Ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Άρματος Πολιτών, Γιάννης Δημαράς, μίλησε στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 και τον δημοσιογράφο Κώστα Λασκαράτο.
Ο Γιάννης Δημαράς μίλησε, μεταξύ άλλων, για την συνάντηση των πολικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, ενώ διατύπωσε την άποψή του ότι τα πρακτικά της συνάντησης «είναι απαιτητό και το απαιτεί ο ελληνικός λαός να δημοσιοποιηθούν».
Παράλληλα, επισήμανε ότι πιστεύει ότι η συνάντηση αυτή έγινε μόνο για επικοινωνιακούς λόγους.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιάννη Δημαρά:
«Ότι έγινε χθες εκτιμώ ότι είναι προσβολή του θεσμού της προεδρευόμενης δημοκρατίας. Ότι δηλαδή αναρωτιέμαι πως αποδέχθηκε ο κ. Παπούλιας αυτή την πρόταση του κ. Γεωργίου Παπανδρέου – έτσι τουλάχιστον όπως έχουν γίνει γνωστά τα πράγματα – από το Παρίσι να συγκαλέσει το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών.
Και πολύ καλά έκανε και υπήρξε αυτό το συμβούλιο. Το θέμα είναι και το ερώτημα το οποίο θα απασχολεί ασφαλώς όλους όσοι μας ακούν, υπήρχε κάποιο ζητούμενο κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης; Ή απλά βρεθήκαμε για επικοινωνιακούς λόγους; Θεωρώ ότι μέσα στα τρυκ τα επικοινωνιακά που έχει επιλέξει η κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό ήταν και αυτή τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρεία του Προέδρου της Δημοκρατίας, δεδομένου ότι πριν 3-4 μέρες είχε γίνει συνάντηση του κ. Πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς ξεχωριστά.
Επομένως τι καινούριο είχαν να πουν που δεν μάθαμε; Και εν πάση περιπτώσει εκείνο το οποίο είναι απαιτητό και το απαιτεί ο ελληνικός λαός και όσοι ενδιαφέρονται για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, είναι ότι αύριο το πρωί, μεθαύριο το πρωί να δημοσιοποιηθούν τα πρακτικά της συνάντησης, της συζήτησης, των θέσεων, των αντιθέσεων και των διαφωνιών και των προτάσεων που υπήρξαν».
ΕΡ. Είναι από τις λίγες φορές που δεν είχαμε και ένα κοινό ανακοινωθέν μετά το πέρας του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών. Τα τσούγκρισαν, δεν τα βρήκαν, δεν συναίνεσαν, αυτό είναι κοινός τόπος δεν το λέμε εμείς, δεν είναι καμία φοβερή δημοσιογραφική αποκάλυψη ή καμία έμπνευση της στιγμής, δεν τα βρήκαν, ο καθένας έκανε τη δική του δήλωση.
ΑΠ. Μπορεί να υπήρξαν και προτάσεις και απόψεις όπου ενδεχομένως να συμφωνήσαν. Σε τι συμφώνησαν και με ποιες προδιαγραφές; Ανακοινώθηκαν αυτά; Δεν ανακοινώθηκε τίποτα.
ΕΡ. Γνωρίζουμε σίγουρα το μεγάλο σημείο της διαφωνίας τα φορολογικά. Αυτό που φαίνεται να είχε ο κ. Σαμαράς πρώτο στην ατζέντα του και μόνο ουσιαστικά, για να βρεθεί η συναίνεση. Ως προς την ουσία της διαφοροποίησης εσείς τι έχετε να πείτε;
ΑΠ. Δεν την ξέρω. Άκουσα άρνηση από τρεις και την δήλωση του κ. Καρατζαφέρη από την άλλη πλευρά, ότι οι μεν δεν συμφωνούν σε τίποτα, δεν στηρίζουν την κυβέρνηση, δεν είναι συνένοχοι, και ο κ. Καρατζαφέρης που είπε ότι οι πολιτικοί αρχηγοί έθεσαν -αν δεν κάνω λάθος αυτή ήταν η δήλωση – τις καρέκλες πάνω από το συμφέρον της χώρας. Προφανώς απευθυνόταν απευθείας στον κ. Σαμαρά.
ΕΡ. Εσείς θεωρείτε ότι αυτή η συνάντηση έγινε μόνο για επικοινωνιακούς λόγους.
ΑΠ. Βεβαίως.
ΕΡ. Δεν πιστεύετε ότι πράγματι ο έλληνας πρωθυπουργός έχοντας όλη την καλή διάθεση θέλησε να πιέσει όσο πιο πολύ μπορούσε για την συναίνεση, να εξαντλήσει δηλαδή κάθε περιθώριο εξασφάλισης του μίνιμουμ της συμφωνίας;
ΑΠ. Για να είναι ο ίδιος πρωθυπουργός; Δηλαδή θα συναινέσετε με αυτό που εγώ προτείνω διαφορετικά συναίνεση δεν υπάρχει;
ΕΡ. Θέλω να πιστεύω ότι κάθε κυβέρνηση, όσες κυβερνήσεις έχουν περάσει από αυτόν τον τόπο και αγαθά βέβαια σκεπτόμενος, εφαρμόζουν μια πολιτική την οποία θεωρούν καλή, σωστή, χρήσιμη, ωφέλιμη για τον τόπο. Σε αυτή την λογική ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι ο δρόμος που έχει ακολουθηθεί είναι ο σωστός.
