Μέχρι σήμερα, οι κατηγορίες για ευνοιοκρατία έμοιαζαν να μην αγγίζουν τον Μάρτιν Σουλτς. Για πόσο όμως θα μπορέσει να αποφύγει αυτό το δυσάρεστο θέμα, διερωτάται η Deutsche Welle σε σημερινό άρθρο της.
H Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι δεν βλέπει λόγο για να κινήσει επίσημη εξεταστική διαδικασία. Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνεχίζει να ασκεί κριτική στον Γερμανό πολιτικό.
Την Πέμπτη, οι ευρωβουλευτές αποφάσισαν κατά πλειοψηφία να θέσουν υπό αμφισβήτηση διάφορες αποφάσεις του Σουλτς, οι οποίες ελήφθησαν κατά την περίοδο της προεδρίας του στο ευρωκοινοβούλιο. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τις παρακάτω περιπτώσεις:
Η υπόθεση Ένγκελς
Το 2012, ο επικεφαλής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) είχε στείλει τον έμπιστο συνεργάτη του, Μάρκους Ένγκελς, σε επαγγελματικό ταξίδι διαρκείας στο Βερολίνο, παρ’ ότι ο ίδιος ήταν εγκαταστημένος και παλαιότερα στη γερμανική πρωτεύουσα. Αυτό το επαγγελματικό ταξίδι συνοδευόταν από επίδομα διαμονής στην αλλοδαπή, ύψους 16%, συν την ημερήσια αποζημίωση.
Η διοίκηση του Κοινοβουλίου δεν έχει βρει στοιχεία, τα οποία να αποδεικνύουν ότι ο Ένγκελς λάμβανε παράνομα χρήματα, τα οποία δεν δικαιούταν. Ωστόσο, πολλοί υποστηρίζουν ότι για το Ευρωκοινοβούλιο αλλά και για τους φορολογούμενος, θα ήταν πολύ πιο οικονομικό ο Ένγκελς να είχε προσληφθεί κατευθείαν στο Βερολίνο, οπότε και δεν θα δικαιούταν τα επιπλέον επιδόματα.
Υψηλά ειδικά επιδόματα
Ως πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου ο Σουλτς είχε προβλέψει για τους συνεργάτες του ειδικά επιδόματα, ύψους από 300 μέχρι 2.200 ευρώ το μήνα, με τη δικαιολογία ότι οι υπάλληλοι θα έπρεπε κανονικά να μπουν σε υψηλότερη μισθολογική κλίμακα. Επειδή όμως αυτό μπορούσε να γίνει μόνο μετά από ενάμιση χρόνο, για το μεσοδιάστημα δόθηκαν αυτά τα ειδικά επιδόματα.
Η επικεφαλής της επιτροπής ελέγχου του προϋπολογισμού και μέλος της Χριστιανοδημοκρατικής παράταξης (CDU), Ίνγκε Γκρέσλε, υποστηρίζει ότι η τελευταία μεταρρύθμιση έγινε ακριβώς για να αποφεύγονται οι αυξήσεις σε μισθούς εργαζομένων που αμείβονται ήδη επαρκώς.
Αντικανονικές αποφάσεις προαγωγής
Ο υποψήφιος καγκελάριος επέτρεψε σε έναν συνεργάτη του να συντάξει αποφάσεις προαγωγής για τον εαυτό του και για άλλους συναδέλφους. Στόχος φαίνεται να ήταν η διατήρηση του βαθμού των εργαζομένων ακόμη και μετά την αποχώρηση από την ομάδα του Μάρτιν Σουλτς. Το γεγονός ότι ο τότε πρόεδρος του Κοινοβουλίου επέτρεψε στους ίδιους του τους συνεργάτες να συντάξουν τις επιστολές προαγωγής τους, προκαλεί τουλάχιστον εντύπωση. Η διοίκηση του Κοινοβουλίου υποστήριξε μόνο εν μέρει την απόφαση του Σουλτς και συμφώνησε σε μια λιγότερο ελκυστική προαγωγή για τους εργαζόμενους.
Συνεργάτες στον προεκλογικό αγώνα
Πριν από τρία χρόνια ο Σουλτς είχε θέσει υποψηφιότητα για τη θέση του επικεφαλής της Κομισιόν. Κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποίησε το προσωπικό του Κοινοβουλίου για την προσωπική του καμπάνια.
Οι συντάξεις των ευρωβουλευτών
Μπορεί για το συγκεκριμένο θέμα να μην προσάπτει κανείς οτιδήποτε στον σοσιαλδημοκράτη πολιτικό, ωστόσο η συζήτηση περί αύξησης συντάξεων των ευρωβουλευτών ενόχλησε. Ο Μάρτιν Σουλτς ήταν ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές και επικρίθηκε γι’ αυτό.
Μετά την ψηφοφορία της Πέμπτης η διοίκηση του Κοινοβουλίου θα αναγκαστεί να ασχοληθεί και πάλι με τον φάκελο Σουλτς. Ο ίδιος από την πλευρά του, αποφεύγει να σχολιάζει τις κατηγορίες σε βάρος του. Σίγουρα όμως, το ζήτημα αυτό θα απασχολήσει την προεκλογική περίοδο.
