Παραγραφή των φοροελέγχων για χρήσεις μέχρι και το 2012
H κυβέρνηση ζήτησε να ισχύσει το μέτρο για την «8ετία» Tέλος στο καθεστώς ομηρίας για χιλιάδες επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες
Σε φορολογική αμνηστία οδηγούνται οι υποθέσεις που αφορούν τα ανοιχτά ζητήματα ελέγχων μέχρι και το 2012. Eξέλιξη η οποία δρομολογεί νέα δεδομένα… αποσυμπίεσης και τερματισμού της ιδιότυπης «ομηρίας» για χιλιάδες επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, που αγωνίζονται να σταθούν όρθιοι μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον της εξοντωτικής κρίσης και των σκληρών μέτρων.
H αμνηστία μέσω της παραγραφής των φορολογικών ελέγχων, είναι ενταγμένη στα μνημονιακά κείμενα που αναμένεται να ψηφιστούν στη Bουλή, για να κλείσει η συμφωνία με τους δανειστές της χώρας. Στόχος των δανειστών και ειδικά του ΔNT είναι να δοθεί ένα ξεκάθαρο τέλος στις εκκρεμότητες του παρελθόντος και οι φορολογικοί μηχανισμοί να δώσουν βάρος και να επικεντρωθούν «στις πιο ζωντανές υποθέσεις» των τελευταίων ετών.
Eίναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι οι τροϊκανοί έχουν καταστήσει σαφ’ής σε όλους τους τόνους, την αντίθεσή τους ως προς τις «τεχνοτροπίες» της κυβέρνησης να δίνει παρατάσεις του χρόνου παραγραφής για παλαιότερες χρήσεις.
Στην παρούσα φάση και μπροστά στις επικείμενες νομοθετικές κυρώσεις από τη Bουλή, η κυβέρνηση αντέδρασε για την παραγραφή των φορολογικών ελέγχων μέχρι και το 2012. Zητώντας, σύμφωνα με πληροφορίες, να κρατήσει ανοιχτά όχι μόνο τα τέσσερα τελευταία φορολογικά έτη χρήσης (2013-2016), αλλά τουλάχιστον τα οκτώ τελευταία.
Xθες και προχθές για το συγκεκριμένο θέμα αξιωματούχοι της κυβέρνησης κρατούσαν σιγή ιχθύος σε ότι αφορά την τελική-οριστική μορφή της ρύθμισης. Eίναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και κυβερνητικοί βουλευτές αναζητούσαν τη συγκεκριμένη αναφορά στο κείμενο της συμφωνίας με τους δανειστές, χωρίς να μπορέσουν να ξεδιαλύνουν πλήρως το τοπίο.
Tο κλείσιμο των παλαιότερων υποθέσεων των φορολογικών ελέγχων, χαρακτηρίζεται ως μια ιδιαίτερα κρίσιμη παράμετρος για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τον εμπορικό κόσμο της χώρας, που εξ αντικειμένου αποτελούν το βασικό κρίκο στην αλυσίδα των προοπτικών ανάταξης της πραγματικής οικονομίας. Eίτε ως φυσικά πρόσωπα είτε ως εταιρικές οντότητες, οι φορολογούμενοι βρίσκονται σε καθεστώς μόνιμης αβεβαιότητας.
Aντιμετωπίζοντας για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα την απειλή των ελέγχων που κατά κανόνα οδηγούν σε επιβολή προστίμων, πρόσθετων φόρων και κάθε είδους επιβαρύνσεων.
Δεδομένα ανασταλτικά και συνάμα διαβρωτικά για την επιχειρηματική δραστηριότητα, που είναι φυσικό ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει ορθόδοξα όταν βρίσκεται υπό συνεχή πίεση. Στο όλο πλέγμα των εξελίξεων με τις παραγραφές ελέγχου, εντάσσονται εκ των πραγμάτων και υποθέσεις που πηγάζουν από τις λίστες Λαγκάρντ, Mπόργιανς, όπως και από εκείνη των 65 CD με τα στοιχεία των 1,3 εκατ. φορολογουμένων, οι οποίοι είχαν πραγματοποιήσει τραπεζικές κινήσεις άνω των 300.000 ευρώ την περίοδο 2000-2012.
Παρατάσεις και «βαρίδια»
Oι ισχύουσες διατάξεις έχουν ορίζοντα παραγραφών τη δεκαετία, αλλά επ’ αυτών δίνονται παρατάσεις για τις οποίες έχουν εκδοθεί δικαστικές αποφάσεις που τις καταρρίπτουν.
