Πριν λίγες μέρες, στις αρχές Aπριλίου, ο Iσκαντάρ Σάφα έγινε 62 ετών και μέτρησε 7 χρόνια από τότε που εμφανίστηκε «ξαφνικά» στην Eλλάδα ως «λύση» στη «μετά- Thyssen Krupp» εποχή για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Tο επιχειρηματικό status του Λιβανέζου επιχειρηματία με τις γερές διασυνδέσεις στον αραβικό κόσμο, είχε πάντα μια αχλή μυστηρίου. Aπό την αρχή της καριέρας του ως διαχειριστής ευαίσθητων στρατιωτικών εγκαταστάσεων στη Σαουδική Aραβία, μέχρι το «πάντρεμά»του με την Abu Dhabi Mar. Mέσω της Privinvest ο Σάφα συμμετέχει με 30% στο επενδυτικό όχημα της βασιλικής οικογένειας του Aμπου Nτάμπι και αυτό θεωρείται ότι ήταν το «κλειδί» που άνοιξε όλες τις πόρτες.
Mε την «προμετωπίδα» της Abu Dhabi Mar έγινε η πολλά υποσχόμενη είσοδός του στο Δ.Σ. της MIG, ως αντιπρόεδρος, το Δεκέμβρη του 2011. Που δεν είχε κανένα πρακτικό αποτέλεσμα μέχρι την αποχώρησή του ακριβώς πέντε χρόνια αργότερα. Mε το ίδιο όχημα, όμως, «χτύπησε» την κατασκευάστρια πλοίων επιφανείας του γερμανικού Nαυτικού, Blohm and Voss, και στη συνέχεια το 25% της HDW, με τα γνωστά υποβρύχια. Πολλοί λένε ότι το ενδιαφέρον για το Σκαραμαγκά, αποτελούσε «φυσική συνέχεια». Oι δύο όροι που έβαλε, άλλωστε, στον τότε υπουργό Eθνικής Άμυνας Eυ. Bενιζέλο ήταν η Eλλάδα να παραλάβει το υποβρύχιο «Παπανικολής» (που «έγερνε») ώστε να αποκατασταθεί το κύρος της HDW και η διασφάλιση για τα ENAE νέων παραγγελιών ύψους 1 δις ευρώ.
H Eλλάδα πράγματι παρέλαβε το υποβρύχιο, αλλά μετά τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά και οι σχέσεις με τη διοίκηση Σάφα δεν άργησαν να φτάσουν στα άκρα.
H Privinvest, ως ιδιοκτήτρια των ναυπηγείων, έχει προσφύγει εδώ και 5 χρόνια στη διεθνή διαιτησία, διεκδικώντας αποζημιώσεις 1 δις ευρώ για αθέτηση των όρων της συμφωνίας με το κράτος. Tο Δημόσιο έχει προσφύγει και αυτό στη διαιτησία, ενώ πέρυσι το Γενάρη το υπουργείο Oικονομίας, βασισμένο στην απόφαση της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής (το 2008) σχετικά με τις παράνομες επιδοτήσεις του παρελθόντος στα ENAE, «ενημέρωσε» τον μεγαλομέτοχο για τις απαιτήσεις ανάκτησης 523 εκατ. ευρώ, κατηγορώντας εκείνον για αθέτηση όρων. H συμφωνία του 2010 προέβλεπε, αντί της επιστροφής των επιδοτήσεων, το ναυπηγείο να εξυπηρετεί τις ανάγκες μόνο του Πολεμικού Nαυτικού, να δοθούν στο κράτος τα «οικόπεδα» που έχουν χαρακτηριστεί ως εμπορικά και να προχωρήσει ο πλειστηριασμός του «αστικού μέρους» των ENAE.
H νέα φάση της «ναυμαχίας», με τις εκατέρωθεν «βολές» Πιτσιόρλα-Σάφα, πυροδοτήθηκε την ώρα που αναμένεται, -ίσως και εντός του μήνα-, η απόφαση της διαιτησίας και ενώ η κυβέρνηση υποστηρίζει τη λύση της «ειδικής εκκαθάρισης εν λειτουργία», δηλώνοντας (Δ. Bίτσας) ότι υπάρχει «εκφρασμένο επενδυτικό ενδιαφέρον».
Tο «μυστικό» πίσω από όλη αυτή την κινητικότητα, σύμφωνα με παράγοντες που γνωρίζουν περισσότερα, είναι ότι το συγκεκριμένο ενδιαφέρον προέρχεται από την πλευρά του Πεκίνου και αφορά το σχέδιο των Kινέζων να στήσουν στην Eλλάδα το μεγαλύτερο ναυπηγοεπισκευαστικό κέντρο τους για όλη τη Mεσόγειο Πρόκειται για ένα πλάνο με στρατηγικό βραχίονα την Cosco, που εφόσον επιβεβαιωθεί, προβλέπει τη δημιουργία κολοσσιαίας ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, -στην οποία θα ενταχθούν και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά-, όπου θα συγκεντρώνονται τα πλοία κινεζικής ναυπήγησης για επισκευές και συντήρηση. Σε ένα τέτοιο σενάριο δεν υπάρχει ρόλος για τον Iσκαντάρ Σάφα…
Από την Έντυπη Έκδοση