηλής τεχνολογίας.«Θέλουμε εμείς στην Ευρώπη να δεχθούμε περισσότερη κρατική επιρροή μετά από προσπάθειες δεκαετιών για να κρατήσουμε τις κυβερνήσεις μας μακριά από τις μπίζνες, είναι το ρητορικό ερώτημα που θέτει ο Γεργκ Βίτκε για να απαντήσει: «Δεν θέλουμε να γίνουμε τμήμα του 13ου πενταετούς σχεδίου της Κίνας. Καλύτερα να μείνει για την ίδια τη χώρα».
Τέτοιου είδους αντιδράσεις προέρχονται όμως και από την πολιτική. Τελευταία οι υπουργοί Οικονομικών της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας απέστειλαν επιστολή στην αρμόδια Επίτροπο Σεσίλια Μάλστρομ ζητώντας να βρεθεί τρόπος για την απαγόρευση επενδύσεων από τρίτες χώρες όταν οι επενδυτές στηρίζονται από το κράτος, η επένδυση είναι τμήμα ενός κρατικού προγράμματος ή δεν υπάρχει η αρχή της αμοιβαιότητας, λόγοι που ισχύουν στην περίπτωση της Κίνας. Βέβαια η κινεζική κυβέρνηση δεν αποκρύπτει ότι στηρίζει τις μεγάλες επιχειρήσεις, επικαλούμενη το καθεστώς αναπτυσσόμενης χώρας που έχει. Επιχείρημα όμως που δεν ισχύει, όπως σημειώνει ο Γεργκ Βίτκε. «Η Κίνα είναι η μεγαλύτερη αγορά αυτοκινήτων στον κόσμο. Σε ορισμένους τομείς μάλιστα οι Κινέζοι έχουν την πρωτοκαθεδρία. Αναρωτιόμαστε για πόσο καιρό ακόμη θα κρύβονται πίσω από το επιχείρημα ότι είναι αναπτυσσόμενη χώρα»;
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ η Κίνα συγκαταλέγεται στις χώρες με κλειστή οικονομία. Αποτελεί και έναν από τους λόγους που οι ευρωπαϊκές επενδύσεις στη χώρα έπεσαν πέρυσι κατά 30% σε σύγκριση με πρόπερσι. Στο μεταξύ η Κίνα στέλνει μηνύματα καλή θέλησης. Η αρχή έγινε στο Νταβός όπου στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ο κινέζος πρόεδρος χρησιμοποίησε τη λέξη παγκοσμιοποίηση και ακολούθησε οδηγία του Κρατικού Συμβουλίου με την οποία χαλαρώνουν οι περιορισμοί ξένων επενδυτών σε διαφόρους τομείς παροχής υπηρεσιών.
