Μπορεί άραγε η Ευρώπη να διδαχθεί από την επώδυνη εμπειρία της Ελλάδας, διερωτάται ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Παγουλάτος, σε άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα Financial Times.
Η χώρα, επισημαίνει ο κ. Παγουλάτος, αρχίζει και πάλι να αναπτύσσεται, αν και αναμφίβολα υπήρξε η μεγαλύτερη αποτυχία της ευρωζώνης.
Η “Μεγάλη Ύφεση” της Ελλάδας ήταν τόσο βαθιά όσο αυτή στις ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του 1930, αλλά διπλάσια σε διάρκεια.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το πρώτο δίδαγμα είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνονται στο ανώτατο σημείο του οικονομικού κύκλου. Η Ελλάδα χρειάστηκε να προσαρμοστεί ενώ βρισκόταν σε ύφεση διότι δεν κατάφερε να το κάνει κατά την προ κρίσης περίοδο άνθησης.
Οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει πάντα να υιοθετούνται σε εποχές ανάπτυξης, όταν ο κόσμος έχει εμπιστοσύνη και οι χαμένοι μπορούν να αποζημιωθούν. Μια ανοδική πορεία μπορεί να αγοράσει χρόνο για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, αλλά δεν θα πρέπει να την επικαλείται κανείς ως ένδειξη ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι απαραίτητες.
Η ευρωζώνη βρίσκεται τώρα στην ισχυρότερη περίοδο της ανάκαμψης μετά την κρίση. Αλλά θα πρέπει να αποφύγει τον εφησυχασμό.
Οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες για την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της νομισματικής ένωσης. Χρειαζόμαστε έναν προϋπολογισμό σταθεροποίησης και τη δυνατότητα κοινού δανεισμού, μεγαλύτερο διαμοιρασμό του ρίσκου και μια χρηματοπιστωτική ένωση που θα διασπάσει τον μοιραίο δεσμό μεταξύ τραπεζών και κυβερνήσεων.
