Αλλάζει το εργασιακό τοπίο στον ιδιωτικό τομέα μέσα στο 2011. Σύμφωνα με τον εργασιακό νόμο ο οποίος ψηφίστηκε στην βουλή, προβλέπεται «ψαλίδισμα» των μισθών μέχρι και 26%. Επιπλέον καταργείται η αποζημίωση, στην περίπτωση που κάποιος εργαζόμενος απολυθεί πριν συμπληρώσει τον 1 χρόνο εργασίας σε μία επιχείρηση.
Οι 10 κυριότερες αλλαγές στον ιδιωτικό τομέα είναι οι εξής:
1-Καθιερώνονται οι ειδικές επιχειρησιακές συµβάσεις, που θαυπερισχύουν έναντι των κλαδικώνκαι των οµοιοεπαγγελµατικών. Οι επιχειρησιακές συµβάσεις µπορούν να αλλάξουν όλους τους όρους εργασίας και αµοιβής µε γνώµονα την ανάγκηπροσαρµογής των επιχειρήσεων στις συνθήκες της αγοράς και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Σε ό,τι αφορά τιςαποδοχές,θα έχουν ως «πάτωµα» τα ελάχιστα όρια µισθών και ηµεροµισθίων που προβλέπει η εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύµβαση Εργασίας (σήµερα είναι 740 ευρώ).
2-Ο εργαζόµενος σε καµία περίπτωση δεν µπορεί να αρνηθεί την εφαρµογή µιας ειδικής επιχειρησιακής σύµβασης, εφόσον έχει υπογραφεί ανάµεσα στον εργοδότη και τους εκπροσώπους των εργαζοµένων. Αν,µάλιστα, απολυθεί όσο διαρκεί ηεπιχειρησιακή σύµβαση, ο εργοδότηςθα του καταβάλει την αποζηµίωση µε βάση τον νέο, µειωµένο µισθό.
3-Ειδικές επιχειρησιακές συµβάσεις εργασίας µπορεί να υπογράψει κάθε εργοδότης που απασχολεί λιγότερους από 50 εργαζομένους µε το επιχειρησιακό σωµατείο και αν δεν υπάρχει, µε το αντίστοιχο κλαδικό ή την αντίστοιχη Οµοσπονδία.
4-Η ειδική επιχειρησιακή σύµβαση θα κατατίθεται µαζί µε µια «αιτιολογική έκθεση» στο Συµβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας, το οποίο απλώς θα γνωµοδοτεί για τη σκοπιµότητα.
5-Στις επιχειρήσεις κάτω των 20εργαζοµένων, όπου δεν µπορεί να συσταθεί σωµατείο, δεν θα υπογράφονται ειδικές επιχειρησιακές συµβάσεις. Οι όροι αµοιβής και εργασίας θα είναι υποχρεωτικά αυτοί που προβλέπουν η κλαδική ή η παρόμοια σύµβαση, αφού και µε το νέο καθεστώς ο εκάστοτε υπουργός διατηρεί το δικαίωµα να επεκτείνει και νακηρύξει γενικά υποχρεωτική για όλους τους εργαζοµένους του κλάδου ή ενόςεπαγγέλµατος µια συλλογική σύµβαση εργασίας, η οποία έχει υπογραφεί και δεσµεύει το 51% των εργαζοµένων του κλάδου ή του επαγγέλµατος. Αν δεν υπάρχει κλαδική σύµβαση, θα ισχύουν ατοµικές συµβάσεις µε τους όρους της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύµβασης Εργασίας.
6-Αν δεν υπογραφείεπιχειρησιακή σύµβαση, θα ισχύει η κλαδική εφόσον τα συνδικάτα έχουν φροντίσει να την υπογράψουν και οι αντιπροσωπευτικές οργανώσεις έχουν ζητήσει από το υπουργείο Εργασίας καιΚοινωνικής Ασφάλισης να την κηρύξει ως γενικά υποχρεωτική και για τα µηµέλη τους (διατηρείται η επέκταση).
7-Σχετικά µε τις αποζηµιώσεις, σε περίπτωση απόλυσης προβλέπεται η µη πληρωµή αποζηµίωσης στον νέο που θα απασχολείται «δοκιµαστικά» για έναν χρόνο σεµια επιχείρηση (η δοκιµαστική περίοδος από 2 έως 6 µήνες που ήταν, επεκτείνεται τώρα στον έναν χρόνο). Προβλέπει, ακόµη, την καταβολή ενός µισθού (αντί των 2) σε περίπτωση απόλυσης, µε προειδοποίηση, υπαλλήλου που εργάζεται από 1 έως 2 χρόνια στον ίδιο εργοδότη.
8-Σχετικά µε την προσαύξηση ωροµισθίου για τις υπερωρίες που θα κάνει ο µερικώς απασχολούµενος, µε απόφαση του εργοδότη καταργείται η προσαύξηση 10%του ωροµισθίου που είχε ψηφιστεί πριν από µερικούς µήνες. Ο µερικώς απασχολούµενος, εφόσον του ζητηθεί ναεργαστεί επιπλέον ώρες, θα αµείβεται όπως και οι υπόλοιποι εργαζόµενοι.
9-Για τους ενοικιαζόµενους εργαζοµένους το νοµοσχέδιο επανακαθορίζει τη διάρκεια της απασχόλησης των εργαζοµένων σε έµµεσο εργοδότη (µε τυχόν παρατάσεις) στους 36 µήνες, από 18 που είναι σήµερα. Μετά την πάροδο των 36 µηνών ο εργαζόµενος θεωρείται ότι έχει σύµβαση εργασίας αορίστου χρόνου µε τον έµµεσο εργοδότη.
10-Αυξάνεται από τους 6 στους 9 µήνες το διάστηµα που µπορεί ο εργοδότης να επιβάλει σύστηµα εκ περιτροπής εργασίας.
Γιάννης Μπελεγρίνης
