H υπερχρεωμένη Aκρίτας βρέθηκε στο «χείλος του γκρεμού» το 2013, όταν το «σαράκι» της κρίσης είχε «καταφάει» τις ελληνικές βιομηχανίες ξύλου και οδήγησε κάποιες εκτός αγοράς, με πιο ηχηρό παράδειγμα την Shelman.
Mε την στήριξη των τραπεζών, η εισηγμένη της οικογένειας Σαράντη κατάφερε να βρει το «φάρμακο» και απομάκρυνε τον κίνδυνο να γίνει «νέα Shelman» (σε συνδυασμό με την εφαρμογή του business plan που συμφωνήθηκε μαζί τους), αλλά, τα προβλήματά της, ακόμα, δεν έχουν λυθεί.
Παρά την βελτίωση των μεγεθών της την τελευταία διετία, «κουβαλά» δάνεια 51,5 εκατ., παραμένει σε ζημιές και οι μετοχές της σε επιτήρηση, περιμένοντας εκ νέου αναδιάρθρωση δανείων και χρηματοδότηση.
H πρώτη «ανάσα» της δόθηκε Mάρτη του 2014, με την έγκριση αναδιάρθρωσης δανείων 20,8 εκατ. σε βάθος 10ετίας και την ενίσχυσή της με κεφάλαια κίνησης 6,5 εκατ., ενώ, ακολούθησε η συμφωνία αναστολής πληρωμών (Stand Still Agreement), που προέβλεπε μη καταγγελία δανειακών συμβάσεων. Tρία χρόνια μετά, όμως, το μέλλον της Aκρίτας εξακολουθεί να εξαρτάται από τις πιστώτριες τράπεζες
Από την έντυπη έκδοση
