Στα 30 εκατ. ελβετικά φράγκα τα κατασχεμένα από τις ελβετικές Αρχές
Περισσότερα από 40 αιτήματα δικαστικών συνδρομών από τις ελληνικές Αρχές, για δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων στην Ελβετία, παραμένουν σε εκκρεμότητα, καθώς οι ελβετικές Αρχές δεν εννοούν να αποδώσουν τα ποσά που έχουν κατά καιρούς δεσμεύσει.
Τα χρήματα αυτά, που αφορούν κυρίως σε υποθέσεις δωροδοκιών αλλά και φοροδιαφυγής ή ξεπλύματος μαύρου χρήματος, θα μπορούσαν να δώσουν μια γερή ανάσα στα ταμεία της χώρα μας -κάτι που και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας καλά γνωρίζει, ώστε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Πεκίνο ζήτησε από την Ελβετίδα ομόλογό του την αποδέσμευση, υπέρ του ελληνικού Δημοσίου, 30 εκατ. ελβετικών φράγκων (28 εκατ. ευρώ) που έχουν κατασχεθεί από το 2012 σε ελβετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς και αφορούν σε γνωστές ποινικές υποθέσεις των εξοπλιστικών προγραμμάτων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Η πρώτη οικειοθελής απόδοση κατασχεθέντων χρημάτων από την Ελβετία στην Ελλάδα, σε ποινική υπόθεση, έγινε τον Απρίλιο του 2014, όταν ο Αντώνιος Κάντας, πρώην αναπλ. Διευθυντής Εξοπλισμών του ΥΠΕΘΑ, επέστρεψε στο ελληνικό Δημόσιο χρήματα δωροδοκιών που είχαν δεσμευτεί από την Ομοσπονδιακή Ελβετική Εισαγγελία.
Ο Ηλίας Μπίσιας, ένας από τους δικηγόρους του Κάντα, εξηγεί πως για να επιστρέψουν τα χρήματα πρέπει να υπάρχουν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις. Άρα τα πάντα είναι συνάρτηση της ταχύτητας ή της βραδύτητας με τις οποίες κινείται η ελληνική Δικαιοσύνη.
Ο κ. Μπίσιας, σύμφωνα με το capital.gr, αναφέρει ότι «εάν πράγματι διατυπώθηκε τέτοιο αίτημα από τον Έλληνα πρωθυπουργό, η ικανοποίησή του από ελβετικής πλευράς δεν είναι επί του παρόντος εφικτή για τους εξής λόγους:
1) Περιουσιακά στοιχεία τα οποία δεσμεύονται (δηλ. κατάσχονται) σε ελβετικούς λογαριασμούς, στο πλαίσιο εκτέλεσης διεθνών αιτημάτων δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις, αποδίδονται στο αιτούν κράτος μόνο υπό τον όρο της υποβολής από το τελευταίο αμετάκλητης δικαστικής απόφασης δήμευσης. Όπως μπορούμε να γνωρίζουμε, καμία γνωστή υπόθεση των εξοπλιστικών δεν έχει εκδικαστεί έως σήμερα από την ελληνική Δικαιοσύνη αμετάκλητα και ως εκ τούτου τα εν λόγω δεσμευμένα χρήματα δεν μπορούν να αποδοθούν.
2) Στην περίπτωση κατά την οποία περιουσιακά στοιχεία, συσχετιζόμενα με τις ελληνικές υποθέσεις των εξοπλιστικών, έχουν δεσμευτεί σε ελβετικούς λογαριασμούς στο πλαίσιο σχηματισμού ελβετικής ποινικής δικογραφίας (δηλ. χωρίς προηγούμενο ελληνικό αίτημα δικαστικής συνδρομής), η Ελλάδα θα μπορούσε σύμφωνα με το υφιστάμενο ελβετικό νομικό πλαίσιο να διεκδικήσει 50% – 100% των κατασχεθέντων χρημάτων, εφόσον πληρούνται αθροιστικά οι κάτωθι τρείς προϋποθέσεις:
– Θα πρέπει να έχει προηγηθεί έκδοση αμετάκλητης εισαγγελικής ή δικαστικής απόφασης δήμευσης των κατασχεθέντων στην Ελβετία.
– Ακολούθως να επιτευχθεί σχετική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών για το ακριβές ποσό απόδοσης στην Ελλάδα.
– Η Ελλάδα να χορηγεί αντίστοιχο δικαίωμα στην Ελβετία (όρος αμοιβαιότητας).
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ελληνική νομοθεσία δεν προβλέπει αντίστοιχη απόδοση περιουσιακών στοιχείων σε αλλοδαπό δημόσιο, τα οποία έχουν δημευτεί από τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια, εκτιμώ ότι δεν υφίσταται στην προκειμένη υπόθεση νομικό θεμέλιο για την διεκδίκηση των επίμαχων χρημάτων από την Ελλάδα. Απόδοση κατασχεθέντων χρημάτων στο ελληνικό Δημόσιο, τα οποία έχουν δεσμευτεί στο πλαίσιο ελβετικής ποινικής έρευνας μπορεί να συντελεστεί χωρίς αμετάκλητη απόφαση δήμευσης, μόνο όταν ο κατηγορούμενος (δικαιούχος των κατασχεθέντων) αιτηθεί με δική του πρωτοβουλία ενώπιον των ελβετικών εισαγγελικών αρχών την ανεπιφύλακτη μεταφορά των χρημάτων του σε τραπεζικό λογαριασμό του ελληνικού Δημοσίου».
