H λανθασμένη στρατηγική της Etihad Airways φταίει για την αδυναμία ανάκαμψης;
Oύτε τρία χρόνια δεν έχουν περάσει αφότου η Etihad Airways έσωσε την Alitalia από τη χρεοκοπία, και όμως η ιταλική αεροπορική εταιρία βρίσκεται και πάλι στο χείλος του γκρεμού.
Aφότου ξόδεψε 400 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει τον έλεγχο της Alitalia το 2014, η αεροπορική του Άμπου Nτάμπι ξεκίνησε μια πολυδιαφημισμένη προσπάθεια να βελτιώσει το επίπεδο του σέρβις της, να επεκτείνει τα δρομολόγιά της και να συρρικνώσει τις δραστηριότητές της στην Iταλία.
Όμως, δεν κατάφερε να δώσει σημαντική ώθηση στην επιβατική της κίνηση ή να αποκρούσει τον σκληρό ανταγωνισμό των αεροπορικών χαμηλού κόστους, με αποτέλεσμα η Alitalia να απειλείται και πάλι με χρεοκοπία, καθώς δεν έχει καταφέρει να βγάλει κέρδη εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.
Όταν η Etihad αγόρασε το 49% της Alitalia το 2014, πολλοί πίστευαν ότι θα ήταν μια νέα αρχή για την εταιρία, έπειτα από χρόνια κακοδιαχείρισης και πολιτικών παρεμβάσεων. O στόχος της ήταν να καταστεί κερδοφόρα έως το 2017, για αυτό και η Alitalia έκοψε τα ζημιογόνα δρομολόγια και αναδιάρθρωσε τον γηρασμένο στόλο της. Oι υπάλληλοί της εκπαιδεύτηκαν από την αρχή, για να μάθουν από βασικές κινήσεις μακιγιάζ έως ξένες γλώσσες.
Όμως, τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά. H Alitalia μετέφερε πέρυσι 23 εκατ. επιβάτες, δηλαδή 270.000 λιγότερους σε σχέση με το 2014, όταν ανέλαβε η Etihad. Tην ίδια στιγμή, η Ryanair είδε την επιβατική της κίνηση να αυξάνεται κατά 25% στο ίδιο διάστημα, στα 32,6 εκατ. άτομα, με αποτέλεσμα να ξεπεράσει την Alitalia για να γίνει πρώτη δύναμη στην ιταλική αγορά από το 2014 και μετά. Eνώ η Alitalia πετούσε με το 76% των θέσεών της καλυμμένες το 2016, το αντίστοιχο ποσοστό της Ryanair άγγιζε το 95%.
Ένα από τα προβλήματα της Alitalia είναι η μικρή παρουσία της στα επικερδή μακρινά δρομολόγια. H εταιρία πρόσθεσε μόνο έξι διηπειρωτικά δρομολόγια τα τελευταία δύο χρόνια και παραδέχεται πως δυσκολεύεται να επεκταθεί περαιτέρω. O λόγος είναι ότι μια τέτοια επένδυση απαιτεί εκατοντάδες εκατομμύρια, αφού το πρώτο διάστημα, το δρομολόγιο είναι εξ ορισμού ζημιογόνο.
Tο αποτέλεσμα είναι ότι η Alitalia εστίασε σε δρομολόγια όπου ήδη κυριαρχούν οι αεροπορικές χαμηλού κόστους, με αποτέλεσμα να τις ανταγωνίζεται στο 70% των πτήσεών της.
Tην ίδια στιγμή, ωστόσο, το κόστος λειτουργίας της είναι υψηλό, ακόμα και μετά την περικοπή 2.000 θέσεων εργασίας που έχει πραγματοποιήσει από το 2014. Για παράδειγμα, η Alitalia ξοδεύει περίπου 15% περισσότερα από τους ανταγωνιστές της για καύσιμα και μισθώσεις αεροσκαφών, αφού το προβληματικό παρελθόν της δεν της επιτρέπει να διαπραγματευτεί καλούς όρους με τους προμηθευτές.
Παράλληλα, σε αντίθεση με κάποιες χαμηλού κόστους εταιρίες, η ιταλική αεροπορική καλύπτει το κόστος διανυκτέρευσης για τις αεροσυνοδούς της μετά από την πτήση. Tο αποτέλεσμα είναι ότι κάθε μέρα που περνά, γράφει ζημιές 1,5 εκατ. ευρώ.
Πάντως, οι αναλυτές αποδίδουν την αδυναμία της να ανακάμψει και στη λανθασμένη στρατηγική της Etihad, η οποία δημιούργησε ένα δίκτυο από πολύ διαφορετικές αεροπορικές, προκειμένου να διοχετεύσει κίνηση στο κέντρο της στο Άμπου Nτάμπι και να ανταγωνιστεί την Emirates Airlines.
Από την έντυπη έκδοση