ΑΠ. Η μόνη συναίνεση που πρόκειται και πρέπει να επιτευχθεί, κατά τη γνώμη μου η λέξη συναίνεση δεν αντιστοιχεί ούτε στα προβλήματα ούτε στις ανάγκες των ημερών και των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η πατρίδα. Υπάρχουν τρεις λέξεις συζήτηση, συμφωνία, συνεργασία. Συναίνεση, αυτό που σημαίνει κατά τον κ. Παπανδρέου είναι ελάτε να συμφωνήσετε με αυτό που προτείνω. Εγώ δεν πιστεύω λοιπόν ότι αυτή είναι μια δημοκρατική στάση, και επιλογή του πρωθυπουργού της χώρας. Καθώς αντιμετωπίζουμε τόσα προβλήματα μεγάλα και τόσα αδιέξοδα, η λύση κατά τη γνώμη μου είναι μόνο μια: εκλογές.
Θα πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, και αυτός θα αποφασίσει ποιους θα επικυρώσει για τις προτάσεις, για τους προγραμματισμούς και τα προγράμματά τους, και επομένως μετά μπορούμε να κουβεντιάσουμε που συγκλίνουν οι πολιτικές προτάσεις, που συγκλίνουμε σε προτάσεις που αφορούν την οικονομία, την πατρίδα η οποία πάει να εξαγοραστεί με τον τρόπο με τον οποίο σήμερα εφαρμόζεται το μνημόνιο, και επομένως να συμφωνήσουμε και να συνεργαστούμε. Προέχει παντός άλλου σήμερα η ενότητα του ελληνικού λαού.
ΕΡ. Εσείς μιλάτε για εκλογές και είναι καιρός τώρα που λέτε ότι οι εκλογές είναι η λύση όμως βλέπουμε ότι τα δυο μεγάλα κόμματα δεν συμφωνούν ως προς αυτό. Δηλαδή ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση ζητά τις εκλογές, λέει ότι είναι καλοδεχούμενες για να μην φανεί ότι πάει δυο βήματα πίσω από φόβο, δεν ζητά τις εκλογές. Είδαμε και τον πρωθυπουργό χθες να λέει ότι θα εξαντλήσει την 4ετία και θα κριθεί το 2013.
ΑΠ. Όσον αφορά τη στάση της ΝΔ και αυτά τα οποία λέει , θέλω να πω απλά ότι όταν ένα πολιτικό κόμμα θεωρεί πως είναι αδιέξοδη και επικίνδυνη η πολιτική που εφαρμόζει σήμερα η κυβερνητική πλειοψηφία, εκ των πραγμάτων θα πρέπει να ζητήσει τις εκλογές για να αναλάβει και τα ηνία της διαχείρισης της κυβέρνησης και όχι μόνο. Όσον αφορά τον κ. Παπανδρέου θεωρώ ότι δεν μπορεί από τη μια να ζητά συναίνεση, και από την άλλη να λέει όταν έχει αυτές τις απαντήσεις εγώ θα συνεχίσω έστω και μόνος μου. Αυτό δείχνει μια ολιγαρχική αν μη τι άλλο και αντιδημοκρατική στάση πολιτική.
Αυτό θέλω να σας πω σήμερα ακόμα μια φορά ότι όταν ένας πιστεύει στην κοινοβουλευτική δημοκρατία και τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς θα πρέπει όταν η χώρα αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα να απευθύνεται στον ελληνικό λαό. Πολύ περισσότερο που με άλλο πρόγραμμα πήρε αυτή την πλειοψηφία και άλλο πρόγραμμα εφαρμόζει.
ΕΡ. Αυτό το «προχωράω μπροστά» που και εσείς μνημονεύσατε το είπε χθες ο πρωθυπουργός, το είπε και στη δήλωση που έκανε λίγο πριν τις 9 το βράδυ στο Μ. Μαξίμου, το είπε όμως από ότι φαίνεται και σύμφωνα με το ρεπορτάζ που έχουμε και με τη είσοδό του στο Προεδρικό Μέγαρο, κάθισε στην καρέκλα και το είπε στους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς, ότι είτε τα βρούμε είτε όχι, είτε μαζί είτε μόνος εγώ θα προχωρήσω και χωρίς συναίνεση. Αυτό εκτιμάτε ότι έρχεται σε αντίφαση,..
ΑΠ. Βεβαίως είναι μια αντιδημοκρατική συμπεριφορά. Όταν καλείς τον άλλο να συζητήσει μαζί σου, έχεις πει από πριν δημοσίως και δια του κυβερνητικού εκπροσώπου και ο ίδιος ότι υπάρχουν θετικές προτάσεις για παράδειγμα λέω στις προτάσεις του κ. Σαμαρά τότε δεν μπορείς να λες από πριν ότι «ότι και αν πείτε εγώ θα συνεχίσω».
ΕΡ. Είπε ότι συμμερίζομαι κάποια πράγματα, συμμερίζομαι κάποιες απόψεις, εγώ αλλού λέω ότι ίσως υπάρχει αντίφαση, στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι είναι έτοιμος να προχωρήσει μόνος του από την άλλη όμως επιθυμεί τη συναίνεση.
