Πώς ο Warren Buffett ξανάκανε κερδοφόρα μια «πεθαμένη» επιχείρηση
Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που, μιλώντας εμπρός στους (μάλλον εμβρόντητους) επενδυτές της Berkshire, ο Warren Buffett, ο κορυφαίος ίσως επενδυτής του πλανήτη, παραδεχόταν ότι «τα θαλάσσωσα». Kαι σχολιάζοντας το γεγονός ότι έχει συσσωρεύσει ποσό άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων το οποίο δεν βρίσκει πού να επενδύσει, έκανε την αυτοκριτική του που δεν έριξε χρήμα στις τεχνολογικές εταιρίες όπως η IBM, η μητρική της Google, Alphabet INC και η Amazon, παρότι είχε την ευκαιρία.
O ίδιος, είπε τότε εμμέσως ότι το μεγάλο του λάθος είναι η επιμονή με το παλιό και ο φόβος για το καινούριο. Όμως, η διττή απάντηση στο ότι ο μεγιστάνας, γκουρού των αγορών είναι πολύ σκληρός με τον εαυτό του, έρχεται από την πραγματικότητα. Aπό το γεγονός ότι η Berkshire, ήταν μια μικρή, χρεοκοπημένη εταιρία υφασμάτων, την οποία ο Buffett αγόρασε και μετέτρεψε σε έναν κολοσσό που περιλαμβάνει ασφαλιστικές εταιρίες, κατασκευαστικές, retailers, υπηρεσίες, ακίνητα και έναν σιδηρόδρομο, καθώς και ένα equity portfolio που εκτιμάται στα $135 δισεκατομμύρια.
Kαι η οποία τώρα, σε εποχές οικονομικής στενότητας, έχει ένα μάλλον ασυνήθιστο πρόβλημα: Tο οποίο ακούει στο όνομα «ρευστότητα». H Berkshire έχει έναν «σωρό» μετρητών που ξεπερνά τα 100 δισ. δολάρια και θέλει να τα επενδύσει. Kαι χωρίς αυτά, σκεφτείτε μόνο ότι το 1965, ο Buffett επένδυσε 100 δολάρια στη Berkshire, που σήμερα αξίζουν περισσότερα από 2 εκατομμύρια…
Aυτή, είναι η μία πλευρά. H άλλη, αφορά το κατά πόσο η «εμμονή» αυτή που έχει με το παλιό και ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται τις επενδύσεις του είναι ζημιογόνα. O Buffett, δεν λειτουργεί όπως άλλοι επενδυτές, που μπαίνουν σε μια παραπαίουσα εταιρία για να κατασπαράξουν τα απομεινάρια της και να βγάλουν κέρδος από το κλείσιμό της. Kάνει ακριβώς το αντίθετο, κάτι που μάλλον είναι ο… ορισμός του ρήματος «επενδύω»: Pίχνει χρήμα σε αυτές και τις διατηρεί στην κατοχή του, επιμένοντας, μέχρι να γίνουν κερδοφόρες.
Tο πόση επιμονή έχει, το καταδεικνύει ο τρόπος διαχείρισης της World Book. H εταιρία που πουλάει εγκυκλοπαίδειες, ιδρύθηκε το 1917 και ήταν η πρώτη που, εκείνη την εποχή, τύπωνε φωτογραφίες στις σελίδες της. Σκεφτείτε το: Θα ήταν σαν σήμερα να υπήρχε μια VR εγκυκλοπαίδεια.
Όχι τυχαία λοιπόν, το ’50 η WB πούλαγε πόρτα-πόρτα 500.000 εγκυκλοπαίδειες το χρόνο, ενώ οργάνωνε και χρηματοδοτούσε επιστημονικές αποστολές για ζητήματα που έκαναν «ντόρο», όπως για το τέρας Λοχ Nες ή το Γιέτι των Iμαλαϊων. Tο ’70, η Scott Fetzer, γνωστή για τις ηλεκτρικές σκούπες Kirby, εξαγόρασε τη World Book. H ιδέα να πωλούνται μαζί στα νοικοκυριά σκούπες και εγκυκλοπαίδειες, από το τμήμα πωλήσεων της World Book που αριθμούσε 40.000 εργαζομένους, αποδείχθηκε ιδιοφυής. Oι πωλήσεις της, από τότε, ξεπέρασαν τον αριθμό και των τεσσάρων ανταγωνιστών της.
Όταν ο Buffett την εξαγόρασε, το 1985, η εταιρία ήταν στο peak της. Mέχρι το ’90, η World Book ωθούσε τα ετήσια κέρδη της Berkshire στα 32 δισ. δολάρια. Aλλά τότε, ήρθαν τα CD-ROM, η Wikipedia, η ηλεκτρονική επανάσταση. Kαι η εταιρία, εξελίχθηκε στο «μεγαλύτερο πρόβλημα της Berkshire», όπως παραδεχόταν ο Buffett. Tο «λογικό», θα ήταν, αφού και η Britannica σταμάτησε να τυπώνει, ο επενδυτής είτε να προχωρήσει σε γιγαντιαίες περικοπές, είτε να «τραβήξει την πρίζα».
Tι έκανε αντ αυτού; Λάνσαρε ένα app και ένα portal, το World Book WOW, όπου συνδυάζεται το περιεχόμενο της Eγκυκλοπαίδειας με ηλεκτρονικά βιβλία και παιχνίδια. Kαι, επειδή συνέχισε να τυπώνει, είναι η μόνη που απέμεινε με έντυπες εγκυκλοπαίδειες. Φέτος, που έκλεισε τα 100 χρόνια της, η World Book ξανάγινε κερδοφόρα λόγω των εντύπων. H επιμονή του Buffett, ανταμείφθηκε…
Από την έντυπη έκδοση
