Ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) Βασίλης Κορκίδης, σχολιάζοντας τα νέα μέτρα που περιλαμβάνει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, επεσήμανε σε δηλώσεις του πως η εικόνα των ελληνικών Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (ΜμΕ) είναι απελπιστική και πως αρκεί να παρατηρήσει κανείς τις φετινές φορολογικές δηλώσεις και τις δημοσιεύσεις των αποτελεσμάτων των εταιρειών για να διαπιστώσει ότι μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις βρίσκονται στο όριο κατάρρευσης.
Σύμφωνα με τον κ. Κορκίδη, «ο νέος λογαριασμός της τρόικας με τα πρόσφατα βάρη στα νοικοκυριά και τις ανεξάντλητες αυξήσεις φόρων θα μειώσει περαιτέρω τον κύκλο εργασιών των επιχειρήσεων και θα δημιουργήσει νέο κύμα μαζικών απολύσεων και λουκέτων».
Ο κ. Κορκίδης εκτιμά ότι η δέσμη μέτρων λιτότητας μέχρι το 2015, που συμφωνήθηκε με την τρόικα, «επαναλαμβάνει επίμονα τα λάθη και τις αστοχίες του Μνημονίου 1, επιτίθεται φορολογικά με εισπρακτικά μέτρα πανικού, ενώ συνεχίζει να αντιμετωπίζει το ελληνικό πρόβλημα με μια ψυχρή λογιστική προσέγγιση».
Για το ελληνικό εμπόριο, τονίζει, η λύση στο πρόβλημα της χώρας δεν βρίσκεται στην ασφυκτική συμπίεση των εισοδημάτων των πολιτών. «Ούτε αντιλαμβανόμαστε την ανάπτυξη ως άνθηση πάνω σε …καμένη γη. Για εμάς, η λύση βρίσκεται σε ένα σχέδιο αυθεντικής ανάπτυξης, σε μια παραγωγική Ελλάδα που θα ενισχύει και δε θα καθηλώνει τις υγιείς δυνάμεις του τόπου», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Εκτιμά ότι η εύκολη λύση επιβολής νέων φόρων, η απόλυτη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, οι δραστικές περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, και επιδόματα, οι ανελέητες εισπρακτικές απειλές, οι φρενήρεις διαδικασίες πώλησης κρατικής περιουσίας, οι τεμπέλικοι μηχανισμοί, η έλλειψη συλλογικής δουλειάς και η απουσία της κοινωνίας και των θεσμικών της εκπροσώπων από τις εν λόγω συζητήσεις, περιγράφουν ένα πραγματικό σκηνικό τρόμου για επιχειρήσεις και νοικοκυριά και κατέληξε ότι «το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό σχέδιο μαζί με το χρηματοδοτικό πακέτο επιπλέον δανεισμού, πριν ακόμα εφαρμοστεί, έχει προκαλέσει αμηχανία, κακοφωνία και σύγχυση στην κυβέρνηση, αλλά κυρίως κοινωνική απόγνωση και λαϊκή οργή σε κάθε ελληνική οικογένεια».