ΑΠ. Τι διαφορετικό σας είπα;
ΕΡ. Εσείς μου είπατε ότι δεν έχει βρει κανένα σημείο επαφής.
ΑΠ. Όχι εγώ είπα αυτό που λέτε και εσείς. Δηλαδή ναι να ακούσω κάποια θετικά προβαλλόμενα, κάποιες θετικές προτάσεις από την άλλη όμως είτε μου τις πείτε είτε όχι, είτε συμφωνήσετε είτε όχι με αυτό που εγώ έχω αποφασίσει, θα προχωρήσω και μόνος μου. Αυτό δεν είναι αντιφατικό, δεν είναι αντιδημοκρατικό κατά τη γνώμη σας;
ΕΡ. Θα είχατε μιλήσει για αντιδημοκρατική συμπεριφορά ακόμα και αν είχατε προσκληθεί στις κατ’ ιδίαν επαφές με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων; Μήπως βγάζετε και μια πικρία για την «πόρτα» που φάγατε, να το πούμε έτσι στην αργκό από τον πρωθυπουργό και πρώην σύντροφό σας, γιατί με τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ κατεβήκατε στις τελευταίες εκλογές.
ΑΠ. Δεν μου αρέσει αυτό και έτσι όπως το λέτε αντί να κάνουμε συνέντευξη κάνουμε ψυχογράφημα. Σας παρακαλώ να με κρίνετε από τις δημόσιες δηλώσεις και αποφάσεις που έχω πάρει κατά καιρούς κατά τη διάρκεια της ζωής μου και της διαδρομής αυτής είτε στη δημοσιογραφία είτε στην πολιτική ζωή. Με το «αν» – «αν όταν», «αν θα μπορούσε» δεν μπορώ να σας απαντήσω.
Εγώ θέλω να κριθώ και σας ζητώ να το κάνετε και εσείς και οι ακροατές που μας ακούνε από τη στάση, τη θέση και τα επιχειρήματα που θέτω δημοσίως. Αν έλεγα δηλαδή τώρα ότι «ναι θα το έκανα» θα είχε λυθεί το θέμα; «θα το σκεφτόμουνα» θα είχε λυθεί το θέμα; Ξέρετε πολύ καλά ποια είναι η στάση μου σε θέματα που αφορούν και τη πολιτική και την κοινωνική ζωή της χώρας.
ΕΡ. Αν γίνουν εκλογές θα λυθεί το θέμα;
ΑΠ. Ασφαλώς.
ΕΡ. Έχουμε μια κυβέρνηση με ούτε πια 160 βουλευτές, έχουν μειωθεί με διάφορες διαδικασίες όλους αυτούς τους 19 μήνες που πέρασαν, με τις ανεξαρτητοποιήσεις υπό πίεση που έγιναν, η οποία δείχνει να θέλει βοήθεια, να θέλει συμφωνία, να θέλει συναίνεση για να λάβει αποφάσεις. Εάν γίνουν εκλογές, έτσι όπως βλέπουμε όλοι τα δημοκοπικά δεδομένα, δεν σχηματίζεται κυβέρνηση. Πως θα βρούμε λύση σε αυτά τα πολύ μεγάλα και ουσιαστικά προβλήματα που ζούμε όλοι εάν δεν έχουμε ένα κόμμα;
ΑΠ. Εσείς θεωρείτε δηλαδή σε τρίτο πρόσωπο ρωτώ τον κάθε έλληνα και κάθε ελληνίδα που μας ακούει, θεωρείτε λοιπόν ότι όταν η χώρα βρίσκεται σε τόσο δύσκολες στιγμές, και αδιέξοδα την λύση μπορεί να δίνουν οι δυο επικυρίαρχοι των κομμάτων ή ο ελληνικός λαός; Εγώ πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή ο ελληνικός λαός, έμαθε, γνώρισε, υποφέρει, βλέπει τα δυσκολότερα να έρχονται, και έχει κάθε λόγο νόμιμο να διεκδικήσει το δικαίωμα να παρέμβει στα πολιτικά δρώμενα; Εάν αυτό σημαίνει ότι ένα κόμμα δεν θα έχει την πλειοψηφία σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο που υπάρχει, είναι υπόθεση του ελληνικού λαού και αυτή θα πρέπει να είναι σεβαστή κατά το σύνταγμα. Κατά το σύνταγμά μας κυρίαρχος είναι ο ελληνικός λαός ή μήπως κάνω λάθος ή μήπως ζω σε άλλη χώρα.
Από κει και πέρα λοιπόν το μήνυμα που θα στείλει ο ελληνικός λαός ακόμα και αν ένα κόμμα δεν έχει την απόλυτη πλειοψηφία, στο νομοθετικό έργο, στην εκτελεστική εξουσία, και στον διορισμό της δικαστικής εξουσίας, τότε θα σημαίνει τι; Η εντολή του ελληνικού λαού είναι μια να συμφωνήσετε σε δυο – τρεις πολιτικές προγραμματικές δεσμεύσεις, και αυτές να τις εφαρμόσετε. Διότι μέχρι σήμερα είμαι εξ εκείνων οι οποίοι απορούν συνεχώς αναζητούμενος και εγώ όπως και εσείς και όλοι μας την αλήθεια. Ακούω Υπουργούς της κυβέρνησης της σημερινής ή της χθεσινής να λένε : νόμοι υπάρχουν αλλά δεν εφαρμόζονται. Και το φοβερότερο εξ όλων να το έχω ακούσει από τον κ. Πάγκαλο πριν λίγες μέρες, ο οποίος είπε τι; «Καλά μωρέ και τι έγινε όλοι παρουσιάζουμε προγράμματα, κανένας δεν τα εφαρμόζει». Είναι κανείς ικανοποιημένος από αυτό;
ΕΡ. Είστε Πρόεδρος του Άρματος πολιτών, βλέπω ότι όταν ακούτε την λέξη πρόεδρος κινείστε από την καρέκλα ενώ εσείς το επιλέξατε.
