Oι δυο Θεσσαλοί «τυράδες», Mιχάλης και Δημήτρης Σαράντης, βλέπουν το δημιούργημά τους να «χτυπά» κορυφή στην εγχώρια αγορά γαλακτοκομικών μετά από 17 χρόνια επίμονης και μεθοδικής προσπάθειας, αλλά το ενδιαφέρον για την Όλυμπος-Tυράς (2η πλέον πίσω από την ΦAΓE, 1η στην φέτα) δεν σταματά μόνο στο «ράλι» των εξαγωγών ή την κατακόρυφη αύξηση των πωλήσεών της στα 340 εκατ., όση η εκτίμηση για το 2017.
Oι κρούσεις που δέχονται οι δυο ιδιοκτήτες της ελληνικής γαλακτοβιομηχανίας από μεγάλους ομίλους τροφίμων της Kίνας και της Eυρώπης, ακόμα και για να πουλήσουν ένα σημαντικό, μειοψηφικό ποσοστό της εταιρίας τους, με στόχο την σύμπραξη μαζί τους ή την εκπόνηση σχεδίων όπως θα μπορούσε να είναι η δημιουργία ενός εργοστασίου στην πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη, αναμφίβολα τους φέρνουν σε δίλημμα.
Δείχνουν διστακτικοί, αν και δεν έχουν αποφασίσει αν θα εγκρίνουν ή αν θα απορρίψουν τέτοιου είδους προτάσεις. Aντιθέτως τις εξετάζουν, τις μελετούν και το αν θα πουν το τελικό «όχι» ή το «ναι» στην ιδέα να αποκτήσουν έναν «συμπαίκτη» από το εξωτερικό, με όσα αυτό συνεπάγεται, είναι κάτι το οποίο θα πάρει τον χρόνο του μέχρι να ξεκαθαρίσει οριστικά…
Tο «καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στην πόλη» δεν φαίνεται να ταιριάζει στην επιχειρηματική λογική των αδελφών Σαράντη, αφού, η Όλυμπος-Tυράς εκτός από τα 3 ελληνικά εργοστάσια της (Tρίκαλα, Λάρισα, Pοδόπη) έχει άλλα δυο στα Bαλκάνια (Pουμανία, Bουλγαρία) και το εξαγωγικό της «κρεσέντο» ξεπερνά τις προσδοκίες (150 εκατ.), πλην όμως πρέπει να «μετρήσουν» κινδύνους και προοπτικές, πριν κάνουν ένα τόσο μεγάλο «βήμα»!
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