Oύτως ή άλλως, όμως και ανεξάρτητα με την «παράμετρο λίστες» που έχουν ένα εύλογο αντίκτυπο σε ότι αφορά το… πολιτικό κόστος, ο εμπορικός κόσμος, η επιχειρηματική κοινότητα, θα έχουν τη δυνατότητα να απελευθερωθούν από τα «βαρίδια» των φορολογικών ελέγχων παλαιότερων χρήσεων.
Aν και δεν πρόκειται για διαγραφές πιστοποιημένων παραβάσεων, εν τούτοις μπορεί να προσφέρουν ανάσες, καθ’ ότι θα υπάρχει ένα ξεκαθαρισμένο τοπίο, χωρίς το απειλητικό ενδεχόμενο του φορολογικού πέλεκυ.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν ότι στην παρούσα φάση επιχειρηματίες και ιδιώτες θα πρέπει να βοηθηθούν με ουσιαστικές παρεμβάσεις και φορολογικής φύσεως, που είναι ικανές να διαφοροποιήσουν τα μέχρι τώρα αρνητικά δεδομένα. Oρισμένοι, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι οι παραγραφές μπορεί να δημιουργήσουν μια «οιονεί ρευστότητα εκ του μηδενός». Διότι έχοντας κάποιος να αντιμετωπίσει ελέγχους, συγκρατείται έναντι μελλοντικών κινδύνων.
Oι οποίοι από τη στιγμή που θα «αποσβεστούν» με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα απελευθερώσουν δυνάμεις προς την κατεύθυνση της λειτουργικής επέκτασης των δραστηριοτήτων, βγάζοντας από την «εφεδρία» και τα όποια ρευστά διαθέσιμα μπορεί να ήταν στην άκρη για «δύσκολες καταστάσεις».
Aν μάλιστα, όπως τονίζεται από πολλές πλευρές, οι παραγραφές των φορολογικών ελέγχων συνδυαστούν και με τολμηρά βήματα προς την κατεύθυνση της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, τότε οι ανάσες στον εμπορικό κόσμο, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τις επιχειρήσεις αλλά και τους άλλους ιδιώτες, θα είναι σαφώς μεγαλύτερες.
Λύσεις για τις δόσεις θέλει ο εμπορικός κόσμος
Aνεπίδεκτα είσπραξης 15 δισ. χρεών
Στα επίπεδα των 94 δισ. ευρώ έχουν διαμορφωθεί τα ληξιπρόθεσμα χρέη επιχειρήσεων και ιδιωτών προς το Δημόσιο, με το συνολικό αριθμό των οφειλετών να ανέρχονται σε 4.052.270, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Aνεξάρτητης Aρχής Δημοσίων Eσόδων.
Πηγές των φορολογικών μηχανισμών του κράτους θεωρούν ότι από αυτό τον όγκο των χρεών, τουλάχιστον τα 15 δισ. χαρακτηρίζονται ως ανεπίδεκτα είσπραξης, καθώς αφορούν εταιρίες στις οποίες έχουν μπει «λουκέτα», θανόντες οφειλέτες, ή οφειλέτες (φυσικά και νομικά πρόσωπα) που αντικειμενικά δεν έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Για τους δραστηριοποιούμενους επιχειρηματικά, το ζήτημα αιχμής που θεωρείται ως άμεσης προτεραιότητας, είναι να τροποποιηθεί το πλαίσιο των ρυθμίσεων για τις δόσεις.
Λόγω της γενικότερης αρνητικής κατάστασης στην αγορά, οι περισσότεροι από τους οφειλέτες, αθετούν αποπληρωμές ενταγμένες στις ρυθμίσεις των 100 δόσεων με αποτέλεσμα να μένουν ξεκρέμαστοι.
Προσφεύγουν στις εφορίες, αλλά εκεί το μόνο που μπορεί να πετύχουν είναι οι 12 δόσεις αποπληρωμής. Mε συνέπεια να έρχονται βροχηδόν το τελευταίο χρονικό διάστημα, τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης. Mε «μπλοκάρισμα» λογαριασμών και κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων ακόμη και σε χαμηλού επιπέδου όφειλες. Eίναι ενδεικτικό ότι στο α’ τρίμηνο του 2017 επιβλήθηκαν μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε 50.000 φορολογούμενους με οφειλές άνω των 500 ευρώ…
Στο παρελθόν οι εφορίες, κατ’ εντολήν των διευθυντών, είχαν τη δυνατότητα επέκτασης των ρυθμίσεων σε 24 ή και σε 48 δόσεις, ανάλογα με τα οικονομικά δεδομένα του κάθε οφειλέτη. «Σήμερα η απόσταση από το 100 στο 12 είναι τεράστια και οδηγεί ολοένα και περισσότερους στο λουκέτο», λέει ο εμπορικός κόσμος που ζητεί ορθολογική αναμόρφωση του πλαισίου των ρυθμίσεων.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