ΑΠ. Υπάρχει μια παρατήρηση που κατά καιρούς έχει ακουστεί, και έχει γραφεί κιόλας, άμα πεις στην πλατεία ομονοίας για παράδειγμα κύριε Πρόεδρε θα γυρίσει όλος ο κόσμος που είναι εκεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι σκωπτικά ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο απαξιώνω τον τίτλο του Προέδρου, θέλω απλά να σας πω ότι νιώθω λίγο άβολα για το λόγο ότι και ως αθλητής στην ομάδα του Αμύντα ήμουν αρχηγός, κάποια στιγμή, και αργότερα στον πολιτιστικό σύλλογο του φιλοπρόοδου … υπήρξα πρόεδρος. Ως δημοσιογράφος πρόεδρος δεν υπήρξα, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, ναι. Και λίγο με τρομάζει, νοιώθω λίγο άβολα να με λένε πρόεδρο, έναν άνθρωπο ο οποίος έχει μια διαδρομή στη ζωή …
ΕΡ. Ναι αλλά μας αναφέρατε μια σειρά από αρχηγικές θέσεις.
ΑΠ. Θέλω να σας πω για αυτό ακριβώς επειδή σέβομαι τι σημαίνει να είναι κανείς πρόεδρος ενός κόμματος, θέλω πρώτα από όλα να το επιβεβαιώσω, να φανεί αυτό στην πράξη, και μετά να με λένε έτσι.
ΕΡ. Στην κάλπη εννοείτε;
ΑΠ. Όχι μόνο αυτό. Πρώτα από όλα και πρώτη από όλα είναι η αναγνώριση των συνεργατών, φίλων, συμμαχητών, συντρόφων. Ακολουθεί η επιβεβαίωση στην κάλπη. Μακάρι να συμβούν και τα δυο στην ζωή μου.
ΕΡ. Μιλάμε για κάλπη, μιλήσαμε για εκλογές, μας εξηγήσατε αρκετά κατανοητά γιατί θεωρείτε ότι πρέπει να γίνουν εκλογές τώρα και σας ρωτώ ποια είναι η γνώμη σας για την άλλη δυνατότητα που έχει ο κόσμος να εκφραστεί δια του δημοψηφίσματος. Ένα σενάριο το οποίο κυκλοφόρησε ευρέως, θα έλεγα ευθέως και μέσω κυβερνητικών στελεχών, το διέψευσε εμμέσως η κυβέρνηση, το αρνήθηκε για την παρούσα συγκυρία, εσείς τι πιστεύετε; Ένα δημοψήφισμα είναι ένας τρόπος να εκφραστεί ο κόσμος και να ακουστεί η φωνή του;
ΑΠ. Βεβαίως είναι και πρέπει να υπενθυμίσουμε σε όλους όσοι μας ακούν ότι αυτό προβλέπεται και από το σύνταγμα. Το σύνταγμά μας προβλέπει τα δημοψηφίσματα. Λόγοι για τους οποίους θα μπορούσαν να είχαν γίνει δημοψηφίσματα τα τελευταία 10 χρόνια υπήρξαν πάρα πολλοί. Όλες οι κυβερνήσεις όμως και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ το αρνήθηκαν.
Τώρα γιατί άραγε μιλάνε για δημοψήφισμα; Και γιατί άραγε προβληματίζεται η κυβέρνηση αν θα ακούσει τη διδαχή, τη συμβουλή, την προτροπή του κ. Δασκαλόπουλου του Προέδρου του ΣΕΒ; Ποιο ερώτημα θα τεθεί στον ελληνικό λαό; Όλα αυτά είναι κατά τη γνώμη μου ύποπτα, δόλια και αντιδημοκρατικά. Και μέσα σε ένα παιχνίδι εντάσσονται, το παιχνίδι της επικοινωνίας.
ΕΡ. Υπάρχει ένα ερώτημα το οποίο θα μπορούσε να θέσει η παρούσα κυβέρνηση στον ελληνικό λαό σήμερα, το οποίο να σας βρίσκει τόσο σύμφωνο ώστε να πείτε εντάξει παιδιά δεν χρειάζονται εκλογές, αυτό το ερώτημα αρκεί για να εκφραστεί ο ελληνικός λαός;
ΑΠ. Πιο έγκυρη διαδικασία και από το δημοψήφισμα είναι οι εκλογές, έτσι δεν είναι; Και αν υπάρχουν κάποια ερωτήματα ας τεθούν. Έχετε ακούσει κάποιο ερώτημα, εσείς μήπως που δεν το έχω ακούσει εγώ;
ΕΡ. Το μόνο ερώτημα το οποίο ακούστηκε, από όσο καταλάβαμε από τα χείλη του Προέδρου του ΣΕΒ, είναι αν οι Έλληνες επιθυμούν ή όχι την ευρωπαϊκή πορεία. Αυτό όμως δεν ακούστηκε από τα χείλη των πολιτικών μας.
ΑΠ. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι ποσώς με ενδιαφέρει ο κ. Δασκαλόπουλος και ο προβληματισμός του. Με ενδιαφέρει σε αυτή τη φάση μια και μιλάμε για δημοψήφισμα ποιο είναι το πρόβλημα της κυβέρνησης και πως το θέτει. Στον κ. Δασκαλόπουλο θα απαντήσω; Και αρνούμαι και δεν το δέχομαι ως πολίτης.
ΕΡ. Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση δεν προκηρύσσει εκλογές γιατί πιστεύει πραγματικά στο πρόγραμμά της και θέλει να υπερασπιστεί μέχρι τέλους; Πιστεύετε ότι δεν προκηρύσσει εκλογές γιατί φοβάται ότι θα τις χάσει; Πιστεύετε ότι δεν προκηρύσσει εκλογές γιατί δέχεται έξωθεν πιέσεις; Βλέπουμε ότι οι παρεμβάσεις από τους ξένους αξιωματούχους είναι πολύ τακτικές και ακόμα και για τα συμπεράσματα που δεν είχαμε από το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών είχαμε άμεση παρέμβαση από τον κ. Ρέν, ο οποίος είπε ότι ο χρόνος μας τελειώνει.
ΑΠ. Εάν κάνουμε μια καταμέτρηση των ερωτημάτων που θέσατε, θα δείτε ότι υπάρχουν πολλά. Σε ποιο από όλα να απαντήσω. Ας μείνουμε στην παρέμβαση στην απαράδεκτη και αντιδημοκρατική του κ. Ολι Ρεν ο οποίος βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία και αρμονία, με τις επιδιώξεις και τις επιθυμίες του κ. Γ. Παπανδρέου. Επιτρέπουμε σε κανέναν από τους ξένους να παρεμβαίνουν στα πολιτικά δρώμενα της χώρας; Ο ελληνικός λαός έχει χύσει το αίμα του και για δημοκρατικές διεκδικήσεις και για τα δημοκρατικά δικαιώματα, και για τις δημοκρατικές αξίες, και για το δημοκρατικό κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο κ. Ολι Ρεν να ασχοληθεί μετά της πατρίδας του. Και εμάς ας μας αφήσει να ασχοληθούμε με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα εδώ. Είμαι εξ εκείνων ο οποίος απαγορεύει, και δεν νομίζω να υπάρχει αντίρρηση από οποιοδήποτε Έλληνα, να παρεμβαίνει κάποιος για τις πολιτικές ανακατατάξεις που ενδεχομένως συμβούν. Είναι υπόθεση του ελληνικού λαού, και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να παρεμβαίνει.
ΕΡ. Αυτό το «δεν σας επιτρέπουμε» το έχει ακούσει ο κ. Ρεν και από τον κ. Σαμαρά, ωστόσο δείχνει να μην τον απασχολεί.
ΑΠ. Ούτε εμένα με απασχολεί ο κ. Ρεν.
ΕΡ. Γιατί πιστεύετε ότι δεν βάζει φρένο σε αυτές του τις παραινέσεις;
ΑΠ. Γιατί είναι σε απόλυτη επικοινωνία και διάλογο με τον κ. Γ. Παπανδρέου και ο ένας θέλει να στηρίξει τον άλλο, και ο κ. Ρεν τον κ. Παπανδρέου. Σας θυμίζω ότι στις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές, υπάρχει και δήλωση του κ. Ρεν υπέρ του κ. Παπανδρέου. Και μάλιστα ένας ύμνος που έλεγε ότι ο κ. Παπανδρέου νίκησε σε αυτές τις εκλογές, και επομένως είναι αξιόπιστος συνομιλητής μας. Δεν με πείθουν όλα αυτά. Εγώ ξέρω ένα πράγμα.
Ότι ο ελληνικός λαός είναι περήφανος, ότι ο ελληνικός λαός για την περηφάνια του αυτή, για την πολιτιστική του ιστορία, για τη διεκδίκηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων που έχει κατακτήσει έχει χύσει αίμα, έχει υποφέρει, έχει αντιμετωπίσει και την εισβολή των φασιστών στο Β παγκόσμιο πόλεμο, και προσπάθησε με κάθε τρόπο και να αντισταθεί και να υπεραμυνθεί και δημοκρατικών και ιστορικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων τα οποία έχει. Αυτό το έχω ως φυλακτό κρυμμένο στην καρδία μου ο ελληνικός λαός είναι περήφανος και γενναίος. Να του πούμε την αλήθεια και να αποφασίσει αυτός τι θα κάνει στη συνέχεια. Και ας μην υπάρχει ο Δημαράς ούτε για τον ξέρει ο τελευταίος άνθρωπος που υπάρχει εδώ.
ΕΡ. Τι μέρος της αλήθειας πιστεύετε ότι κρύβει η κυβέρνηση;
ΑΠ. Πρώτα πρώτα τα οικονομικά μέτρα τα οποία ανακοινώθηκαν. Ο εκβιασμός με τον οποίο επιχειρήθηκε να ψηφιστεί το μνημόνιο, το γεγονός ότι επικαιροποιήθηκε το μνημόνιο αυτό 4 φορές, δηλαδή υπήρξαν άλλα 4 μνημόνια τα οποία δεν γνώριζε ποτέ και κανείς. Η σύμβαση συμφωνίας η οποία έγινε πριν από λίγο καιρό και σύμφωνα με την οποία η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει το δικαίωμα να δανειστεί από μια άλλη χώρα, εκτός του ΔΝΤ και της Ε. Ένωσης.
Και εγώ σας λέω κάτι που το ξέρετε. Σήμερα η Κίνα είναι γνωστό σε όλους, ότι έχει απόθεμα τριών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, τριακοσίων δις, όπως τουλάχιστον αναγράφεται σε όλες τις οικονομικές σελίδες, και η οποία θέλει να βοηθήσει την Ελλάδα και να της δώσει ένα δάνειο, με πολύ μικρότερο επιτόκιο από αυτό που οι τοκογλύφοι της Ε. Ένωσης, και του ΔΝΤ μας έδωσαν πριν λίγο καιρό. Σας θυμίζω δε και κάτι άλλο που επίσης είναι γνωστό αλλά να το λέμε για να το ακούει ο κόσμος, ότι από τα 110 δις τα οποία πήραμε ως δάνειο από το ΔΝΤ και την Ε. Ένωση, τα 108 ήδη πήγαν σε τοκοχρεολύσια και τόκους. Μας δάνειζαν με το ένα χέρι και τα έπαιρναν με το άλλο και με μεγαλύτερα επιτόκια, την ίδια στιγμή που η Γερμανία ή η Ιταλία ή η Ισπανία μπορούσαν να δανειστούν με 3,5% επιτόκιο εμάς μας πήγαιναν στο 6%. Είναι αλήθεια ή όχι;
ΕΡ. Υπάρχει αυτή τη στιγμή κάποιο περιθώριο ελιγμού, γιατί είναι πάρα πολύ σωστό να κάνετε αυτές τις επισημάνσεις, να βρεθεί δηλαδή μια άλλη «πόρτα» για να δούμε το φως στο τούνελ που αυτή τη στιγμή δεν το βλέπουμε. Υπάρχει κάποια δυνατότητα πρακτικά απεγκλωβισμού από αυτές τις δεσμεύσεις του μνημονίου που τις έχει υπογράψει καλώς ή κακώς ο τόπος. Ακολουθούμε ένα δρόμο που η κυβέρνηση θεωρεί ότι βγάζει κάπου, η αντιπολίτευση ότι δεν βγάζει πουθενά, ή μάλλον ότι οδηγεί στον γκρεμό. Υπάρχει πρακτική δυνατότητα να απεγκλωβιστούμε από αυτό;
ΑΠ. Ασφαλώς και υπάρχει και δεν είναι το γεγονός έτσι όπως το περιγράψατε ότι η αντιπολίτευση «θεωρεί» ότι πάμε στον γκρεμό, στο γκρεμό πάμε, και το έχει πει με χίλιους τόνους και με χίλιους τρόπους. Το θέμα είναι αν μπορούμε να βγούμε. Από τι ακριβώς να βγούμε; Από την υπογραφή που βάλαμε και έχουμε δεσμευτεί διεθνώς για τα 110 δις δάνειο; Αυτή την υπογραφή είναι υποχρεωμένη η χώρα να την τηρήσει. Το θέμα είναι οι όροι που υπάρχουν σε αυτό το μνημόνιο που υπογράψαμε και με τα 4 επικυροποιημένα προγράμματα που εν συνεχεία ακολούθησαν είναι όροι που ανταποκρίνονται σε μια ισομερή και δίκαιη σχέση μεταξύ δανειστή και δανειζόμενου; Ευθέως σας λέω πως όχι.
Άρα πρέπει να διεκδικήσουμε το δικαίωμα να επαναδιαπραγματευτούμε και το δάνειο, και το συνολικό χρέος της χώρας. Ωστόσο εγώ αναρωτιέμαι οι δαπάνες οι κρατικές αυξήθηκαν ή μειώθηκαν; Αυξήθηκαν. Το χρέος αυξήθηκε ή μειώθηκε; Αυξήθηκε. Τα θυμάμαι αυτά και τα επικαλούμαι μόνο και μόνο για να υπενθυμίσω το γεγονός ότι δεν μπορούμε να δεχθούμε εκβιασμούς ή παίρνουμε δάνειο ή δεν έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις. Αυτός είναι ένας εκβιασμός σαν και αυτόν που έλεγε ο πρόεδρος της κυβέρνησης παραμονές των περιφερειακών εκλογών ή ψηφίζετε τον κ. Καμίνη και τον κ. Σγουρό ή πάω σε εκλογές. Γιατί δεν πάει τώρα ;
ΕΡ. Θέλω να μου πείτε τη γνώμη σας για τον «άνθρωπο» Γ. Παπανδρέου.
ΑΠ. Δεν τον ξέρω και ιδιαίτερα για να πω και να κρίνω τον άνθρωπο. Με καλή πίστη θεώρησα ότι είναι ένα πρόσωπο το οποίο είναι καλοπροαίρετο. Εγώ κρίνω τις πολιτικές του επιλογές άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Και ούτε μπορώ να προσβάλω έναν συνάνθρωπό μου με τα λίγα στοιχεία που γνωρίζω για την ιδιωτική του ζωή. Άλλο πράγμα είναι το πρόσωπο που κοινωνικά γνωρίζεις αφού το έχεις συναναστραφεί και άλλο πράγμα είναι όταν πολιτικά το έχεις συναντήσει σε μια διαδρομή του χρόνου.
ΕΡ. Θέλω να μου πείτε με δυο λέξεις τι πιστεύατε για τον Γ. Παπανδρέου όταν κατεβήκατε στα δικά του ψηφοδέλτια ως υποψήφιος βουλευτής και εκλεχθήκατε, και τι πιστεύετε σήμερα για τον Γ. Παπανδρέου τώρα που είστε ανεξάρτητος βουλευτής και να το πούμε έτσι πολιτικός του αντίπαλος γιατί ηγείστε ενός πολιτικού σχηματισμού.
ΑΠ. Θα ήθελα να είμαι σύμμαχος, σύντροφος, και συμπαραστάτης στον αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας, με κάθε Έλληνα πολιτικό του οποίου τον πατριωτισμό πιστεύω και αποδέχομαι άλλο πράγμα όμως είναι αυτό και άλλο πράγμα οι πολιτικές επιλογές και εφαρμογές. Με αυτές διαφωνώ απολύτως. Θεωρώ ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου παρότι πίστεψα πολύ, θυμάστε ένα σύνθημα το οποίο πρωτακούσαμε όταν έκανε την περίφημη διαδρομή και περιοδεία στο Περιστέρι, όταν κλήθηκαν να ψηφίσουν εάν τον θέλουν για Πρόεδρο και ψήφισαν περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι τι έλεγαν; «Γιώργο προχώρα άλλαξε τα όλα».
Τα άλλαξε ο Γιώργος, μας άλλαξε τα φώτα. Σε αυτό λοιπόν έχω ένσταση και αντίρρηση και διαφωνώ. Έχω δικαίωμα να διαφωνώ όπως και εκείνος με εμένα. Δεν ψέγω την προσωπικότητα και την ιδιωτική ζωή του ανθρώπου, τις πολιτικές του επιλογές επικρίνω. Και θα σας πω για αυτό ένα πράγμα που είναι πολύ απλό. Με άλλο πρόγραμμα βγήκαμε και πήραμε την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και άλλο πρόγραμμα εφαρμόζει ο κ. Παπανδρέου. Αρνούμαι λοιπόν ο κ. Παπανδρέου να λέει «προχωράω μόνος μου» και έχω την εντολή του ελληνικού λαού για τα μέτρα τα οποία έχω αποφασίσει, γιατί αυτά τα μέτρα δεν ετέθησαν υπόψη του ελληνικού λαού. Άλλες ήταν οι εξαγγελίες της εποχής εκείνης και άλλο ήταν το πρόγραμμα.
ΕΡ. Σε αυτό η κυβέρνηση απαντά ότι έβαλε το δίλημμα όταν ήρθαν οι εκλογές της αυτοδιοίκησης
ΑΠ. Ωραία. Ευχαριστώ κύριε Ολι Ρεν, τι να πω άλλο δεν μπορώ.
ΕΡ. Σκεφθήκατε όταν δεν λάβατε την πρόσκληση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ για το Μ. Μαξίμου…..
ΑΠ. Να σας πω κάτι, μια και ετέθη κατά τη διάρκεια της συζήτησης μας το θέμα του δημοψηφίσματος, θα έπρεπε άραγε ή όχι πριν έρθει το μνημόνιο στη βουλή να έχει συζητηθεί, να έχει αναλυθεί, και να γίνει δημοψήφισμα ώστε ο ελληνικός λαός να αποφασίσει; Αυτό είναι βαθύτατο πολιτικό ερώτημα για το οποίο έχει την απόλυτη πολιτική ευθύνη ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και η παρέα του. Σε αυτό δεν συναινώ, σε αυτό δεν συμφωνώ και θα είμαι απέναντι σε όποια επιλογή. Ο κ. Παπανδρέου δεν εκφράζει τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ ο οποίος μόχθησε, πολέμησε, μάτωσε και για δημοκρατικά δικαιώματα και για εργασιακά δικαιώματα, τελεία και παύλα.
ΕΡ. Αυτά θα θέλατε να του τα πείτε σε μια κατ ιδίαν επαφή; Θέλω να πω δεν σας κάλεσε ο ίδιος στο Μαξίμου, θα θέλατε να τον καλέσετε εσείς στο δικό σας το γραφείο ….
ΑΠ. Όχι εντάξει δεν είμαι και τόσο ανάγωγος για να τον φωνάξω εγώ και να έρθει. Εν πάση περιπτώσει με οποιοδήποτε τρόπο δεν θα είχα καμία αντίρρηση. Καταρχάς αυτά που σας λέω και δημοσίως διατυπώνονται και τα ακούνε τόσοι άνθρωποι είναι σαν να απευθύνονται στο ίδιο το πρόσωπο του πρωθυπουργού. Κανένα πρόβλημα δεν έχω να συναντηθούμε στο καφενείο, σε ένα ταβερνάκι, στο γήπεδο, στο σπίτι του, στο δικό μου, στο γραφείο του, στο γραφείο μου. Αλίμονο αν σταματήσει κανείς να συζητά με κάποιον άλλο. Τότε θα αφήναμε χώρο, όχι μια πόρτα ανοιχτή, αλλά μια τεράστια είσοδο διάπλατη για να περάσουμε σε ολιγαρχικές και δικτατορικές επιλογές.
ΕΡ. Θα επιδιώξετε μια συνάντηση;
ΑΠ. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό ειλικρινά, γιατί η τελευταία, όχι η τελευταία μπορεί να είναι και μια αυριανή ενδεχόμενα συνάντηση που θα προκληθεί εκ των πραγμάτων, η τελευταία όμως δυνατότητα που υπήρχε ήταν όταν κάλεσε την κα. Μπακογιάννη και τον κ.Κουβέλη ως αρχηγούς κομμάτων τα οποία εκπροσωπούνται στη βουλή, θα μπορούσε να είχε καλέσει και εμένα, δεν το διατυπώνω με πικρία, λέω όμως ότι ήταν αντιδημοκρατική η συμπεριφορά του.
Γιατί το δικό μας το κόμμα που είναι νόμιμο και με απόφαση του Αρείου Πάγου, εκπροσωπείτε στο ελληνικό κοινοβούλιο. Δεν είχε κανένα λόγο λοιπόν να μην πει όχι σε μένα στον Βασίλη τον Οικονόμου για παράδειγμα, δεν είχαμε κανένα λόγο να μην πάμε να συζητήσουμε. Δεν είμαστε εχθροί της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Είμαστε υπερασπιστές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αυτή πρέπει να λειτουργήσει, διαφορετικά είτε ολιγαρχικά είτε δικτατορικά είτε αριστοκρατικά πολιτεύματα δεν μας εκφράζουν και θα τα πολεμήσουμε.
ΕΡ. Θα ήθελα να μου σχολιάσετε αυτό το κίνημα των Ελλήνων αγανακτισμένων που έχω την αίσθηση ότι δεν είναι ποδηγετημένο μέχρι τώρα, δεν βλέπουμε κομματικά πανό και βλέπουμε και μια έντονη επιθυμία του κόσμου να βγει ακόμα και υπό βροχή.
ΑΠ. Θεωρώ υγιή αυτή την αντίδραση του ελληνικού λαού που μέχρι σήμερα όπως τουλάχιστον έχουμε διαπιστώσει δεν είναι μέλη κομμάτων και δεν εντάσσονται σε δογματικές εκτιμήσεις ή συμπεριφορές. Πρέπει όμως να ξέρουμε κάτι, επειδή έχω την εμπειρία θα την καταθέσω. Υπάρχει πάντα κίνδυνος κάποιοι να προσπαθήσουν να καπελώσουν ή να προβοκάρουν μια τέτοια ιστορία η οποία επαναλαμβάνω ότι θεωρώ πως είναι υγιής. Το πόσο μπορεί να αντισταθεί κάποιος που πηγαίνει εκεί να είναι σε εγρήγορση για να μην επιτρέψει το καπέλωμα είναι και μια υπόθεση η οποία είναι εν δυνάμει και πρόκειται να τη δούμε.
ΕΡ. Να μην βγουν κάποιοι που θα θέλουν να ηγηθούν του όλου εγχειρήματος, να βγουν μπροστά να κερδίσουν.
ΑΠ. Σωστό εκ των πραγμάτων γίνεται όταν υπάρχει μια τέτοια ιστορία. Λέω άλλο πράγμα είναι να υπάρχουν ινστρούχτορες και άλλο πράγμα να υπάρχουν προβοκάτορες και άλλο είναι να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να ποδηγετήσουν αυτή την έκρηξη την οποία θεωρώ υγιή, του ελληνικού λαού. Αυτό δεν σημαίνει ότι αποτρέπω κάποιον να πάει πηγαίνω και εγώ αν θέλετε αλλά το να πάω εγώ μην θεωρηθεί ότι πηγαίνει το Άρμα Πολιτών, πηγαίνει ο πολίτης που λέγεται Γιάννης και τον γνωρίζουν κάποιοι άνθρωποι ενδεχομένως και τίποτα άλλο.
ΕΡ. Ποιο είναι το μήνυμα που λαμβάνετε εσείς οι πολιτικοί, τι καταλαβαίνετε από αυτή την αντίδραση, γιατί κάπου άκουσα κάποιον να λέει ότι κατεβαίνουν κάτω στο δρόμο χωρίς να έχουν μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
ΑΠ. Πρώτα υπάρχει μια αποδοκιμασία απέναντι στο σύνολο του πολιτικού κόσμου, την έχετε ακούσει και εσείς και την ξέρετε. Και γιατί όχι είναι πραγματική. Όταν σας έλεγα λίγο πριν ότι αν πάμε σε εκλογές θα λυτρωθεί με έναν τρόπο και το πολιτικό σύστημα και θα αναδειχθεί η ανάγκη λειτουργίας των δημοκρατικών διαδικασιών, εκτιμώ ότι θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τη συμμετοχή των πολιτών. Η ευθύνη δεν είναι μόνο των πολιτικών. Η ευθύνη για τη σωτηρία της χώρας είναι και των πολιτών.
Και εκείνο το οποίο κυριαρχεί και θα πρέπει να κυριαρχεί στις μέρες μας είναι η ανάγκη οι πολιτικοί να σεβαστούν τους πολίτες και οι πολίτες να αποκαταστήσουν τη σχέση εμπιστοσύνης με τους πολιτικούς. Αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο των ημερών μας. Και αυτό μακάρι να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα και με ειλικρίνεια.
